Το διαλυτήριο

Αν ακούς πως «κάτι γίνεται», είναι επειδή ξεχωρίζουν και αρπάζουν ό,τι αξίζει, ενώ λιώνουν ό,τι τους κοστίζει.

Επειδή φαίνεται ότι ακόμη και οι πιθανώς καλοπροαίρετοι εκπρόσωποι του θνήσκοντoς ιδιωτικού τομέα έχουν μπερδευτεί και δεν ξέρουν ΑΝ και πώς συντελείται αναδιάρθρωση, εκσυγχρονισμός ή ενταφιασμός της χώρας, θα πρέπει να γυρίσουμε στην αλφαβήτα;

Αμα τα δεις όλα μεμονωμένα, μπορεί και να πέσεις στην παγίδα-«καραμέλα» ότι θα ’πρεπε να τα ’χουμε κάνει προτού μας τα πει η τρόικα. Και το Ασφαλιστικό, λένε, και το Αγροτικό και το Συνδικαλιστικό και οτιδήποτε μας έχουν γράψει στην ατζέντα. Κατά σύμπτωση, αυτοί που τα υποστηρίζουν σήμερα είναι εκείνοι ακριβώς που για τους ίδιους λόγους πολεμούσαν λυσσαλέα τις πρώτες δύο μνημονιακές κυβερνήσεις.

Τώρα, όμως, στην τρίτη μνημονιακή, την «Πρώτη φορά πονεμένη Αριστερά», είναι υπέρ! ΟΚ, αυτό είναι μία παράμετρος προς συζήτηση, όπως μία ακόμη είναι το αν βρισκόμαστε μπροστά σε μια ανεπανάληπτη... «Βάρκιζα της Δεξιάς»! (Να δούμε τι θα βγάλει και η κάλπη τους σήμερα...)

Οπου οι πολιτικοί και οικονομικοί εκπρόσωποι του λεγόμενου αστικού χώρου συνθηκολογούν με την κυβέρνηση των Συριζαίων πιστεύοντας ότι έτσι θα διατηρηθεί μακροπρόθεσμα η ομαλότητα και θα αρχίσει η ανάπτυξη.

Το αν θα ανακαλύψουν πολύ αργά το ότι κατέθεσαν τα όποια όπλα διέθεταν για να υποστούν ακόμη χειρότερες διώξεις μέλλει να αποδειχθεί. Παρ’ ότι η αξιοπιστία δεν θεωρείται δα και η υπ’ αριθμόν ένα αρετή του σημερινού καθεστώτος, μακάρι να πέσουν έξω όσοι βλέπουν ότι η Ιστορία επαναλαμβάνεται ανάποδα!

Ακούγεται φυσικά πολύ λογική η άποψη ότι, αφού ρίξαμε έξω τα δύο μνημόνια των προηγούμενων, δεν αντέχουμε να αποτύχουμε στο «παρά πέντε», όπως επαναλαμβάνουν, και σε ένα τρίτο.

Αρα, θα πρέπει, τονίζουν, να καταπιούμε ψιλομασημένο το Ασφαλιστικό, να κλείσει η αξιολόγηση, να πάρουν μπρος το τραπεζικό σύστημα και η αγορά κι άλλα τόσο ωραία και καλά όσο το φινάλε του «Star Wars». Θεωρητικά είναι έτσι και όποιος βλέπει λίγο μακρύτερα μπορεί να πει «ας το κλείσουν τούτοι αφού δεν το κατάφεραν οι άλλοι».

Πλην, όμως, αν λάβεις υπόψη σου ορισμένα άλλα δεδομένα, αλλάζει και η οπτική γωνία. Βρισκόμαστε όντως στο «παρά πέντε»; Μια ανάσα ακόμη και τελειώσαμε; Αντε, βουρ παιδιά, να ξεμπερδέψουμε; Ε, τότε, πώς γίνεται και όλα τα ξένα ΜΜΕ -και όχι οι πολιτικοί- μιλούν για οπισθοδρόμηση της Ελλάδας επαναφέροντας το ζήτημα της χρεοκοπίας και του πιθανού GREXIT; Και όχι μόνο γερμανικά ή αγγλικά Μέσα, αλλά τα πιο μεγάλα αμερικανικά που συνήθως μας στήριζαν.

Αυτοί είναι που επισημαίνουν ότι η Ελλάδα είχε φτάσει όντως στο «παρά πέντε» επί κυβέρνησης Σαμαρά, αλλά εκεί -στο τσακ!- λόγω εθελοτυφλίας της Δύσης και εσωτερικών πολιτικών εξελίξεων ΠΗΓΑΝ ΟΛΑ ΧΑΜΕΝΑ.

Δεν το λέμε εμείς, το λένε οι πάντες σ’ όλα τα μήκη και πλάτη της Γης. Αρα ούτε στο παρά πέντε είμαστε, ούτε στο παρά είκοσι. Μπορεί να 'μαστε στο «και πέντε», κάτι που σημαίνει ότι η απόπειρα ανάταξης της ελληνικής οικονομίας, μετά τα αλλεπάλληλα εγκεφαλικά που υπέστη σε πολιτικό επίπεδο με τα παρατράγουδα που σημειώθηκαν το 2015, δεν μπορεί να γίνει. Και αυτό που βλέπουμε να συμβαίνει τριγύρω -διότι όντως κάτι γίνεται- δεν είναι μάλλον η απαρχή της ανάπτυξης, που όλοι θα εύχονταν σαν και τι, αλλά... κάτι άλλο.

