Ακτιβισμός στο κόκκινο χαλί
18.09.2021
08:51
Μετράει ήδη 75 χρόνια ο θεσμός του Met Gala, θεωρείται και είναι η μεγαλύτερη γιορτή της μόδας, για κάποιους ένα πανηγυράκι ματαιοδοξίας, ελαφρότητας και επιδειξιμανίας για πλούσιους και διάσημους που με πρόσχημα τον καλό σκοπό της εκδήλωσης κάνουν σόου ευζωίας και ανωτερότητας.
Ο σκοπός είναι όντως καλός αφού τα έσοδα που συγκεντρώνονται από τα πανάκριβα εισιτήρια συμμετοχής στην εκδήλωση στηρίζουν τις ανάλογες εκθέσεις του Ινστιτούτου Κοστουμιού του Μητροπολιτικού Μουσείου της Νέας Υόρκης.
Με 35.000 δολάρια το κόστος εισιτηρίου για όσους βρίσκoνται εκτός της επίσημης guest list και με το ρεζερβέ για ένα τραπέζι να κυμαίνεται μεταξύ 200.000 με 300.000 δολαρίων, εύκολα μπορεί να συμπεράνει κανείς το ποσό – μαμούθ που εν μια νυκτί προωθείται στα ταμεία του Ινστιτούτου. Θα μου πεις και όλα αυτά για μία έκθεση κοστουμιών; Ναι φυσικά, αφού πρόκειται για κοστούμια εμβληματικών οίκων μόδας, για κομμάτια συλλεκτικά, μοναδικά, έργα τέχνης με ιστορία πίσω τους αλλά και μπροστά τους.
Μιλάμε για μια ολόκληρη βιομηχανία μόδας που πέρα από τα πεζά και προφανή αλλά διόλου ευκαταφρόνητα – ράβω ρούχα, πουλάω ρούχα – στηρίζει ένα σωρό σχετιζόμενα επαγγέλματα, αλληλεπιδρά με συναφείς χώρους – media, εστίαση, ψυχαγωγία, ξενοδοχεία, πολιτισμός – και δίνει συγχρόνως ένα ας το πούμε σύνθημα των καιρών, μια παγκοσμιοποιημένη ρότα με ποικίλες διακλαδώσεις: από θέματα επιφανειακά κι ανάλαφρα – τάσεις, πόζα, μόδα και ομορφιά – μέχρι νέα πρότυπα και φιντάνια στη παράλληλη βιομηχανία της σόουμπιζ, μηνύματα κάθε είδους και ύφους.
Φέτος λοιπόν, για πρώτη φορά το Met Gala έγινε αντί για την πρώτη Δευτέρα του Μαΐου - όπως συνηθιζόταν -, την προηγούμενη Δευτέρα 13 του Σεπτεμβρίου, αφού η πανδημία επέβαλλε την αναβολή του, γεγονός που καταγράφηκε στα χρονικά των media που μαζί με όλες τις διαφημιστικές συμφορές λόγω αναβολών εν μέσω πανδημίας, είχαν να μετρήσουν και την έλλειψη λαμπερών event από τις σελίδες/σάιτ/τηλεοπτικές εικόνες κ.ο.κ .
Το θέμα της αναβολής του το 2020 έγινε πρώτη είδηση στα γυναικεία και εξειδικευμένα σε θέματα μόδας σάιτ και περιοδικά και μία ακόμα δυσοίωνη είδηση στα υπόλοιπα ειδησεογραφικά.
Τον Σεπτέμβριο του 2021 έγινε θέμα παντού. Ανέκαθεν το Met Gala ήταν μια πρώτης τάξεως αφορμή για φαντασμαγορικές εμφανίσεις διασήμων, για εκκεντρικότητες κάθε είδους, για ημίγυμνες στάρλετ και νέας κοπής celebrities των κοινωνικών δικτύων και ριάλιτι που έδιναν το άλλοθι για “μάτι” και σχόλιο, για κουτσομπολιά, για την λίστα καλεσμένων φέτος, ποιος είναι και ποιος λείπει, για ουπς! Μηνύματα.
Πολιτικά, κοινωνικά, ακτιβιστικά, όλα αυτά μπερδεμένα με τουαλέτες κεντημένες με χιλιάδες πολύτιμους λίθους στο κόκκινο χαλί που με αφορμή το φετινό θέμα της έκθεσης “Αμερική” έγινε ένα παράλληλο πλακάτ πολιτικών και κοινωνικών συνθημάτων - ή για κάποιους άλλους η τέλεια αφορμή ξεπλύματος ενοχών και εκσυγχρονισμού πολιτικών προφίλ.
