Θεσσαλονίκη... ο τόπος του εγκλήματος

Οκ. Τσίπρας από χθες βρίσκεται για μία ακόμη χρονιά στον... τόπο του εγκλήματος, τη Θεσσαλονίκη δηλαδή, εκεί απ’ όπου τρία χρόνια πριν εξήγγελλε ό,τι ψέμα μπορούσε να σκεφτεί ο ανθρώπινος νους στην πολιτική, τάζοντας τον ουρανό με τ’ άστρα σε όποιον μιλάει ελληνικά προκειμένου να κερδίσει τις εκλογές. Και φυσικά, τις κέρδισε.

Εντάξει, θα πείτε ότι αυτά είναι περσινά ξινά σταφύλια, όπως είπε χαρακτηριστικά και ο πρώην υπουργός Αλεξιά­δης για τη (μη) κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, τον οποίο, όπως είναι γνωστό, και αυτόν τον είχε... καταργήσει ο κ. Τσίπρας στην περίφημη εκείνη ομιλία του στη ΔΕΘ το 2014.
Περσινά ή προπέρσινα μπορεί, ξινά ίσως, αλλά σίγουρα όχι ξεχασμένα, αφού στην ερώτηση της δημοσκόπησης της Marc για το «Πρώτο Θέμα» το 82% των ερωτηθέντων δεν πιστεύει όσα θα πει φέτος στη ΔΕΘ ο πρωθυπουργός, αλλά ούτε και το 66% όσων ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες εκλογές.

Το καλύτερο και εντιμότερο θα ήταν βεβαίως να κάνει ο ίδιος την αυτοκριτική του γιατί από τότε έχει ψηφίσει και εφαρμόσει ένα ακόμη μνημόνιο, του οποίου τα έσοδα στηρίζονται περίπου κατά 75% σε φόρους και το υπόλοιπο είναι περικοπή δαπανών, χωρίς φυσικά να σκίσει κανένα από τα δύο προηγούμενα που έφεραν ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.

Τουλάχιστον είναι πιο ευπρεπές να πηγαίνεις βόλτες σε ιδιωτικές επιχειρήσεις απ’ ό,τι να τάζεις διορισμούς στο Δημόσιο. Αν και όταν με το ένα χέρι κάνεις τον υπέρμαχο της ιδιωτικής οικονομίας και με το άλλο όλο σου το κόμμα μάχεται με λύσσα τις δύο μεγαλύτερες επενδύσεις της χώρας, δηλαδή το Ελληνικό και την Ελληνικός Χρυσός, τότε μάλλον συνεχίζεις... τα παπατζιλίκια.

Την επόμενη εβδομάδα, όμως, στη ΔΕΘ θα ανέβει και ο Μητσοτάκης, ο οποίος έχει την υποχρέωση και αυτός να πει τι θα κάνει. 

Επακριβώς και όχι με γενικότητες για το πώς θα ξαναβάλει μπροστά την οικονομία, αν θα ρίξει τους φόρους και τις εισφορές, αν θα αλλάξει το Δημόσιο που κυβερνάται πλέον από τους συριζοφρουρούς (όπως παλιότερα από τους πρασινοφρουρούς ή τους γαλάζιους) και δεν κινείται τίποτα.

Η τακτική του ώριμου φρούτου στην αξιωματική αντιπολίτευση αποδίδει εν μέρει (μαζεύτηκε και λίγο η διαφορά μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ - Ν.Δ., έστω και συγκυριακά), αλλά δεν δημιουργεί ατμόσφαιρα φρεσκάδας και ελπίδας στην κοινή γνώμη για την επόμενη μέρα.

Και κυρίως θα πρέπει να αρχίσουν να μας δείχνουν και αυτοί με ποιους θα κυβερνήσουν, γιατί η εικόνα της Ν.Δ., δυστυχώς, έχει πολλούς Τραγάκηδες και αντιμετωπίζονται πολύ εύκολα από τους αντιπάλους της.