Η Επόμενη Μέρα...

Ένα επιτυχημένο αποτέλεσμα , που προέκυψε, όχι τυχαία ή από μεταφυσικά αίτια, αλλά από συγκεκριμένες δράσεις.

Από τα ταχύτατα αντανακλαστικά της πολιτικής ηγεσίας της χώρας μας που αφορούσαν στην άμεση και έγκαιρη υιοθέτηση των μέτρων που η επιτροπή των κορυφαίων επιστημόνων εισηγήθηκε…

Από την συμμόρφωση του λαού μας στα σκληρά περιοριστικά μέτρα…

Από την συνδρομή σχεδόν όλου του πολιτικού κόσμου της πατρίδας μας…

Από την αυταπάρνηση του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού του συστήματος υγείας…

Η επόμενη όμως ημέρα για την οικονομία της χώρας μας, όπως άλλωστε και για τις οικονομίες σχεδόν όλων των οικονομιών του πλανήτη, είναι δυσοίωνη.

Το φάσμα της ύφεσης και της ανεργίας, φαντάζει απειλητικό…

Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών εκτιμά ,ότι η πανδημία μπορεί να προκαλέσει την απώλεια μέχρι και 25 εκατομμυρίων θέσεων εργασίας παγκοσμίως.
Ειδικότερα για την χώρα μας, οι εξελίξεις δεν είναι αισιόδοξες στον τομέα αυτό. Ίσως υπάρξει μια κατακόρυφη αύξηση της ανεργίας σε μια περίοδο μάλιστα που παραδοσιακά υπάρχει αύξηση στις θέσεις εργασίας αφού αρχίζει η τουριστική περίοδος.

Η κυβέρνηση βέβαια, προσπαθεί να ανακόψει την κλιμάκωση της απώλειας θέσεων εργασίας με στήριξη των επιχειρήσεων και των εργαζομένων, όμως κανείς δεν είναι σε θέση να προβλέψει πόσο θα διαρκέσει η κρίση διεθνώς, και τι έκταση θα πάρει.

Αλλά μια άλλη παράμετρος της ανεργίας, εκτός από την άμεση οικονομική επίπτωση στον άνεργο, είναι και η επίπτωση στην υγεία του.

Στοιχεία πού υπάρχουν από περιπτώσεις χωρών στις οποίες αυξήθηκε η ανεργία, όχι λόγω υγειονομικής κρίσης όπως σήμερα, αλλά λόγω χρεοκοπίας στο σχετικά πρόσφατο παρελθόν, συνηγορούν σε αυτό.

Ενδεικτικά αναφέρεται ότι κατά την χρεοκοπία της Ισλανδίας το 2008, παρατηρήθηκε αύξηση των καρδιαγγειακών επεισοδίων κατά 26 %. Κάτι ανάλογο συνέβη και στη Ρωσία το 1998, όπου με την οικονομική κατάρρευση αυξήθηκαν οι θάνατοι από καρδιαγγειακά επεισόδια φθάνοντας το 52 % των συνολικών θανάτων. Στην ίδια χώρα καταγράφηκε σημαντική μείωση του μέσου χρόνου ζωής του πληθυσμού.

Και αυτό γιατί η ανεργία, με τις επακόλουθες οικονομικές επιπτώσεις της σε ατομικό και οικογενειακό επίπεδο, έχει βρεθεί, από παλαιότερες και πρόσφατες δικές μας επιστημονικές μελέτες, ότι συσχετίζεται άμεσα με αυξημένο κίνδυνο εμφράγματος του μυοκαρδίου. Το οικογενειακό εισόδημα συνιστά έναν από τους ευρύτερα χρησιμοποιούμενους δείκτες του κοινωνικοοικονομικού επιπέδου και φαίνεται ότι είναι ίσως ο ισχυρότερα συσχετιζόμενος δείκτης με την υγεία.

Το χαμηλό ετήσιο εισόδημα έχει βρεθεί ότι σχετίζεται με υψηλότερα επίπεδα λιπιδίων αίματος, ανθυγιεινή δίαιτα, έλλειψη φυσικής άσκησης, αυξημένες καπνιστικές συνήθειες, αυξημένα ποσοστά κατάθλιψης και μειωμένο ενδιαφέρον για ενημέρωση και παρακολούθησης προβλημάτων υγείας στα πλαίσια πρόληψης και θεραπείας.

Επομένως, είναι προφανές ότι το σύστημα υγείας της χώρας μας, μετά την εξαιρετική αντιμετώπιση της πανδημίας, έχει στην νέα εποχή που εισέρχεται η χώρα, ιδιαίτερα αυξημένο έργο και ευθύνες. Οι οικονομικοί όμως περιορισμοί, που η αναπόφευκτη πτώση του ΑΕΠ του κράτους θα προκαλέσει, δημιουργούν αντικειμενικά μεγάλο πρόβλημα ανταπόκρισης του στο αυξημένο έργο πού καλείται να επιτελέσει. Εδώ έρχεται να καλύψει τις ανάγκες ο εθελοντισμός, η αυταπάρνηση και η ευγενής προσφορά.

Σε αυτό το νέο τοπίο που διαγράφεται, η Ελληνική κυβέρνηση, έχοντας πάρει αντικειμενικά πολύ μεγαλύτερο βάρος από άλλες κυβερνήσεις του παρελθόντος, αφού αντιμετώπισε μια πρωτόγνωρη επιδημιολογική κρίση, είναι σίγουρο ότι θα ανταπεξέλθει ξανά με επιτυχία…

Για την υγεία και την ευημερία του κάθε Έλληνα πολίτη.

Γιατί όπως είπε ο Ρήγας Φεραίος, «Όλον το έθνος αδικείται, όταν αδικείται ένας μόνος πολίτης»!

* Ο Χριστόδουλος Ι. Στεφανάδης
Είναι καθηγητής Καρδιολογίας