Προβληματισμός και όχι ικανοποίηση

Εξαίρεση  αποτέλεσαν οι μετρήσεις του Σεπτεμβρίου όπου όλες οι έρευνες κοινής γνώμης χωρίς καμία διαφοροποίηση κατέγραψαν μια σχετική βελτίωση των ποιοτικών δεικτών που αφορούσαν τόσο την εικόνα και τα πεπραγμένα της κυβέρνησης όσο και τον βαθμό συσπείρωσης των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ. Το ερώτημα που έμελλε να απαντηθεί ήταν αν αυτά τα σημάδια βελτίωσης συνιστούσαν την απαρχή μιας σαφούς τάσης επανασυσπείρωσης του κυβερνητικού στρατοπέδου ή αποτέλεσμα μιας στιγμιαίας ευνοϊκής συγκυρίας χωρίς συνέχεια. Αν και είναι ακόμη πρόωρο να απαντηθεί το παραπάνω ερώτημα, διαπιστώνεται από τα στοιχεία της παρούσας έρευνας ότι η τάση βελτίωσης στους δείκτες αξιολόγησης της κυβέρνησης και στην εκλογική επίδοση του ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε περαιτέρω συνέχεια. Οι διαφορές στην καταγραφή των εκλογικών συσχετισμών σε σχέση με την προηγούμενη έρευνα αξιολογούνται ως μη στατιστικά σημαντικές.

Σε μια μη προεκλογική περίοδο, οι απαντήσεις που καταγράφονται ως πρόθεση ψήφου έχουν σχετική σημασία και αποκτούν ιδιαίτερη βαρύτητα οι λεγόμενοι ποιοτικοί δείκτες αξιολόγησης του πολιτικού ανταγωνισμού. Τα ποιοτικά στοιχεία της έρευνας του «Πρώτου Θέματος» δημιουργούν περισσότερο προβληματισμό παρά ικανοποίηση στο πολιτικό προσωπικό της χώρας. Η ικανοποίηση από την πορεία της κυβέρνησης παραμένει σε χαμηλά επίπεδα.

Η πλειοψηφία των πολιτών δεν φαίνεται να συμμερίζεται την αισιοδοξία του κυβερνητικού επιτελείου σχετικά με τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας και ανησυχεί για την περαιτέρω επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης. Ταυτόχρονα το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν φαίνεται να πείθει, εκτός από το παραδοσιακό ακροατήριό της, ότι τα πράγματα θα ήταν καλύτερα αν ήταν η Ν.Δ. στην κυβέρνηση. Εξ αυτού του λόγου, το αίτημα για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, όπου η πλειοψηφία των πολιτών προεξοφλεί  αλλά και προτιμά νίκη της Ν.Δ. δεν είναι κυρίαρχο. Στην ερώτηση της πρόθεσης ψήφου η Ν.Δ. διατηρεί το ισχυρό προβάδισμα. Η σημαντική διαφορά μεταξύ Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ οφείλεται κυρίως στο χαμηλό ποσοστό συσπείρωσης των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ.

Στην τρίτη θέση εμφανίζεται αυτή τη φορά η Δημοκρατική Συμπαράταξη και ακολουθούν με παρόμοια ποσοστά το ΚΚΕ και η Χρυσή Αυγή. Το στοίχημα των υπόλοιπων κομμάτων εξακολουθεί να είναι η επανεισδοχή ή η είσοδός τους στη νέα Βουλή, με την Ενωση Κεντρώων να έχει τις περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας. Αξιοσημείωτη είναι η συνεχιζόμενη καταγραφή της Ελληνικής Λύσης σε ποσοστά μεγαλύτερα της μιας ποσοστιαίας μονάδας. Το ενδιαφέρον για την εκλογή αρχηγού του νέου φορέα στον χώρο του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς, καθώς και η πρόθεση συμμετοχής στην εκλογική διαδικασία καταγράφονται αυξανόμενα.

Ως φαβορί για την πρώτη θέση εμφανίζεται η κυρία Φώφη Γεννηματά. Για τη δεύτερη θέση  διατηρούν ισχυρότερες ελπίδες οι κύριοι Γιώργος Καμίνης, Σταύρος  Θεοδωράκης και Νίκος Ανδρουλάκης.  Ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψη ότι παραμένει άγνωστος ο αριθμός και τα χαρακτηριστικά των πολιτών που θα προσέλθουν στις εσωκομματικές κάλπες, σχετική σημασία έχουν τα όποια καταγραφόμενα ποσοστά. Πολλώ δε μάλλον όταν κατά πάσα πιθανότητα ακολουθεί και επαναληπτική εκλογική αναμέτρηση με άγνωστες ακόμη τις συμμαχίες όσων δεν περάσουν στον δεύτερο γύρο.