Ώρα να αποφασίσει

Πρωτοχρονιά έχουμε και καλό είναι να σκεφτόμαστε θετικά, αν και τα άγρια μέτρα του 2017 προμηνύουν έναν πολύ δύσκολο χειμώνα - ίσως τον δυσκολότερο από την αρχή της επταετούς κρίσης. Κάθε χρόνος που περνάει βαραίνει περισσότερο στην πλάτη της οικονομίας και φυσικά έχει τον αντίστοιχο αντίκτυπο στον κοινωνικό ιστό της χώρας, που βρίσκεται κυριολεκτικά σε διάλυση.


Τα πρωτογενή πλεονάσματα που παράγει το τρίτο μνημόνιο προέρχονται για την ώρα από τις υπέρογκες και τιμωρητικές αυξήσεις των φόρων που επέβαλαν οι δανειστές, κυρίως στον ΦΠΑ, και αποδέχτηκαν αυτοί που δημιούργησαν την ανάγκη για το τρίτο μνημόνιο, δηλαδή η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Και φυσικά τα πλεονάσματα αυτά είναι επίπλαστα, αφού δημιουργήθηκαν από τη μη πληρωμή των οφειλών του Δημοσίου σε ιδιώτες, που φτάνουν τα 6 δισ. ευρώ.


Εν πάση περιπτώσει, το πράγμα είναι απλό και ξεκάθαρο. Ο Τσίπρας έχει δύο επιλογές και, αν έχει έστω κάποια συναίσθηση της ευθύνης του ως πρωθυπουργός, θα πρέπει να καταλήξει σε μία οριστική απόφαση μέσα στον Ιανουάριο.


Ή να κλείσει άρον άρον την αξιολόγηση την οποία έχει αργήσει και πάλι, όπως το 2015, και να προχωρήσει σύμφωνα με όσα έχει συμφωνήσει με την τρόικα και ψηφίσει στη Βουλή (με την έγκριση του ελληνικού λαού, που σήμερα σχεδόν σύσσωμος διαμαρτύρεται, αλλά γιατί άραγε;) ή να τα παρατήσει και να πάει σε εκλογές. Για να αναλάβει ο επόμενος.
Χρόνος δεν υπάρχει να χαθεί για την οικονομία και το 2017, μεταξύ αερολογίας και ψευτοπαλικαρισμών δήθεν διαπραγμάτευσης, και αυτό φάνηκε και από την εξευτελιστική επιστολή του δήθεν αριστερού επαναστάτη Τσακαλώτου.

Στην περίπτωση Τσακαλώτου αναγνωρίζει κανείς ώρες-ώρες μια ιδιότυπη αλλά πάντως υπαρκτή πολιτική ευφυΐα του Τσίπρα. Εβαλε έναν άσχετο παντελώς με την πραγματική οικονομία αλλά και την Ελλάδα... ψιλοαριστερούλη καθηγητή του Λονδίνου να υπογράφει ό,τι υπάρχει εκπροσωπώντας την πιο αριστερή τάση στο κόμμα του. Πόσο ψεύτικο πια όλο αυτό, αλλά και πόσο πονηρό από πλευράς του πρωθυπουργού, να γελοιοποιεί την εσωτερική του αντιπολίτευση;

Ούτε και οι δανειστές όμως αυτή τη φορά έχουν χρόνο για χάσιμο, αφού έχουν μπροστά τους εκλογές πρώτα οι Γάλλοι και μετά οι Γερμανοί. Επομένως ή τώρα θα κλείσει η αξιολόγηση ή αν δεν κλείσει... θα το κλείσουμε εμείς το μαγαζί μια και καλή.
Θα ήταν λοιπόν σωστό να φερθεί ο Τσίπρας για μία φορά ως υπεύθυνος πρωθυπουργός και να δώσει γρήγορα μια οριστική λύση στην εγκληματική για τη χώρα αυτή εκκρεμότητα.