Ζητήστε συγγνώμη και από τους πολίτες και από την Ευρώπη

Αμα ήταν να παίρναμε το ομόλογο των 100 ετών και να καθαρίζαμε, τότε ας βγάζαμε στην εφεδρεία για 100 χρόνια επίσης όλους τους δημόσιους υπαλλήλους και το πρόβλημά μας θα είχε λυθεί αυτομάτως. Και το μισθολογικό, πολύ περισσότερο δε το ασφαλιστικό και το συνταξιοδοτικό τους. Επειδή όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά και, απ’ ό,τι φαίνεται, όποια «συνταγή σωτηρίας» μας και να επιλέξουν οι Ευρωπαίοι αυτή θα περνάει από κάποιου είδους μερική χρεοκοπία του ελληνικού νοικοκυριού, πρέπει πριν απ’ όλα να εξηγηθούμε ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ, κυβερνώντες και κυβερνώμενοι: θέλουμε να σωθούμε ΕΝΤΟΣ ΕΥΡΩ και υπό ποιες προϋποθέσεις; Υπάρχει ορατό σημείο στον ορίζοντα για το πόσα θα χάσει ο καθένας ώστε να κάνει τον λογαριασμό του; Υπάρχει ΤΕΛΙΚΗ συμφωνία με ΔΝΤ και Ε.Ε. ότι, αν κάνουμε εφεδρείες, αποκρατικοποιήσεις... απολέπιση, αποτρίχωση ή ό,τι άλλο συναφές, θα μπορέσουμε να κάνουμε reset στην οικονομία ως πολιτισμένη δυτική χώρα; ΓΙΑΤΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ, ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ, ΝΑ ΚΑΤΑΝΤΗΣΟΥΜΕ ΤΡΙΤΟΚΟΣΜΙΚΟΙ, ΝΑ ΜΗΝ ΑΠΟΛΥΣΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΟΥΛΗΣΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ. Ναι, χωρίς καμία διάθεση ιστορικής ειρωνείας, χρειάζεται ένα νέο συμβόλαιο με τον λαό, έστω και με haircut, όπου Παπανδρέου και Βενιζέλος ΘΑ ΜΑΣ ΥΠΟΓΡΑΨΟΥΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ότι αν κάνουμε όσα (τους λένε να) λένε, θα πετύχουμε και όσα έχουμε υποσχεθεί, αλλά κυρίως όσα χρειάζονται για να επιβιώσουμε.

Πώς πήγαν κι έβαλαν με τα χεράκια τους την υπογραφή τους στη Λαγκάρντ και τη Μέρκελ; Ούτε κακό ήταν ούτε εθνική ταπείνωση, όπως φωνάζουν
διάφοροι. Πώς αλλιώς να μας εμπιστευτούν σε μια συμφωνία επαναδανειοδότησης όταν ο μόνος ακριβής και συνεπής απέναντί τους ήταν -συγκριτικά- ο Παπαθανασίου, που τους τα έδινε γραμμένα σε χαρτοπετσετάκια; Ολοι οι άλλοι, εν συνεχεία, είτε τους κορόιδευαν (Παπακωνσταντίνου) είτε εκ των πραγμάτων δεν μπόρεσαν να είναι συνεπείς.

Αμα, λοιπόν, τους ζητάει η Τρόικα ΥΠΟΓΡΑΦΗ για να τους δώσει τα λεφτά, θέλουμε κι εμείς ΥΠΟΓΡΑΦΗ για το ότι οι νέες θυσίες που μας «τσιμπολογούν» από δεξιά κι αριστερά είναι για να ΠΙΑΣΟΥΝ ΤΟΠΟ για τη χώρα και όχι για να ΚΕΡΔΙΣΟΥΝ ΧΡΟΝΟ, πολιτικό, για πάρτη τους. Αλλά πριν από την υπογραφή, νομίζω ότι όλος ο πολιτικός κόσμος, από τον Σημίτη που θα έπρεπε να έχει αντιδράσει πρώτος (γιατί ήταν ο καταλληλότερος) έως τον κοπανατζή Καραμανλή και από τον αδικοσταυρωμένο Παπανδρέου έως (...προκαταβολικά!) τον Σαμαρά, ως εκπρόσωποι της κυβερνώσας πολιτικής ηγεσίας πρέπει να ζητήσουν μια ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΓΓΝΩΜΗ από τον ελληνικό λαό που τον έριξαν στη φτώχεια και στη χρεοκοπία. Διότι ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΤΗΝ ΚΑΝΑΝΕ.