Η επί της ουσίας χρεοκοπημένη χώρα πουλιέται κομμάτι-κομμάτι, οι ξένοι δανειστές ΒΟΥΤΑΝΕ ό,τι αξίζει και έχει προοπτικές, και αφήνουν τα υπόλοιπα στην κακή τους τύχη γιατί τα θεωρούν καταδικασμένα. Πώς παίρνουν τα παλιά πλοία και τα κάνουν ΣΚΡΑΠ; Ενα απέραντο ΔΙΑΛΥΤΗΡΙΟ εταιρικών αλλά και ανθρώπινων ναυαγίων, όπου ό,τι είναι ακόμα της προκοπής φεύγει στο 1/10 της αξίας του και ό,τι μένει δεν θα ξέρει από πού του ’ρθε.

Είναι κι αυτό ίσως μια μορφή δραστηριότητας που βραχυπρόθεσμα μπορεί να φέρει ψευδαισθήσεις ότι... γίνονται μπίζνες, αλλά στην ουσία αφορά μόνο τους διευθύνοντες το Διαλυτήριο και τα πλούσια ξένα -κατά βάση- «κοράκια» που αρπάζουν ό,τι γυαλίζει - από τα αεροδρόμια μέχρι τις βίλες χρεοκοπημένων. 

Παρά ταύτα και για να εξαντλήσουμε κάθε περιθώριο καλοπροαίρετης εκτίμησης των εξελίξεων, ακόμη και μια τέτοια οδυνηρή δοκιμασία θα μπορούσε να οδηγήσει σε restart την οικονομία ΑΝ... (και εδώ είναι η ΒΑΣΙΚΗ προϋπόθεση που όχι μόνο δεν πληρούται, αλλά εξαλείφεται) αν είχαμε ΜΑΖΕΜΑ του Δημοσίου. τότε, μάλιστα, θα φαινόταν, κατά διεθνή παραδοχή, ένα πράσινο φως για το μέλλον.

Το αντίθετο όμως πράττει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ που έχει ως μοναδική προτεραιότητα τη σχετική προστασία του κρατικοδίαιτου τομέα, σε βαθμό που να προκηρύσσει ακόμη και προσλήψεις! Ναι... προσλήψεις, την ώρα που ο αυτοαπασχολούμενος απειλείται με οικονομική γενοκτονία με τους φόρους και τις εισφορές.

Το γκουβέρνο να 'ν' καλά κι ας ΨΟΦΗΣΟΥΝ όλοι οι άλλοι. Οπότε αναρωτιέσαι: Μισό λεπτό! Η όλη φασαρία γίνεται για να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας ή για να διατηρηθούν οι ΝΕΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ; Οταν ακόμη και οι υδραυλικοί φεύγουν για να πάρουν ΑΦΜ στη Βουλγαρία (προσεχώς: έδρα Αλβανία), τότε μάλλον κάτι δεν πάει όπως μας τα λένε.

Οσοι μπορούν μετακομίζουν τις εταιρείες τους, αφήνοντας πίσω τους απελπισμένους μικρομεσαίους και τα παραπλανημένα περήφανα γηρατειά να σφάζονται μεταξύ τους για το τι προηγείται... Η σύνταξη ή η δημιουργία εισοδήματος... Κοροϊδευόμαστε; Οσο βυθιζόμαστε στην υπανάπτυξη τόσο θα μειώνονται εσαεί και οι συντάξεις όσο κι αν... τις εγγυάται η «πρώτη φορά Αριστερά» (αν αυτό είναι Αριστερά, θα τρίζουν τα κόκαλα χιλιάδων κομμουνιστών και αγωνιστών που έφαγαν δικαίως ή αδίκως τις ζωές τους έναν αιώνα τώρα και δεν έτρεξαν να προσκυνήσουν εκεί που έφτυναν για να... βολευτούν στις χρυσές καρέκλες τους).

Ενα απέραντο ΔΙΑΛΥΤΗΡΙΟ. Υλικών και έμψυχων. Μήπως αυτό είναι όλο; Ενσταση! Μπορεί και να μην είναι... απέραντο. Λίγες δουλίτσες έχουν να κάνουν οι άνθρωποι. Δεν ξέμειναν πολλά να βουτήξουν. Θα φορτώσουν και τις τελευταίες κατσίκες του γείτονα, τα κλεμμένα ασημικά και θα μας χρεώσουν κι από πάνω για τις πολύτιμες υπηρεσίες τους! Ετσι θα «κλείσουν» το... ιστορικό κεφάλαιό τους αφήνοντας τους «ντενεκέδες» που τους πίστεψαν μόνους πίσω, σαν ζωντανά ΣΚΡΑΠ... Στο έρημο ΔΙΑΛΥΤΗΡΙΟ «η ωραία Ελλάς».  Η τέως ωραία Ελλάς, σκράπες!