Μεταξύ άλλων δεύτερης ανάγνωσης συνθημάτων και σημειολογικών αναφορών, “Κάτω η πατριαρχία”, έλεγε το λευκό top της top model, Κάρα Ντελεβίν, “Φορολογήστε τους πλούσιους” ήταν τυπωμένο στην πλάτη του λευκού φορέματος της βουλευτίνας των Δημοκρατικών Αλεξάντρια Οκάσιο – Κορτέζ. Και φυσικά – άλλο που δεν θέλανε τα ανώνυμα και μή, κοράκια και φιλόσοφοι των facebook και twitter – έγινε χαμός.
Το επιχείρημα του “πώς τολμάς να κάνεις τον ακτιβιστή ενώ αποδέχεσαι την πρόσκληση στο μεγαλύτερο ελιτίστικο event του πλανήτη, στον ναό της πλουτοκρατίας και της παράτας γυμνής σάρκας” συγκρούστηκε με το αντεπιχείρημα του “χτύπα το σύστημα εκ των έσω” ή του “ το μήνυμα είναι το μέσο” ή πολύ απλά “ο καθένας χρησιμοποιεί τη δύναμή του για καλό σκοπό ακόμα κι αν η δύναμή του είναι εναντίον του event”.
Κατά τα άλλα, στο κόκκινο χαλί, όλοι με στραφταλιζέ χαμόγελα, με τουαλέτες χιλιάδων δολαρίων, με super star στην πρώτη γραμμή σιωπηλούς από λόγια αλλά σπάταλους σε πόζες, όλοι όμως στημένοι σωστά στον φακό των φωτογράφων με ή χωρίς μήνυμα ακτιβισμού. Στο τέλος, όμως, το θέμα είναι αυτό που εισπράττει το φιλοθεάμον κοινό, σκεπτόμενο και μή. Και τι είδε; Συγκλονιστικά ρούχα, εκκεντρικότητες, λαμπερούς σταρ, ένα show θεατράλε που είχε απ’όλα, - μόδα, λάμψη, δημόσιες σχέσεις και μήνυμα έστω και ως άλλοθι. Και πάνω απ’όλα είχε business.
Όχι με τον γνωστό βαρετό τρόπο - γκρι κοστούμι, τεφτέρια και χασμουρητά. Αλλά ένα ωραίο θελκτικό περιτύλιγμα που λειτουργεί ακόμα κι αν κάποιοι πολιτικοί μαιντανοί και celebrities το χρησιμοποιούν για ίδιον όφελος. Η γενική εικόνα και αποτέλεσμα είναι όμως με πολλά συν. Το είδαμε όλοι, χαζέψαμε υψηλή ραπτική, δούλεψε το μάρκετινγκ σε μια σειρά από επαγγελματικούς κλάδους, έγινε και χαμούλης με τα δήθεν αριστερά πονάκια στην ραχοκοκαλιά του καπιταλισμού.
Βασικά τα πονάκια είναι μάλλον ψυχοσωματικά. Γιατί αυτοί κι όχι εμείς. Γιατί συνέχεια στο “κράζεις άρα γουστάρεις”.
Με 35.000 δολάρια το κόστος εισιτηρίου για όσους βρίσκoνται εκτός της επίσημης guest list και με το ρεζερβέ για ένα τραπέζι να κυμαίνεται μεταξύ 200.000 με 300.000 δολαρίων, εύκολα μπορεί να συμπεράνει κανείς το ποσό – μαμούθ που εν μια νυκτί προωθείται στα ταμεία του Ινστιτούτου. Θα μου πεις και όλα αυτά για μία έκθεση κοστουμιών; Ναι φυσικά, αφού πρόκειται για κοστούμια εμβληματικών οίκων μόδας, για κομμάτια συλλεκτικά, μοναδικά, έργα τέχνης με ιστορία πίσω τους αλλά και μπροστά τους.
Μιλάμε για μια ολόκληρη βιομηχανία μόδας που πέρα από τα πεζά και προφανή αλλά διόλου ευκαταφρόνητα – ράβω ρούχα, πουλάω ρούχα – στηρίζει ένα σωρό σχετιζόμενα επαγγέλματα, αλληλεπιδρά με συναφείς χώρους – media, εστίαση, ψυχαγωγία, ξενοδοχεία, πολιτισμός – και δίνει συγχρόνως ένα ας το πούμε σύνθημα των καιρών, μια παγκοσμιοποιημένη ρότα με ποικίλες διακλαδώσεις: από θέματα επιφανειακά κι ανάλαφρα – τάσεις, πόζα, μόδα και ομορφιά – μέχρι νέα πρότυπα και φιντάνια στη παράλληλη βιομηχανία της σόουμπιζ, μηνύματα κάθε είδους και ύφους.
Φέτος λοιπόν, για πρώτη φορά το Met Gala έγινε αντί για την πρώτη Δευτέρα του Μαΐου - όπως συνηθιζόταν -, την προηγούμενη Δευτέρα 13 του Σεπτεμβρίου, αφού η πανδημία επέβαλλε την αναβολή του, γεγονός που καταγράφηκε στα χρονικά των media που μαζί με όλες τις διαφημιστικές συμφορές λόγω αναβολών εν μέσω πανδημίας, είχαν να μετρήσουν και την έλλειψη λαμπερών event από τις σελίδες/σάιτ/τηλεοπτικές εικόνες κ.ο.κ .
