Ο πιο καλός συμμαθητής...

Η προτεραιότητα στην πολιτική είναι από την ανάποδη, αν υποτεθεί ότι κάποιος μπαίνει σε αυτού του είδους τον πειρασμό. Ενας επιχειρηματίας πρώτα βγάζει λεφτά για να κερδίσει τη δύναμη, ενώ ένας διεφθαρμένος πολιτικός αποκτά εξουσία και μέσω αυτής πλουτίζει. Οσο για τις γυναικείες κατακτήσεις, στην περίπτωσή μας είναι αδιάφορο.

Ο φίλος και συμμαθητής ενός πολύ ισχυρού πολιτικού που τον ακολουθεί κατά πόδας και βρίσκεται σε payroll πολύ γνωστών και εμπλεκομένων σε εξίσου μυστήριες υποθέσεις δεν είναι μια απλή υπόθεση. Δεν είναι ένα ρουσφετάκι που έκανε κάποιος ισχυρός στον κολλητό του από το Γυμνάσιο. Δεν είναι ο Καρανίκας που τον βόλεψε ο Τσίπρας στο γραφείο του για να τον βλέπει γιατί έχει πλάκα και τον γουστάρει για να γελάνε τις ελεύθερες ώρες του.

Ο αθώος συμμαθητής Πετσίτης μοιάζει με κλασική περίπτωση, σαν αυτές που διδάσκονται στους αστυνομικούς όταν αρχίζουν τις έρευνες για να εξιχνιάσουν μια κλοπή. Ψάχνουν πρώτα να βρουν ποιοι ασήμαντοι και ταπεινοί εμφανίζονται ξαφνικά και ξοδεύουν πολλά στα νυχτερινά κέντρα, μετακομίζουν σε βίλες, αγοράζουν ρολόγια και χρυσαφικά στα κορίτσια και κυκλοφορούν με πολλά 500άρικα στην πιάτσα. Και η πιάτσα στην Αθήνα είναι πολύ μικρή.

Η εμπλοκή του επίσης με την παρέα των Κυπρίων δικηγόρων (ήταν φορολογικός εκπρόσωπος του γραφείου Αρτεμίου) που συστήνουν εξωχώριες εταιρείες φαντάζει, το λιγότερο, ύποπτη - ειδικά όταν ο συγκεκριμένος δικηγόρος έχει εμφανιστεί στο Μέγαρο Μαξίμου αλλά και στη Βενεζουέλα με κυβερνητικό αξιωματούχο.

Τι δουλειά έχει ένα τυπάκι με φορολογική δήλωση 5.000 ευρώ το 2014 να παίρνει 300.000 ευρώ από πασίγνωστους επιχειρηματίες; Για ποιον τα πήρε άραγε; Για τον εαυτό του ή απλώς ήταν μεταφορέας και κράτησε κι αυτός κάτι ψιλά;

Γιατί και πώς μετέχει σε διαφημιστική εταιρεία που παίρνει κρατική διαφήμιση ή φίλων της κυβέρνησης με εμπλοκή στη Δικαιοσύνη; Δικές του ήταν οι μετοχές ή ήταν μπροστινός κάποιου άλλου;
Πού γνώρισε και πώς δικηγόρους πολύ πλούσιων ανθρώπων που συστήνουν στο εξωτερικό offshore ώστε αυτοί με τη σειρά τους να τον εμπιστευτούν τόσο ώστε να τον χρίσουν επισήμως ως αντίκλητό τους στην Αθήνα, δηλαδή τον άνθρωπο με τον οποίο κάνουν δουλειές;

Ηταν ένα άβγαλτο παιδί, ένας αθώος συμμαθητής του πιο ισχυρού υπουργού για μεγάλη περίοδο της σημερινής κυβέρνησης -που διεφθάρη στην πορεία και κορόιδευε επιχειρηματίες-αετούς στους οποίους... δεν τους παίρνεις ούτε τον πυρετό αν δεν το θέλουν και σε έχουν ανάγκη;

Μπορεί, δεν ξέρω, όλα μπορεί να συμβούν, αλλά αν είναι έτσι, κάποιος που ενεργεί για λογαριασμό ενός υπουργού χωρίς αυτός να το γνωρίζει και κάνει κατάχρηση του ονόματος και της ιδιότητάς του έχει διαπράξει βαρύτατο αδίκημα.

Θα μας πει, λοιπόν, ο υπουργός αν θα ζητήσει τη δίωξη για απάτη του πρώην αθώου συμμαθητή του; Μήπως αυτοί που του τα έδωσαν δεν πρέπει να απαντήσουν για τι προορίζονταν τα ποσά αυτά;
Θα βγει -έστω για λόγους πολιτικής ευθύνης- να δηλώσει ο υπουργός ότι «με κορόιδεψε και με εκμεταλλεύτηκε ο πρώην κολλητός μου»;

Ολα αυτά τα ερωτήματα είναι ρητορικά διότι φυσικά δεν πρόκειται να υπάρξουν τέτοιες απαντήσεις που ζητούνται από την κοινή γνώμη. Σιγά μη δεν ήξερε ο θύτης και δεν καταλάβαινε το θύμα.
Απλά, όταν αποκτάς εξουσία και πέφτεις και στο χρήμα, καλό είναι να φεύγεις τρέχοντας, γιατί όσο μένεις γίνεται ακόμη χειρότερο. Και γίνεται...