«It’s the economy stupid»

Αν είναι πολύ πιθανό ο Τσίπρας να χάσει τις επόμενες εκλογές, ένα είναι το βέβαιο: δεν θα τις χάσει για το «Μακεδονικό». Μπορεί η άποψη να φαίνεται ετερόδοξη σε μια συγκυρία έξαρσης των αντιδράσεων για το όνομα των Σκοπίων, αλλά μια ματιά στις δημοσκοπήσεις αποδεικνύει του λόγου το αληθές.

Ας συγκρίνουμε τα διαχρονικά αποτελέσματα των ερευνών μιας εταιρείας (της Metron Analysis) γιατί μόνο έτσι οι συγκρίσεις έχουν νόημα.

Ιανουάριος 2017: Ν.Δ. 36,9% και ΣΥΡΙΖΑ 22,3% στην εκτίμηση ψήφου. Η διαφορά στις 14,6 μονάδες. Ιούνιος 2018: N.Δ. 36,7%, ΣΥΡΙΖΑ 22,6%, η διαφορά στις 14,1 μονάδες. Ακριβώς οι ίδιες επιδόσεις για τα δύο κόμματα εξουσίας με διαφορά 18 μηνών. Σε μια συγκυρία ουδέτερη για το «Μακεδονικό» και σε μια συγκυρία «πυρακτωμένη».

Σύγκριση δεύτερη. Στην προτελευταία δημοσκόπηση της Metron (Απρίλιος 2018), μόλις το «Μακεδονικό» άρχισε να ανεβαίνει στην πολιτική ατζέντα, Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ αποσπούν 36,3% και 23,3% αντίστοιχα. Δύο μήνες μετά με την πόλωση για το «Μακεδονικό» στα ύψη, η Ν.Δ. κερδίζει 0,4% και ο ΣΥΡΙΖΑ χάνει 0,7%. Μάλλον πολύ χαμός για το τίποτα.

Συμπέρασμα, προς γνώση και συμμόρφωση των φανατικών και από τις δύο πλευρές: η υπερεπένδυση στο «Μακεδονικό» είναι απολύτως εσφαλμένη. Ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ελπίδες να επανέλθει στη διεκδίκηση της εκλογικής νίκης με την ατζέντα του «Μακεδονικού», ούτε η Ν.Δ. θα επιφέρει το συντριπτικό πλήγμα στην κυβέρνηση.

Από την άνοιξη του 2016 οι εκλογικοί συσχετισμοί φαίνονται παγιωμένοι. Η Ν.Δ. προηγείται με διψήφιο προβάδισμα από τον ΣΥΡΙΖΑ. Η διαφορά αυξομειώνεται με μικρές διακυμάνσεις. Για παράδειγμα, άνοιξε στις 18 μονάδες (Ν.Δ.: 38%, ΣΥΡΙΖΑ: 20,7%) τον Νοέμβριο του 2016, αμέσως μετά το φιάσκο των τηλεοπτικών αδειών και την απόφαση του ΣτΕ. «Εκλεισε» λίγο τον Νοέμβριο του 2017 (N.Δ.: 35,6%, ΣΥΡΙΖΑ: 24,1%) και επανήλθε στις 13-14 μονάδες από τον Απρίλιο.

Το δημοσκοπικό μυστικό είναι απλό και ευδιάκριτο. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε το 1/3 των ψηφοφόρων του έναν χρόνο μετά τις δεύτερες εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015 και έκτοτε δεν τους ξανακέρδισε ποτέ όσες πολιτικές σταυροφορίες και αν οργάνωσε. Η εξόντωση της μεσαίας τάξης του ιδιωτικού τομέα με την υπερφορολόγηση και την τερατώδη αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών αποτέλεσε τον καταλύτη της αποσύνθεσης της εκλογικής βάσης του. Μαζί με τη διάψευση των προσδοκιών ότι θα επανέφερε τη μεσαία τάξη στον προ-μνημονιακό «παράδεισο».

Οσο ο οικονομικός κύκλος θα παραμένει στα επίπεδα της στασιμο-χρεοκοπίας και δεν θα δημιουργούνται βάσιμες προσδοκίες για ισχυρή ανάκαμψη της οικονομίας, τόσο η μεγάλη μάζα των ψηφοφόρων της μεσαίας τάξης θα παραμένει επιφυλακτική και απόμακρη στις «στροφές» και τις «μεταλλάξεις» του Αλέξη Τσίπρα. Γιατί το διακύβευμα των εκλογών δεν θα είναι το «Μακεδονικό», αλλά το κλασικό και επαναλαμβανόμενο «it’s the economy stupid».