Ο ένας λίγο, ο άλλος πολύ, ο τρίτος (εσύ ο μαυρισμένος που κάνεις την πάπια) πολύ περισσότερο (!), όλη η πολιτική ηγεσία των τελευταίων 30 ετών φταίει που χρεοκοπήσαμε. Αυτοί προσλάμβαναν, αυτοί σπαταλούσαν, αυτοί χάζευαν, αυτοί δεν καταλάβαιναν πού πάμε κι αυτοί (όχι οι συγκεκριμένοι αρχηγοί, αλλά οι υπουργοί και οι συνεργάτες τους) πλούτισαν. Δεν έχουμε χρόνο, και λόγο, για εξεταστικές επιτροπές-κοροϊδία. ΑΡΚΕΙ ΜΙΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΥΓΓΝΩΜΗ, την οποία οφείλουν στον ελληνικό λαό, αντί να τον μαλώνουν συνεχώς ότι κακώς διορίστηκε, κακώς είναι άνεργος, κακώς προτιμά να πληρώνει μισθοδοσία αντί την Εφορία, κακώς είναι 65 και χρειάζεται φάρμακα και κακώς... έχει σπίτι και εξοχικό, σύμφωνα με μια τελευταία αφελή και αυτοκαταστροφική θεωρία που λανσάρεται από υπουργούς και παρατρεχάμενους.

Θα πρόσθετα ότι η πολιτική ηγεσία μας θα πρέπει με κάποιο τρόπο και στον κατάλληλο χρόνο να εκφράσει τη λύπη της και να ζητήσει συγγνώμη και από την ΕΥΡΩΠΗ και από τους εταίρους μας στην Ε.Ε. Ακόμη κι αν δεν έχουμε συνειδητοποιήσει το πόσα προβλήματα έχουμε προκαλέσει. Εστω κι αν δεν είμαστε δα οι μόνοι που κάναμε τα κοινοτικά κονδύλια Καγέν και μεζονέτες, ακόμη κι αν μας χρησιμοποιούν σαν άλλοθι οι κερδοσκόποι, ξέρουμε βαθιά μέσα μας ότι ΦΤΑΙΞΑΜΕ. Ε, λοιπόν, το ξέρουν και οι κουτόφραγκοι και οι λαζογερμανοί, και γι’ αυτό έχει ξεσηκωθεί ο φορολογούμενος της Βάδης-Βυτεμβέργης, αλλά και ο Γάλλος συνταξιούχος και ο Ολλανδός φοιτητής εναντίον μας. Ας είναι και για λόγους πολιτικής και διπλωματίας, έστω και με την καρδιά πέτρα, ή και εκ του πονηρού, πρέπει να βρούμε έναν τρόπο ως χώρα να τους ζητήσουμε μια συγγνώμη. Είδατε τι τόπο έπιασε η ομιλία Γιώργου στους Γερμανούς βιομηχάνους; Θέλουν και λίγο ΨΗΣΤΗΡΙ, όχι σαν να μας τα χρώσταγαν από πάντα. Αλλωστε με κάτι τέτοια «sorry, λάθος» μέσα σε λιγότερο από δέκα χρόνια η χιτλερική κατεστραμμένη Γερμανία μπόρεσε να ξανασταθεί στα πόδια της και να βρεθεί μέσα στον πυρήνα των χωρών που συγκρότησαν την ΕΟΚ. Δέκα μόλις χρόνια μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο! Ε, αν αυτούς τους συγχώρεσαν τέτοια πανανθρώπινη καταστροφή μέσα σε μια δεκαετία, για το δικό μας πταίσμα θα τους πέρναγε αναλογικά σε κάνα δωδεκάωρο αν είχαμε δύο τινά: α) το θάρρος να ομολογήσουμε ότι φταίξαμε και να ζητήσουμε μια δεύτερη ευκαιρία και β) τη μαγκιά και τον τσαμπουκά να σφίξουμε τα δόντια και με τη βοήθειά τους να κάνουμε reset και ολική επαναφορά! Δεν αξίζει τον κόπο;

ΥΓ.: Εκτός κι αν βρούμε τίποτα σούπερ κοιτάσματα φυσικού αερίου κι εμείς και τους τη βγούμε ξανά από πάνω, καβάλα! Τότε θα φτύσουν το γάλα της αγελαδοτρόφου μάνας τους! Μέχρι τότε όμως... σκάμε και σκάβουμε. Λαγούμι σωτηρίας ελπίζω, κι όχι τον «τάφο» μας με τα ίδια μας τα χέρια.