Το θέμα της αναβολής του το 2020 έγινε πρώτη είδηση στα γυναικεία και εξειδικευμένα σε θέματα μόδας σάιτ και περιοδικά και μία ακόμα δυσοίωνη είδηση στα υπόλοιπα ειδησεογραφικά.
Τον Σεπτέμβριο του 2021 έγινε θέμα παντού. Ανέκαθεν το Met Gala ήταν μια πρώτης τάξεως αφορμή για φαντασμαγορικές εμφανίσεις διασήμων, για εκκεντρικότητες κάθε είδους, για ημίγυμνες στάρλετ και νέας κοπής celebrities των κοινωνικών δικτύων και ριάλιτι που έδιναν το άλλοθι για “μάτι” και σχόλιο, για κουτσομπολιά, για την λίστα καλεσμένων φέτος, ποιος είναι και ποιος λείπει, για ουπς! Μηνύματα.
Πολιτικά, κοινωνικά, ακτιβιστικά, όλα αυτά μπερδεμένα με τουαλέτες κεντημένες με χιλιάδες πολύτιμους λίθους στο κόκκινο χαλί που με αφορμή το φετινό θέμα της έκθεσης “Αμερική” έγινε ένα παράλληλο πλακάτ πολιτικών και κοινωνικών συνθημάτων - ή για κάποιους άλλους η τέλεια αφορμή ξεπλύματος ενοχών και εκσυγχρονισμού πολιτικών προφίλ.
Μεταξύ άλλων δεύτερης ανάγνωσης συνθημάτων και σημειολογικών αναφορών, “Κάτω η πατριαρχία”, έλεγε το λευκό top της top model, Κάρα Ντελεβίν, “Φορολογήστε τους πλούσιους” ήταν τυπωμένο στην πλάτη του λευκού φορέματος της βουλευτίνας των Δημοκρατικών Αλεξάντρια Οκάσιο – Κορτέζ. Και φυσικά – άλλο που δεν θέλανε τα ανώνυμα και μή, κοράκια και φιλόσοφοι των facebook και twitter – έγινε χαμός.
Το επιχείρημα του “πώς τολμάς να κάνεις τον ακτιβιστή ενώ αποδέχεσαι την πρόσκληση στο μεγαλύτερο ελιτίστικο event του πλανήτη, στον ναό της πλουτοκρατίας και της παράτας γυμνής σάρκας” συγκρούστηκε με το αντεπιχείρημα του “χτύπα το σύστημα εκ των έσω” ή του “ το μήνυμα είναι το μέσο” ή πολύ απλά “ο καθένας χρησιμοποιεί τη δύναμή του για καλό σκοπό ακόμα κι αν η δύναμή του είναι εναντίον του event”.
Κατά τα άλλα, στο κόκκινο χαλί, όλοι με στραφταλιζέ χαμόγελα, με τουαλέτες χιλιάδων δολαρίων, με super star στην πρώτη γραμμή σιωπηλούς από λόγια αλλά σπάταλους σε πόζες, όλοι όμως στημένοι σωστά στον φακό των φωτογράφων με ή χωρίς μήνυμα ακτιβισμού. Στο τέλος, όμως, το θέμα είναι αυτό που εισπράττει το φιλοθεάμον κοινό, σκεπτόμενο και μή. Και τι είδε; Συγκλονιστικά ρούχα, εκκεντρικότητες, λαμπερούς σταρ, ένα show θεατράλε που είχε απ’όλα, - μόδα, λάμψη, δημόσιες σχέσεις και μήνυμα έστω και ως άλλοθι. Και πάνω απ’όλα είχε business.
Όχι με τον γνωστό βαρετό τρόπο - γκρι κοστούμι, τεφτέρια και χασμουρητά. Αλλά ένα ωραίο θελκτικό περιτύλιγμα που λειτουργεί ακόμα κι αν κάποιοι πολιτικοί μαιντανοί και celebrities το χρησιμοποιούν για ίδιον όφελος. Η γενική εικόνα και αποτέλεσμα είναι όμως με πολλά συν. Το είδαμε όλοι, χαζέψαμε υψηλή ραπτική, δούλεψε το μάρκετινγκ σε μια σειρά από επαγγελματικούς κλάδους, έγινε και χαμούλης με τα δήθεν αριστερά πονάκια στην ραχοκοκαλιά του καπιταλισμού.
Βασικά τα πονάκια είναι μάλλον ψυχοσωματικά. Γιατί αυτοί κι όχι εμείς. Γιατί συνέχεια στο “κράζεις άρα γουστάρεις”.
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr