«Οι μεγαλύτεροι κτυπούν πάντα τους μικρότερους;»

”Είδα μια μέρα ένα παιδί στο σχολείο να κακομεταχειρίζεται ένα μικρότερο αγόρι. Αγανάκτησα, αλλά μου απάντησε: «Οι μεγαλύτεροι με χτυπούν και εγώ χτυπώ τους μικρότερους. Είναι δίκαιο». Με αυτά τα λόγια συνόψισε την ιστορία του ανθρώπινου είδους…”

…Σε ένα απίστευτο και παράλληλα εξοργιστικό παραλήρημά φασιστικού εθνικισμού και κακοποίησης της ιστορικής αλήθειας, ο Τούρκος πρόεδρος, επανέλαβε πρόσφατα τις αναμασημένες δηλώσεις του περί «γαλάζιας πατρίδας». Μόνο που αυτή την φορά ξεπέρασε κάθε όριο προκλητικότητας. Φωτογραφήθηκε εμπρός σε ένα χάρτη που καταγράφει ποιες θεωρεί αυτός και οι γείτονες, ως γαλάζια πατρίδα. Περιλαμβάνει αυτός ο χάρτης το μισό Αιγαίο πέλαγος!

Και αυτός ο χάρτης είναι αναρτημένος στο στρατιωτικό πανεπιστήμιο της γείτονας χώρας. Από εκεί που αποφοιτούν οι νέοι Τούρκοι αξιωματικοί!

Με άλλα λόγια, η ιστορία αρχίζει για τους γείτονες από τότε που οι πρόγονοι τους μετανάστευσαν στην περιοχή που κατείχαν οι Έλληνες από χιλιάδες χρόνια πριν.

Θυμίζουμε ότι η ιστορία των Τούρκων στην περιοχή μας άρχισε όταν αυτοί εκτοπίστηκαν από τους Κινέζους από την κεντρική Ασία περίπου το 700 μ.Χ.

Στην πορεία τους προς τα δυτικά, σταμάτησαν στα σύνορα της Περσίας, όπου ήρθαν σε επαφή με τους μωαμεθανούς Άραβες και έγιναν μουσουλμάνοι. Με το βλέμμα στραμμένο στο Βυζάντιο προχώρησαν με ηγέτη το Σελτζούκ προς τη Μικρά Ασία. Το Βυζάντιο σε αρχόμενη παρακμή λόγω των σταυροφοριών, είχε στρέψει την προσοχή του προς τη Δύση και όχι την Ανατολή. Οι Τούρκοι με ηγέτη το σουλτάνο Ερτογρούλ, έφτασαν στην Προποντίδα. Η Μικρά Ασία που ήταν η καρδιά του Βυζαντίου είχε χαθεί.

Είναι γνωστό ότι η κυριαρχία και τα σύνορα των λαών διαμορφώνονται σχεδόν πάντα με τη δυναμική που προκύπτει από τη στρατιωτική ισχύ. Σε λίγες μόνο περιπτώσεις και κάτω από πολύ ειδικές ευνοϊκές συνθήκες μπορεί να διαμορφωθούν με διπλωματικούς μόνο χειρισμούς.

Από τη στρατιωτική δύναμη των Τούρκων διαμορφώθηκε η Οθωμανική αυτοκρατορία, και η πατρίδα μας για τέσσερις αιώνες βρέθηκε στον τουρκικό ζυγό. Η Οθωμανική αυτοκρατορία κατέρρευσε προοδευτικά και το έθνος μας απέκτησε την ελευθερία με τα όπλα και με άφθονο αίμα.

Με το σύγχρονο τουρκικό κράτος μας χωρίζει η αρχαία ελληνική θάλασσα, το Αιγαίο πέλαγος του Ομήρου. Οι δύο λαοί είναι καταδικασμένοι να ζουν σε γειτονία και με αμοιβαία ανοχή. Οι Έλληνες, παρ’ ότι στην ψυχή τους συνεχίζει πάντα να καίει άσβεστη η λαχτάρα για τις χαμένες πατρίδες, στο πνεύμα αυτής της ανοχής ανέχονται, σιωπούν, και προσπαθούν να καλλιεργήσουν επίπλαστο κλίμα φιλίας. Οι Τούρκοι αντιθέτως όχι. Από παλιά αλλά και πρόσφατα προκαλούν με λόγια και έργα. Απειλές, διεκδικήσεις και συνεχείς παραβιάσεις στο Αιγαίο.

Ο στόχος τους είναι προφανής και αμετακίνητος. Ο έλεγχος του υποθαλάσσιου πλούτου μας...

Σήμερα ο στόχος τους αυτός μορφοποιείται με τους ισλαμιστές στην εξουσία.

Ο Ερντογάν, ισλαμιστής πρωθυπουργός της Τουρκίας, εκφράζει το σύγχρονο τουρκικό δόγμα που θέλει τη γείτονα χώρα ηγέτη του μουσουλμανικού κόσμου.

Αλλά παράλληλα διεκδικεί και ηγετικό ρόλο στην Ανατολική Μεσόγειο, παραβιάζοντας κατάφορα τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής δημοκρατίας . Πραγματοποιεί γεωτρήσεις στην Κυπριακή ΑΟΖ και απειλεί το μαρτυρικό νησί της Κύπρου με νέα εισβολή…

Και τώρα διεκδικεί και την μισή αρχαία Ελληνική θάλασσα, το Αιγαίο του Ομήρου και του Ελύτη. Το Αιγαίο , που ο βυθός του είναι σπαρμένος με οστά Ελλήνων ηρώων, αγωνιστών και θαλασσοπόρων.
Το Αιγαίο , που στα Ανατολικά ακριτικά νησιά του, αναπτύχθηκε ουσιαστικά ο δυτικός πολιτισμός.

Στην Λέσβο, την Χίο, την Σάμο, την Ικαρία…

Δεν είναι όμως τυχαίες αυτές οι κραυγές του Τούρκου προέδρου. Ο υποθαλάσσιος ορυκτός πλούτος της χώρας μας, οι υδρογονάνθρακες που φαίνεται ότι υπάρχουν, και η πιθανή ανακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ που φαίνεται να μην αργεί, διεγείρουν τους γείτονες.

Αλλά η Ελλάδα δεν πτοείται.

Ο Μπέρτραντ Ράσελ περιέγραψε τον κανόνα στην ιστορική διαδρομή του ανθρώπινου είδους .

« οι μεγαλύτεροι κτυπούν τους μικρότερους..»

Στον κανόνα όμως αυτόν , υπάρχουν και οι εξαιρέσεις.. Εξαιρέσεις , που οι μικρότεροι κτυπούν τους μεγαλύτερους!

Και τις εξαιρέσεις αυτές , έχει καταγράψει ιστορικά, η μικρή χώρα μας.

Ας είναι επομένως προσεκτικότερος ο Τούρκος πρόεδρος και οι Τούρκοι εθνικιστές.

…Μου έρχονται στον νου τα λόγια του Κωνσταντίνου Κανάρη:

“Μία δύναμις με άρπαξε από την λιτανεία πριν φύγουμε από τα Ψαρά για την Χίο. Μία δύναμις θεϊκή με γιγάντωσε…Αυτή η θεία δύναμις μου έδωσε θάρρος δια να φθάσω με το πυρπολικό μου στην Τουρκική Ναυαρχίδα…Οι Τούρκοι ήταν τόσοι ώστε εάν έπτυον επάνω μας θα μας έπνιγαν αναμφιβόλως…Εις το όνομα του Κυρίου φώναξα εκείνη τη στιγμή. Έκανα τον Σταυρό μου και πήδηξα στη βάρκα. Οι φλόγες του πυρπολικού μεταδόθηκαν στην Ναυαρχίδα που τινάχθηκε στον αέρα και παρέσυρε στον θάνατο χιλιάδες Τούρκους…».

* Ο Χριστόδουλος Ι. Στεφανάδης είναι καθηγητής καρδιολογίας