Ο Κορωνοϊός στην Ινδία και οι “Αλχημιστές” της Επιστήμης…

Η προσπάθειά τους αυτή ήταν ανέφικτη. Όμως  οι αλχημιστές ανακάλυψαν παράλληλα μεθόδους διαχωρισμού ουσιών, που αποτέλεσαν την βάση της επιστήμης της χημείας.  Επίσης, πολλά υάλινα σκεύη που χρησιμοποιούνται ακόμη και σήμερα ήταν δημιουργήματα των αλχημιστών. Οι αλχημιστές υπέστησαν πολλούς διωγμούς ανά τους αιώνες. Η εξάσκηση της αλχημικής τέχνης πολλές φορές απαγορεύτηκε από την εκκλησία, αλλά και από πολιτικές εξουσίες.

… Στην δίνη της πανδημίας από τον Κορωνοϊό, παρουσιάζονται ορισμένοι ειδικοί και “ειδικοί” στα ΜΜΕ και προσπαθούν να παρουσιάσουν συγκρίσιμα επιδημιολογικά δεδομένα, από την πορεία της πανδημίας στην παγκόσμια κοινότητα. Προσπαθούν π.χ. να συγκρίνουν δεδομένα από την Ινδία, όπου η πανδημία προκαλεί “εκατόμβες” θυμάτων , με δεδομένα από Δυτικές χώρες αλλά και από την χώρα μας…Δηλαδή,  όπως οι Αλχημιστές των παλαιών χρόνων, αναμιγνύουν ανόμοια και μη συγκρίσιμα στοιχεία, για να εξάγουν επιστημονικά συμπεράσματα που θα αποβούν χρήσιμα στους χειρισμούς για την αντιμετώπιση της επικίνδυνης νόσου… 

Προφανώς αυτοί που το επιχειρούν, δεν έχουν ταξιδεύσει στην χώρα αυτή της Ανατολής. Στην χώρα του ενάμιση δισεκατομμυρίου κατοίκων. Στην χώρα που ο τρόπος και οι συνθήκες ζωής της συντριπτικής πλειοψηφίας των κατοίκων, είναι απερίγραπτες … 

… Έχω ταξιδεύσει στην Ινδία τρείς φορές. Όχι σαν τουρίστας, αλλά για επιστημονικούς λόγους, μετά από πρόσκληση. Ταξίδευσα και στην πρωτεύουσα, το Νέο Δελχί και στην Βομβάη. Ο σκοπός των ταξιδιών, ήταν η εφαρμογή και εκπαίδευση Ινδών γιατρών ,σε νέες τεχνικές στην επεμβατική Καρδιολογία, που είχαμε επινοήσει και εφαρμόσει στην Πανεπιστημιακή Καρδιολογική Κλινική του Ιπποκράτειου ΓΝΑ. 

Η υποδοχή από τους Ινδούς συναδέλφους  ήταν εξαιρετική. Η εικόνα όμως της Ινδικής πρωτεύουσας και της  άλλης μεγάλης πόλης, της Βομβάης, ήταν απερίγραπτη. Δυστυχία, εξαθλίωση, πείνα, άστεγοι, συνωστισμός. Η ανθρώπινη ζωή πλήρως ευτελισμένη. Άνθρωποι να κοιμούνται στα πεζοδρόμια. Σκουπίδια πεταμένα, ανεξέλεγκτα, παντού…  Το εντυπωσιακό όμως ήταν ότι οι άνθρωποι δεν εκδήλωναν επιθετικότητα.   

 Στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο η κατάσταση παρόμοια. Όλα τα χειρουργικά και μη υλικά, να επαναχρησιμοποιούνται  μέχρι τελικής καταστροφής. 

 Βέβαια, στην αχανή αυτή χώρα, υπάρχει κι ένα μικρό ποσοστό πλουσίων και ένα ακόμα μικρότερο ποσοστό πάμπλουτων. Την θλιβερή εικόνα όμως μονοπωλεί η τεράστια πλειοψηφία των φτωχών, των εξαθλιωμένων, των άστεγων . Των ανθρώπων  που επιβιώνουν χάρη στην “φυσική επιλογή”. Που επιβιώνουν σε συνθήκες, που ένας δυτικός άνθρωπος, δύσκολα θα μπορούσε να ζήσει ,ακόμα και για μικρό χρονικό διάστημα…  

Φεύγοντας από την χώρα αυτή και στα τρία ταξίδια, αισθάνθηκα ευτυχής που γεννήθηκα και ζούσα στην Ελλάδα. Στην Ελλάδα που πολλές φορές την πληγώνουμε αλλά και μας πληγώνει. Στην χώρα που οι  “ανάδελφοι” κάτοικοι της  , αντί ενωμένοι να αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις των καιρών που βάζουν σε κίνδυνο όχι μόνο την ακεραιότητα της χώρας αλλά και  την οικονομική της επιβίωση και την κοινωνική της συνοχή, πολλές φορές διολισθαίνουν σε επικίνδυνη εσωστρέφεια , με τον κίνδυνο  του διχασμού να ελλοχεύει. 

Μπορεί σήμερα η Ινδία να φαντάζει ως μια παγκόσμια οικονομική δύναμη, όπου έχουν επενδύσει όλοι οι βιομηχανικοί κολοσσοί, λόγω των ελάχιστων αμοιβών των εργαζομένων  και να παράγει τα πάντα. Από ενδύματα μέχρι προϊόντα υψηλής τεχνολογίας, μέχρι φάρμακα και ιατρικά είδη. Μπορεί η Ινδία να είναι πυρηνική δύναμη και να διαθέτει διαστημική τεχνολογία . Η μεγάλη όμως πλειοψηφία του λαού της ζει όπως περιέγραψα, σε απίστευτες συνθήκες εξαθλίωσης. 

Αυτός είναι ο λόγος που η πανδημία “θερίζει” στην χώρα αυτή. 

Και οι σύγχρονοι “αλχημιστές της ιατρικής επιστήμης” ,  που παρουσιάζονται στα ΜΜΕ ή στο διαδίκτυο και συγκρίνουν επιδημιολογικά δεδομένα σχετικά με την πανδημία από την χώρα αυτή , αλλά και από άλλες χώρες του πλανήτη με ανάλογες συνθήκες διαβίωσης των κατοίκων, θα πρέπει να επεξεργάζονται συγκρίσιμα μόνο στοιχεία. Για να εξάγουν ασφαλή συμπεράσματα… 

Σιγουρά η διαχείριση της πανδημίας στην χώρα μας , εκ του αποτελέσματος, ήταν και είναι απόλυτα επιτυχής. Αυτό προκύπτει από μελέτη συγκρίσιμων στοιχείων που έρχονται από χώρες με παρόμοιο (ή και καλύτερο) επίπεδο διαβίωσης των κατοίκων  και κοινωνικής μέριμνας με εμάς. 

Μέχρι εκεί...