Δεν είναι βέβαιο ότι θα χάσουν αυτή τη μάχη...

Δεν υπάρχει κάποιος να μας εμποδίσει να αυτοκτονήσουμε, αν αυτό πραγματικά θέλουμε. Το γεγονός, όμως, ότι συζητάμε σε αυτή τη βάση δείχνει το τεράστιο έλλειμμα πληροφόρησης που υπάρχει. Ενα ακόμη εμπόδιο προς τον ορθολογισμό... 

Το ευρώ μπορεί να είναι ένα καλό ή κακό νόμισμα. Οσοι το ανέδειξαν στο δεύτερο ισχυρότερο του πλανήτη κάτι περισσότερο θα ξέρουν. Καθένας από εμάς διατηρεί το δικαίωμα να έχει τις επιφυλάξεις του, μεταξύ των οποίων και ο γράφων. Αλλά αυτό έχει μηδενική αξία για την ίδια τη ροή των πραγμάτων. Η ουσία είναι ότι οι αγορές αυτή τη στιγμή θεωρούν το ευρώ καλό νόμισμα και πολλοί άνθρωποι σε όλο τον πλανήτη το επιλέγουν για να κρατήσουν σε αυτό τις αποταμιεύσεις τους. 

Η δραχμή δεν μπορεί να φέρει ανάπτυξη. Επίσης, όσες φορές κι αν την υποτιμήσει κανείς δεν θα κατορθώσει να αυξήσει με αυτό τον τρόπο την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας. Ούτε να προσελκύσει επενδύσεις. Αντίθετα, η έξοδος από το ευρώ θα προκαλέσει ένα μεγάλο κύμα φυγής και των τελευταίων μεγάλων επιχειρήσεων που εξακολουθούν να παραμένουν σε ελληνικό έδαφος. Η δραχμή θα μας οδηγήσει σε μια τριτοκοσμική κατάσταση με απρόβλεπτες συνέπειες για όλο φάσμα των συμφερόντων μας. 

Και αυτό δεν έχει να κάνει με το πόσο καλό ή κακό είναι το ίδιο το ευρώ, αλλά με το γεγονός ότι κρύβει αυτή τη στιγμή μια σκληρή πραγματικότητα για την ελληνική οικονομία: Ζούμε σε μια χώρα που αποτελεί απαγορευμένη ζώνη για τους επενδυτές. Το περιβάλλον για την επιχειρηματικότητα είναι τοξικό. Και αυτό δεν έχει να κάνει με το ευρώ. Εχει να κάνει με τις πολιτικές των ελληνικών κυβερνήσεων και πολύ περισσότερο με τις ιδεοληψίες της τελευταίας κυβέρνησης. Αλλάζοντας, λοιπόν, το νόμισμα δεν θα αλλάξουν οι πολιτικές. Εκείνο που θα αλλάξει είναι ότι η Ελλάδα θα πρέπει να μάθει να ζει δίχως τα χρήματα της Ε.Ε. 

Ας κάνουμε ένα άλμα στο μέλλον κι ας υποθέσουμε ότι έχουμε υιοθετήσει τη δραχμή. Μπορεί να μας πει κάποιος οπαδός αυτής της τάσης για ποιον ακριβώς λόγο ένας επενδυτής να έρθει τότε στην Ελλάδα για να ανοίξει το εργοστάσιό του; Σε τι ακριβώς θα τον εξυπηρετήσει η δραχμή; Επίσης, μπορεί να μας πει ποιες θα είναι οι σχέσεις μας με την Ευρώπη; Αν θα υπάρχει το πλεονέκτημα των ανοιχτών συνόρων; Και αν τελικά η δραχμή είναι το απόλυτο όπλο για την ανάπτυξη, για ποιον λόγο αυτή δεν είχε έρθει μετά από τόσες και τόσες υποτιμήσεις που κάναμε στο παρελθόν; 

Το συζητάμε ακόμη! Εδώ ο ίδιος ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας έσπευσε να κάνει σχετικές δηλώσεις. Αρα το θέμα μάς απασχολεί. Υφίσταται θέμα - κι αυτό από μόνο του είναι εξαιρετικά επικίνδυνο. Θα μπορούσαμε να συζητήσουμε για το πώς θα μπορέσουμε να οργανώσουμε την οικονομία μας προκειμένου να αντιμετωπίσει έναν πιθανό μελλοντικό κίνδυνο σε σχέση με τη συνοχή της Ευρώπη και το ίδιο το ευρώ. Να συζητήσουμε για το πώς θα μπορούσαμε να προσελκύσουμε επενδύσεις, να δημιουργήσουμε νέες θέσεις εργασίας. Αλλά το να πιστεύουμε ότι αρκεί η υιοθέτηση ενός νομίσματος που δεν θα το θέλει κανείς άλλος σε αυτόν τον κόσμο για να βελτιώσουμε τη ζωή μας είναι τουλάχιστον επικίνδυνο... 

Η κρίση αυτή δεν πρόκειται να περάσει αν δεν πολεμήσουμε και δεν νικήσουμε τους δράκους μας. Ενας μεγάλος δράκος ήταν η ανωτερότητα της Αριστεράς. Ενας άλλος είναι ο λαϊκισμός. Το πρόβλημα της χώρας είναι βαθιά πολιτικό και πολιτισμικό. Και η δραχμή είναι μέρος αυτού του προβλήματος. Είναι το τελευταίο όπλο στα χέρια των λαϊκιστών, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να αποτρέψουν τη μετάβαση της χώρας προς τη ζώνη του ορθολογισμού. Το κακό είναι ότι οι λαϊκιστές συντηρούν μεγάλες δυνάμεις και έχουν ισχυρή παράδοση. Δεν είναι βέβαιο ότι θα χάσουν αυτή τη μάχη. Και όπως είπε ο Στέφανος Μάνος, όταν οι Ελληνες φτάνουν στον γκρεμό, έχουν την τάση να πέφτουν στο κενό...