Φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ που δεν είναι και τοσο νορμάλ;

Το κόμμα γέννημα θρέμμα του Μνημονίου μπορεί να φάει μέχρι και τον Τσίπρα!

Μεγάλη κουβέντα είπε ο «εθνικός ευεργέτης μας» (όταν γραφτεί η Ιστορία θα φανεί), ο Γιούνκερ, που μαζί με τους Αμερικανούς κράτησε με τα δόντια τα βόρεια σκληρά κράτη της Ε.Ε. από το να μας πετάξουν έξω. Αφού το σκέφτηκε, μετά τα 14 δευτερόλεπτα εκκωφαντικής σιωπής που ακολούθησαν την ερώτηση του δημοσιογράφου, είπε τελικά: «Εμπιστεύομαι τον Τσίπρα, αλλά όχι το κόμμα του που... ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΟΡΜΑΛ». Ενδεχομένως κάτι τέτοιο να σκεφτόταν και ο ίδιος ο πρωθυπουργός όταν αιφνιδιαστικά έβλεπε το περασμένο Σου-Κου το 45% των κάθε λογής διαφωνούντων να στρέφεται εναντίον του στην Κεντρική Επιτροπή.

Ενα συνονθύλευμα ανθρώπων και απόψεων που ζητούν ρήξη, χάος, κυβέρνηση εργατών - συνδικαλιστών - συνταξιούχων των ΟΤΑ και διάφορα άλλα ονειρικά, και κρύφτηκαν αυτή τη φορά πίσω από τον ξεκάθαρο και σταθερό στις «άλλες» απόψεις του Λαφαζάνη. Και πιθανότατα αυτό το κομμάτι, το... ΠΙΟ ΑΜΠΝΟΡΜΑΛ τού ήδη όχι και τόσο νορμάλ ΣΥΡΙΖΑ, να ’ναι το μεγαλύτερο εμπόδιο του Μαξίμου για τη συνεπή υλοποίηση της όποιας συμφωνίας αποσπάσει και παρουσιάσει. (Ναι, εκτός από την υπογραφή, υπάρχει και η εφαρμογή. Και σίγουρα κάποιοι έχουν στο μυαλό τους να αρχίσουν τις κουτσουκέλες εκεί!)

Ακόμη και οι ίδιοι οι Συριζαίοι δεν θα διαφωνούσαν με τον Γιούνκερ, καθότι καμαρώνουν ότι δεν είναι ένα νορμάλ κόμμα όπως τα υπόλοιπα της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Περιττή η περιγραφή. Εκατό λαλούν και διακόσιοι Συριζαίοι χορεύουν με αντιφατικές απόψεις κάθε μέρα στα ΜΜΕ ή όπου αλλού τους δίνεται ευκαιρία, ενώ το μόνο στο οποίο διαφωνούν είναι το ποιοι θα προλάβουν να πρωτοδιοριστούν. Ή μάλλον να πρωτοδιορίσουν, αφού οι βασικοί κατά... 90% είναι ήδη στο Δημόσιο και φιλοδοξούν να βάλουν κι όλους τους συγγενείς και τους κολλητούς τους. Δεν το κρύβουν, αλλά το κάνουν σημαία ότι έχουν τελικό στόχο την απόλυτη συριζοποίηση του κράτους, χωρίς να τηρούν καν τα προσχήματα, όπως είδαμε και με τη... δίκη πολιτικών φρονημάτων για τη διοίκηση της ΕΡΤ.

Δεν έχει ξαναγίνει στα ελληνικά πολιτικά χρονικά από εποχής χούντας να ερωτάται δημόσια κάποιος πόσο πιστεύει και τι έκανε για να προωθήσει τα ιδεώδη της κυβέρνησης, που προφανώς θέλει να φτιάξει νέο καθεστώς! Μέχρι τώρα όλα τα κόμματα που πέρναγαν από το γκουβέρνο παρίσταναν τάχα ότι θα ’βαζαν κάποιον ανεξάρτητο ή έστω γενικότερα αποδεκτό. Για πρώτη φορά, επαναλαμβάνουμε, γίνεται απροσχημάτιστα σημαία η κομματική ταυτότητα για μια κρατική θέση, και αυτό δεν προοιωνίζεται τίποτα καλό για όσα θα δούμε να συμβαίνουν στον δημόσιο βίο αφότου σταθεροποιηθεί για λίγο αυτή η κυβέρνηση.

Το ακόμα χειρότερο είναι ότι η κοινή γνώμη αποδέχεται πια ως... νορμάλ το καθόλου νόμιμο και σωστό, και ακούγεται... φυσικό το να χρειάζεται μια ΕΡΤ... της Κουμουνδούρου για να αντιμετωπίσει την πληροφόρηση των ολιγαρχών. Αρα δεν είναι μόνο ο ΜΗ ΝΟΡΜΑΛ ΣΥΡΙΖΑ το πρόβλημά μας, όπως το έθεσε ο Γιούνκερ, αλλά και ένα κομμάτι της κοινωνίας που δεν σκέφτεται πια καθόλου, μα καθόλου, ΝΟΡΜΑΛ και πιστεύει σε απίθανες θεωρίες τύπου Λαπαβίτσα ότι η δραχμή θα μας πονέσει λιγάκι και μετά θα γίνουμε υπερδύναμη σε όλη την περιοχή.

