Η πέμπτη χρεοκοπία ήταν η χειρότερη απ' όλες

Η χούντα σχεδόν τετραπλασίασε το φανερό δημόσιο χρέος της χώρας από 31,2 δις. δραχμές στις 114 δις. δραχμές. Αλλά έβαλε κι ένα κρυφό χρέος μέσω της Τράπεζας της Ελλάδος, του ΟΤΕ, της ΔΕΗ κλπ. Συνολικά μέσα σε 7,5 χρόνια (1967-1974) πενταπλασίασε ή εξαπλασίασε το πραγματικό χρέος της χώρας. Αυτή είναι η καθαρή αλήθεια που τη βρίσκεις εύκολα στις στατιστικές της ΕΣΥΕ.

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής αντίθετα κράτησε τα ελλείμματα και το δημόσιο χρέος χαμηλά, παρότι αντιμετώπισε τις συνέπειες δύο πετρελαϊκών κρίσεων (1973 και 1979) που εξαπλασίασαν και δωδεκαπλασίασαν τις τιμές πετρελαίου. Το 1980 το δημόσιο χρέος δεν ξεπερνούσε το 20% του ΑΕΠ (με τους τωρινούς συντελεστές της Commission που δεν υπολογίζουν ορισμένα δάνεια).

Ο Ανδρέας Παπανδρέου για να κάνει κομματικό στρατό στο κράτος και την κοινωνία υπερδιπλασίασε του υπαλλήλους που πληρώνονταν από το κράτος από λιγότερους από 400.000 σε περισσότερους από 800.000 και πολλαπλασίασε τα επιδόματα, αύξησε κατά 36% τους μισθούς και τα ημερομίσθια το 1982  και πολλαπλασίασε τις επιχορηγήσεις αγροτών, εμπόρων, ελεύθερων επαγγελματιών, εργολάβων και προικοδότησε τα "ευγενή" ασφαλιστικά ταμεία με κοινωνικούς πόρους. Έτσι το βαθύ ΠΑΣΟΚ δημιούργησε τον κρατικό συντεχνιακό συνδικαλισμό και η οικονομία και η κοινωνία είδαν την παλινόρθωση του κρατικού συντεχνιακού καπιταλισμού.

Αποτέλεσμα ήταν τα ελλείμματα στο τέλος της περιόδου να 20πλασιαστούν  και το δημόσιο χρέος να φτάσει στο 64% του ΑΕΠ και να εικοσαπλασιαστεί σε πραγματικές τιμές. Αλλά η μέση ετήσια ανάπτυξη δεν ξεπέρασε το 1% του ΑΕΠ. Το 1985 ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών Κ. Σημίτης προσπάθησε να συμμαζέψει τα πράγματα, αλλά σε δυο χρόνια παραιτήθηκε επειδή δεν τον άντεχε το βαθύ ΠΑΣΟΚ και διαφώνησε με τον Α. Παπανδρέου. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης μέσα σε 2,5 χρόνια έφτασε το δημόσιο χρέος στο 98,2% του ΑΕΠ και τα ελλείμματα εξίσου ψηλά με του Α. Παπανδρέου. Η προσπάθεια εξυγίανσης και φιλελευθεροποίησης της οικονομίας απέτυχε λόγω της αντίδρασης του κρατικού συντεχνιακού συνδικαλισμού (π.χ. Κολλάδες) και των "βαρόνων" της Δεξιάς Μ. Έβερτ, Γ. Σουφλιά, Γ. Κεφαλογιάννη, και άλλων.

Ο Α. Παπανδρέου επανήλθε με το σύνθημα " Είτε το έθνος θα εξαφανίσει το χρέος, είτε το χρέος θ' αφανίσει τη χώρα". Τα ελλείμματα περιορίστηκαν λίγο και το δημόσιο χρέος έφτασε στο 97%... Ο Α. Παπανδρέου έκανε την αίτηση για είσοδο στο ευρώ και την οικονομική και Νομισματική Ένωση (ΟΝΕ)…

Η εποχή της Ανόρθωσης

Ο Κώστας Σημίτης άρχισε μια έντονη προσπάθεια να μειώσει τα ελλείμματα και το δημόσιο χρέος και να οδηγήσει τη χώρα στην ανάπτυξη. Αξιοποίησε το Β' και Γ' ΚΠΣ (Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης) για να κάνει τα μεγάλα έργα: Μετρό Αθήνας, Αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος, Αττική Οδό, ΠΑΘΕ, Γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου, Πανεπιστήμια, Νοσοκομεία, λιμάνια κλπ. Επίσης έκανε όλα τα έργα των Ολυμπιακών Αγώνων και της διοργάνωσής τους.

