Με κομμένη την ανάσα

Είναι κοινό μυστικό. Ανά πάσα ώρα και στιγμή κινδυνεύουμε με ατύχημα. Θα συμφωνήσουμε ότι το ατύχημα είναι σε βάρος των συμφερόντων μας. Οπως επίσης και σε βάρος των συμφερόντων των δανειστών. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι αποκλείεται ως γεγονός. Γι’ αυτό και λέγεται ατύχημα. Τα ατυχήματα δεν τα επιδιώκει κάποιος, αλλά τελικά συμβαίνουν ανεξάρτητα από τη θέλησή μας. Δεν είναι όμως ανεξάρτητα από τις πράξεις μας. Το αντίθετο! 

Τι θα σήμαινε αυτή τη στιγμή ένα ατύχημα; Θα μας γύριζε αρκετά χρόνια πίσω, με ανυπολόγιστες συνέπειες για την κοινωνία και για τα συμφέροντα της χώρας. Υπάρχουν απόψεις που υποστηρίζουν ότι ο μηδενισμός του κοντέρ θα βοηθούσε στην επανεκκίνηση της οικονομίας. Αυτό, όμως, δεν είναι ακριβές! Δεν υπάρχουν εγγυήσεις ότι η κατάρρευση θα συνοδευτεί από σεισάχθεια. Η εμπειρία έχει αποδείξει ότι τα χρέη παραμένουν. Εκείνο που θα αλλάξει είναι το περιβάλλον. Το ευρώ των χαμηλών επιτοκίων θα πρέπει να θεωρείται παρελθόν... 

Είναι αλήθεια ότι μια τέτοια εξέλιξη θα ευνοήσει εκείνους που έχουν τα χρήματά τους στο εξωτερικό και θα βρουν την ευκαιρία να αγοράσουν τζάμπα μια ολόκληρη χώρα. Ακίνητα και επιχειρήσεις σε τιμές ευκαιρίας! Είναι αυτός αρκετός λόγος για να πέσουμε όλοι στον γκρεμό; Φυσικά και όχι! Από την άλλη πλευρά, θα ήταν παράλογο να πιστέψει κανείς ότι θα αφήσει ανεκμετάλλευτη την ευκαιρία το «έξυπνο χρήμα». Καλά το καταλάβατε. Οσοι πρόλαβαν και έβγαλαν τα χρήματά τους στο εξωτερικό τα μετέτρεψαν σε «έξυπνο χρήμα», το οποίο έχει σαφώς μεγαλύτερη αξία από τα χρήματα που οι ιθαγενείς ξέχασαν εντός των συνόρων... 

Ας μην ξεχνάμε, όμως, ότι οι τιμές των ακινήτων -για παράδειγμα- είναι σε πολλές περιπτώσεις χαμηλότερες και από τις αντίστοιχες τιμές ακινήτων σε γειτονικές πρωτεύουσες χωρών. Κάτι που θα το θεωρούσαμε αδιανόητο πριν από δέκα χρόνια και το οποίο οπωσδήποτε αδικεί τη χώρα μας. Από κάθε άποψη. Αυτό φαίνεται ότι θα είναι το τίμημα ύστερα από μία ξέφρενη πορεία ετών. Μία χώρα σε απόγνωση, μία χώρα σαφώς υποβαθμισμένη στο διεθνές περιβάλλον. Είναι το τέλος μιας πορείας που ξεκίνησε ουσιαστικά με τη σοσιαλμανία του Εθνάρχη, εντάθηκε με τον σοσιαλισμό του Ανδρέα και κορυφώθηκε με τη χρυσή δεκαετία των δανεικών. 

Οι τελευταίες πληροφορίες από όλα τα μέτωπα είναι ιδιαίτερα ανησυχητικές. Εχει παραλύσει το σύμπαν. Κανείς δεν κάνει δουλειές και ο φόβος για την επόμενη μέρα έχει αλλάξει ακόμη και τα συναλλακτικά ήθη. Η αγορά φοβάται. Επειδή η αγορά γνωρίζει πολύ καλά τι συμβαίνει στον πραγματικό κόσμο. Εκεί που οι ζημιές είναι ζημιές και τα κέρδη είναι κέρδη. 

Υπάρχει ελπίδα μετά το χάος που θα προκαλέσει ένα πιθανό ατύχημα; Για λόγους τόνωσης του ηθικού θα πρέπει να πούμε «ναι». Οτι υπάρχουν ελπίδες, όπως πάντα στη ζωή κ.λπ. κ.λπ. Θα είναι όμως η μισή αλήθεια. Η άλλη μισή είναι ότι αυτό μπορεί να συμβεί ύστερα από μεγάλο χρονικό διάστημα! Δεν υπάρχει αμφιβολία: η χώρα μπαίνει σε μια πρωτοφανή περιπέτεια. 

Κι αν έχουμε άδικο; Αν είμαστε υπερβολικοί στις εκτιμήσεις μας; Η αλήθεια είναι ότι αυτό παρακαλώ κάθε βράδυ που πέφτω να κοιμηθώ. Να είμαι υπερβολικός. Για την ακρίβεια, να είναι υπερβολικοί όλοι εκείνοι που μου μεταφέρουν την εικόνα που σας παρουσιάζω. Και μην τολμήσει κανείς να βάλει κάποιο δήθεν πολιτικό θέμα μέσα σε όλη αυτή την ιστορία. Δεν θα υπάρξει πολιτικό όφελος για κανέναν ύστερα από ένα ατύχημα...

Η Οικονομία είναι σημαντικό κεφάλαιο για μια χώρα. Η κρίση στην Ελλάδα όμως είναι πρώτα πολιτική και έπειτα οικονομική. Κατά συνέπεια, και η λύση που μπορεί να δοθεί είναι πολιτική και μόνο. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπόρεσε, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί. Αν αυτό «επιβεβαιωθεί» από τις εξελίξεις, θα είναι αργά. Μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ θα πέσει και η χώρα. Μόνη πραγματική λύση είναι οι εκλογές. Επειδή ακριβώς το πρόβλημα είναι πολιτικό!