Ανάδελφοι

«Το 1920 μας έδειξαν τη Συνθήκη των Σεβρών για να μας πείσουν το 1923 να δεχτούμε τη Συνθήκη της Λωζάννης. Και κάποιοι προσπάθησαν να μας το παρουσιάσουν αυτό ως νίκη. Με τη Συνθήκη της Λωζάννης δώσαμε στους Ελληνες τα νησιά, που αν φωνάξεις από τις ακτές του Αιγαίου, θα ακουστείς απέναντι. Είναι αυτό νίκη;». 

Και συνέχισε: «Οσοι κάθισαν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων στη Λωζάννη δεν εκμεταλλεύτηκαν τη συνθήκη αυτή. Και επειδή αυτοί δεν την εκμεταλλεύτηκαν, δυσκολευόμαστε σήμερα εμείς». 

Δηλαδή ο Κεμάλ Ατατούρκ, ο ουσιαστικός ιδρυτής του σύγχρονου τουρκικού κοσμικού κράτους, κατά τον τρομοκρατημένο πρόεδρο μιας χώρας που ακόμα προσπαθεί να βρει την ταυτότητά της αμφιταλαντευόμενη χαρακτηρίζεται αδύναμος!

Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ανέφερε ακόμη ότι με την απόπειρα του πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου, σε συνδυασμό με την τρομοκρατία, έγινε μια συγκαλυμμένη προσπάθεια κατοχής της Τουρκίας από εξωτερικές δυνάμεις που την επιβουλεύονται.  «Αν αυτό το πραξικόπημα πετύχαινε, θα βρισκόμασταν σε μια κατάσταση ανάλογη με εκείνη της Συνθήκης των Σεβρών», κατέληξε. 

Θυμίζουμε ότι η Συνθήκη της Λωζάννης υπογράφηκε στις 24 Ιουλίου 1923 και καθόριζε τα σύνορα της σύγχρονης Τουρκίας καταργώντας τη Συνθήκη των Σεβρών, η οποία είχε υπογραφεί τρία χρόνια νωρίτερα από τον σουλτάνο Μουσταφά Κεμάλ, αλλά απορρίφθηκε από το κίνημα των Νεότουρκων. Στην Ελλάδα παραχωρούνταν τα νησιά Ιμβρος και Τένεδος και η ανατολική Θράκη μέχρι τη γραμμή της Τσατάλτζας κοντά στην Κωνσταντινούπολη. Η περιοχή της Σμύρνης έμενε υπό την ονομαστική επικυριαρχία του σουλτάνου, αλλά θα διοικούνταν από Ελληνα αρμοστή ως εντολοδόχο των Συμμάχων, και θα μπορούσε να προσαρτηθεί στην Ελλάδα μετά από πέντε χρόνια με δημοψήφισμα. Το άρθρο 26 της συνθήκης όριζε ακόμα ότι αν οι οθωμανικές αρχές δεν συναινούσαν στην εφαρμογή της, θα έχαναν από την κυριαρχία της Κωνσταντινούπολης, την οποία θα μπορούσε να ενσωματώσει η Ελλάδα. 

«Δώσαμε», είπε ο Τούρκος πρόεδρος, «στους Ελληνες τα νησιά», που είναι τόσο κοντά στις τουρκικές (;) ακτές ώστε αν φωνάξουν (οι Τούρκοι), θα ακουστούν απέναντι! Αλλά δεν μας είπε σε τι γλώσσα θα φωνάξουν! Γιατί στα νησιά του Αιγαίου δεν γνωρίζουν την τουρκική γλώσσα αφού κατοικούνται αποκλειστικά από Ελληνες. Οχι μόνο σήμερα. Αλλά από την αρχαιότητα, όταν οι γείτονές μας, ως περιπλανώμενες ασύντακτες ομάδες, κατοικούσαν στις στέπες της ανατολικής Ασίας. Και από τη γλώσσα των Τούρκων, οι Ελληνες νησιώτες θυμούνται μόνο τις άγριες άναρθρες κραυγές που συνόδευαν τις σφαγές της Σμύρνης, της Χίου, των Ψαρρών...

Ο φοβισμένος Τούρκος πρόεδρος άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο διεκδικήσεων έναντι της χώρας μας. Που όσο και αν θέλουμε να πιστεύουμε ότι πρόκειται μόνο για εσωτερική κατανάλωση, εντούτοις στον πυρήνα και στη διαχρονικότητά του φαίνεται ξεκάθαρα ο τουρκικός επεκτατισμός. Και στη δεδομένη χρονική στιγμή, ο πλέον αδύναμος οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά γείτονας είναι η χώρα μας. Αυτή την ιστορική στιγμή χρειάζεται όσο ποτέ η ομοψυχία!

Και πέρα από ιδεολογικές διαφορές και ιδεοληψίες, πολιτικές συγκρούσεις, αναμόχλευση παθών από το παρελθόν και ταξικών συγκρούσεων στο παρόν, ίσως πρέπει να ακολουθήσουμε το παράδειγμα του Ισραήλ. Αφού με το κράτος αυτό έχουμε πολλές ομοιότητες:

- Είμαστε «ανάδελφοι» όπως εκείνοι…

- Εχουμε ένα τεράστιο αριθμό ομογενών στην παγκόσμια διασπορά όπως εκείνοι.

- Απειλούμαστε συνεχώς από γειτονική χώρα όπως εκείνοι.

Τι έκανε το Ισραήλ απέναντι στις έμπρακτες απειλές των γειτόνων του;

Επιστράτευσε και εμπέδωσε απέναντι στον κίνδυνο ύπαρξης του την άρρηκτη ομοψυχία.

- Κράτησε κοντά του και ενέπνευσε διαχρονικά την παγκόσμια ισραηλινή κοινότητα. Χαρακτηριστικά, αναφέρεται ότι στον Πόλεμο των Εξι Ημερών μόνο οι Εβραίοι της Αμερικής συγκέντρωσαν 500 εκατ. δολάρια σε μια νύχτα ως πρώτη βοήθεια στο ισραηλινό κράτος που κινδύνευε.

- Οργάνωσε μια ισχυρή πολεμική μηχανή.

Εμείς; Το έτος 496 π.Χ, ο Αθηναίος στρατηγός Μιλτιάδης, μιλώντας και θέλοντας να εμψυχώσει τους Μαραθωνομάχους, τους είπε: «Aν νικήσουμε εμείς τους Πέρσες, αυτοί έχουν πατρίδα να γυρίσουν. Αν μας νικήσουν, εμείς δεν έχουμε που να πάμε».

Και οι Ελληνες νίκησαν.

Τα λόγια αυτά είναι πάντα επίκαιρα. 

Ιδιαίτερα σήμερα!