Πλην, όμως, μεσιέ Γιούνκερ, ποιος φταίει που ο ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα δεν είναι και τόσο νορμάλ, με τα ευρωπαϊκά δεδομένα, ποιος οδήγησε εκεί τα πράγματα και φτάσαμε στο σημείο να πρέπει να στηριχτούμε στους λίγο-πολύ «τρελούτσικους» αλλά πολιτικά παραδοσιακούς Συριζαίους προκειμένου να γλιτώσουμε από τους θεότρελους και τους φανατικούς «γενίτσαρους» που χώθηκαν ιδιοτελώς σε αυτό το κόμμα και παριστάνουν ότι είναι αριστερότεροι του ίδιου του Τσίπρα; Χωρίς να παραγνωρίζουμε τις διαχρονικές ευθύνες της ελληνικής πλευράς, που ανεξαρτήτως κυβέρνησης πίστευε ότι μπορεί να κοροϊδεύει τους κουτόφραγκους επ’ άπειρον, η αλήθεια είναι ότι... τον ΣΥΡΙΖΑ τον έφτιαξε ο Σόιμπλε!

Οχι ο ίδιος ο υπουργός προσωπικά, αλλά η σκληρή αδυσώπητη αντίληψη περί λιτότητας που έφερε την αδίστακτη ισοπέδωση ολόκληρου λαού -και ειδικά της μεσαίας τάξης- από ανεφάρμοστα προγράμματα που και οι ίδιοι μετά παραδέχτηκαν ότι ήταν υπερβολικά και λανθασμένα. Ηταν τόση η έχθρα, η μικροπρέπεια και η στενοκεφαλιά που επέδειξαν προς την Ελλάδα τις πιο οριακές στιγμές, που θα πρέπει να λένε και ΠΑΛΙ ΚΑΛΑ που έχουν απέναντί τους έναν κάπως μετριοπαθή Τσίπρα, αντί για κάποιον εξτρεμιστή που θα μας είχε πάει ήδη πέρα κι από τη δραχμή... Στην απόλυτη καταστροφή.

Νόθο παιδί του Σόιμπλε είναι το τμήμα του ΜΗ ΝΟΡΜΑΛ ΣΥΡΙΖΑ, που δεν «λογικεύεται» με τίποτα. Βγήκε από τους δοκιμαστικούς σωλήνες και τα εργαστήρια των οικονομικών δολοφόνων με τα λευκά κολάρα, οι οποίοι, εφαρμόζοντας με ανείπωτη αγριότητα και επιδεικτική περιφρόνηση το πιο βάρβαρο πρόγραμμα, τρέλαναν το φουκαριάρικο το πειραματόζωο, την Ελλάδα. Μας έκαναν να χτυπιόμαστε και να τρωγόμαστε μεταξύ μας σαν το τρελό σκυλί στο βενζινάδικο, το οποίο, παρότι αρχικά ήταν φιλήσυχο, στη συνέχεια δάγκωνε όποιον έβρισκε μπροστά του. Πολιτική αποτύπωση του «το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη» είναι ο ΜΗ ΝΟΡΜΑΛ ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος υπάρχει και κυριαρχεί καθημερινά όλο και περισσότερο στην ελληνική πραγματικότητα, σε σημείο μάλιστα που να παρουσιάζουν (εκείνοι οι... μουρλοί) το Μαξίμου και τον Τσίπρα σαν «ομάδα εξουσίας αποκομμένη από το κόμμα και την κοινωνία». Ε, ρε, τι τρέλες έχουμε να ακούσουμε και να υποστούμε ακόμα! 

Ουί, λοιπόν, μεσιέ Γιούνκερ, το ξέρετε κι εσείς από πρώτο χέρι ότι τον μη ΝΟΡΜΑΛ ΣΥΡΙΖΑ τον έφτιαξαν ο Σόιμπλε, οι Ολλανδοί, οι Φινλανδοί και όλοι όσοι φύλαγαν μέσα τους μίση χιλιετιών απέναντι στον πονηρό καταφερτζή «Οδυσσέα» Ελληνα. Η κρίση γέννησε τον μη ΝΟΡΜΑΛ ΣΥΡΙΖΑ και η μισή Ευρώπη πρέπει να τον ανεχθεί μακρόθεν, αλλά η Ελλάδα, που την ΤΣΑΚΙΣΑΤΕ ανηλεώς, πρέπει να τον υποστεί διαλυμένη, παθητική, απελπισμένη. Τόσο ώστε μοναδική ελπίδα της απέναντι στους τρελαμένους για εξουσία και ό,τι έχει απομείνει από χρήμα ΝΕΟ-Συριζαίους, να είναι... ο μικρός παλιός ΣΥΡΙΖΑ, οι κανονικοί αριστεροί και οι μετα-ευρωπαϊστές (θέλοντας και μη) του Τσίπρα. Ο Αλέξης ως σανίδα σωτηρίας από τον... ΣΥΡΙΖΑ; Ε, ναι, είναι να τρελαίνεσαι. Εκτός κι αν ακόμη κι αυτός θελήσει κάποια στιγμή να σωθεί από το παμφάγο κόμμα του!