Οι κυβερνήσεις Κ. Σημίτη πέτυχαν μέση ετήσια ανάπτυξη για μια οκταετία (1996-2003) πάνω από 3,8% του ΑΕΠ. Μείωση των ελλειμμάτων και του δημοσίου χρέους που τον Μάρτιο του 2004 είχε πέσει κάτω από 95% του ΑΕΠ. Αν δεν υπήρχε η οκταετία του Κ. Σημίτη, η Ελλάδα θα είχε χρεοκοπήσει πριν το 2000 και δεν θα έμπαινε στο ευρώ και στην ΟΝΕ.
Είχαμε τις προϋποθέσεις να μπούμε στην ΟΝΕ και στο ευρώ; Πολλοί ξένοι ηγέτες και Ελληνες προπαγανδιστές απάντησαν αρνητικά. Τα κριτήρια για την είσοδο στο ευρώ ήταν τα εξής τρία: 
• Δημόσιο χρέος κάτω από 60% του ΑΕΠ
• Έλλειμμα Γενικής Κυβέρνησης κάτω από 3% του ΑΕΠ
• Πληθωρισμός κάτω από 3%
Η Ελλάδα είχε δημόσιο χρέος τότε γύρω στο 96% του ΑΕΠ, έλλειμμα 1,6% του ΑΕΠ και πληθωρισμό 2,4%. Δηλαδή κάλυπτε τα δύο (2) από τα τρία (3) κριτήρια. Όμως η Ιταλία και το Βέλγιο είχαν έλλειμμα και πληθωρισμό πάνω από 3% και δημόσιο χρέος 132% και 126% του ΑΕΠ αντίστοιχα. Ταυτόχρονα η Γαλλία είχε έλλειμμα μεγαλύτερο από το έλλειμμα της Ελλάδας. Μπορούσε όμως να γίνει ευρώ και ΟΝΕ χωρίς τη Γαλλία, την Ιταλία και το Βέλγιο, που ήταν οι τρεις από τις έξι χώρες που ίδρυσαν την ΕΟΚ; Αδύνατον. Συνεπώς έμπαινε και η Ελλάδα στο ευρώ, αναγκαστικά. Σχετικά έχει γράψει και ο Κ. Σημίτης σε ολοσέλιδο άρθρο του στην εφημερίδα " Le Monde" κι έκτοτε σιώπησαν οι ξένοι ηγέτες κι έμειναν μόνον οι έξυπνοι Ελληνες να θέτουν θέμα!

Η καταστροφή και η ταφόπλακα

Η καταστροφή της οικονομίας και της ανάπτυξης της Ελλάδας ήταν οι κυβερνήσεις του Κωστάκη Καραμανλή. Λέγεται από τους φίλους του ότι δεν ήθελε να γίνει ηγέτης της Ν.Δ. και ενδεχομένως πρωθυπουργός, αλλά τον πίεσαν οι "βαρόνοι" της Δεξιάς.
Η πρώτη και μοναδική του επιτυχία είναι ότι κατόρθωσε να κάνει τους έτοιμους Ολυμπιακούς Αγώνες. Μετά ακολούθησαν το ένα σκάνδαλο μετά το άλλο και η εγκατάλειψη κάθε προσπάθειας ανάπτυξης. Διπλασίασε το δημόσιο χρέος και το έφτασε στο 130% του ΑΕΠ. Πολλαπλασίασε τα ελλείμματα. Ο Γ. Αλογοσκούφης, υπουργός Οικονομίας, πλαστογράφησε τα στοιχεία των ελλειμμάτων αλλά και των πλεονασμάτων των κυβερνήσεων Κ. Σημίτη και οι φοιτητές του στο London School of Economics τον υποδέχτηκαν με γιούχα και αβγά. Έτσι κατάφεραν ν' ανεβάσουν τους υπαλλήλους που πληρώνονταν απ' το κράτος σε 1.135.000 κι ετοίμασαν την πέμπτη χρεοκοπία της Ελλάδας, που έγινε χωρίς καμία σοβαρή αιτία. Έτσι μπήκε η ταφόπλακα.

Η νέα ουσιαστική (αλλά όχι τυπική) χρεοκοπία συνέβη επειδή ο Α. Παπανδρέου και ο Κωστάκης Καραμανλής δανείστηκαν και χρέωσαν την Ελλάδα για να δημιουργήσουν κομματικούς στρατούς στο κράτος και την κοινωνία με ρουσφετολογικούς διορισμούς, υπέρογκες αυξήσεις μισθών κι επιδομάτων στο Δημόσιο και επιχορηγήσεις σε αγρότες, γιατρούς, δικηγόρους, εργολάβους κλπ. Έτσι απέκτησαν πολλοί Έλληνες σπίτια, αυτοκίνητα, καταθέσεις, εξοχικά και …σκυλάδικα! Χάρη στα χρέη του Δημοσίου.
Σημείωση: Για περισσότερα στο "Θάνος Παπαδόπουλος: Ποιοι και πώς μας οδήγησαν στη χρεοκοπία. Ιστορία της Μεταπολίτευσης. Εκδόσεις Gutenberg".
Στο επόμενο: Το χρέος των κομματικών στρατών έφερε την καταστροφική κρίση!
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
* O Θάνος Παπαδόπουλος είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας