Τα χατίρια και το Σκοπιανό

Να ξεκαθαρίσω ότι στην πολιτική, στις μπίζνες αλλά και στην ίδια τη ζωή δεν είναι ούτε ασύνηθες ούτε κακό να ανταλλάσσεις «χατίρια» και να προχωράς μπροστά, αρκεί βέβαια να μην πατάς τις βασικές αρχές σου. Η αλήθεια είναι ότι για το Μακεδονικό ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε άλλες αρχές από αυτές που καταπατάει σήμερα με όλα όσα υποστηρίζει. Στα μνημόνια το έκανε, στα εθνικά όχι.
Το χατίρι, λοιπόν, προς τον ισχυρό σύμμαχο, τις ΗΠΑ, αλλά και τους δανειστές (κυρίως τους Γερμανούς) είναι προφανές. Αυτοί θέλουν να εντάξουν τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ για δικούς τους γεωπολιτικούς λόγους και η Ελλάδα είναι εμπόδιο. Πιθανώς, λοιπόν, ο Τσίπρας θα τους λέει (υποθέτω βεβαίως, μπροστά δεν είμαι): Κάντε εσείς τη χάρη να μου μαλακώσετε τις μνημονιακές και μεταμνημονιακές μου υποχρεώσεις μέχρι να πάω σε εκλογές κι εγώ θα κάνω τα πάντα να περάσω το Σκοπιανό.
Δεν θα ήταν καθόλου άσχημο ένα μπόνους για την κυβέρνηση να πάνε οι δανειστές πίσω τις νέες μειώσεις στις συντάξεις και αντί για 1-1-2019 να τις κάνουν το φθινόπωρο του 2019 ή το 2020.
Δεν θα ήταν διόλου ευκαταφρόνητο ένα δώρο από το ΔΝΤ να μην πιέσει για νέες οικονομικές δεσμεύσεις ή και για επίσπευση του μέτρου της περικοπής του αφορολόγητου ορίου (είναι για 1-1-2020), όπως μπορεί να κάνει αν δεν πάνε καλά τα μεγέθη.
Ετσι, θα μπορέσει να πάει πιο άνετα η κυβέρνηση σε εκλογές την άνοιξη του 2019 και να τάξει και μειώσεις φόρων ή αυξήσεις μισθών κ.λπ., πράγματα βεβαίως που ούτως ή άλλως θα κάνει κατά την προεκλογική περίοδο.
Ετσι μόνο μπορεί να εξηγηθεί λογικά η πρεμούρα να κλείσουν το Σκοπιανό παρά το γεγονός ότι δεν το θέλουν ούτε οι Ελληνες, αλλά, όπως αποδεικνύεται τις τελευταίες ημέρες, ούτε οι Σκοπιανοί (δηλώσεις Ιβάνοφ, Ντιμιτρόφ και Ζάεφ).
Θα κλείσει, λοιπόν, το Σκοπιανό, θα το φέρει η κυβέρνηση στη Βουλή και θα το περάσει; Καταρχάς, αν το φέρει, θα το περάσει γιατί θα έχει μετρήσει τις ψήφους. Η άποψή μου είναι ότι δεν θα το περάσει κι έτσι μάλλον δεν θα το φέρει καν στη Βουλή.
Ετσι ο κ. Τσίπρας θα έχει στείλει ένα ακόμα μήνυμα (από τα πολλά) στους ξένους ότι αυτός -και όχι ο Μητσοτάκης- είναι πλέον ο σοβαρός εκπρόσωπος των διεθνών συμφερόντων στη χώρα. Με ό,τι καλό και κακό σημαίνει αυτό. Και εκείνοι μπορεί -με τα προεκλογικά δώρα- να ανταμείψουν την προσπάθειά του αν τους κάνει το χατίρι.