Ιδεοληψίες μικρού κόμματος που αδικούν την Αριστερά

Είναι ενδεικτικό ότι πολλοί από όσους έσπευσαν να υπερασπιστούν τον χειρισμό της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ είναι οι ίδιοι που πριν από λίγα χρόνια επιτίθονταν με μανία και στους δημοσιογράφους  οι οποίοι με συνεχή ρεπορτάζ αναδείκνυαν την πραγματική κατάσταση που επικρατεί στην Δυτική Θράκη. «Υιοθετούσαν» πλήρως την γραμμή του Τουρκικού Προξενείου καταδικάζοντας όσους έγραφαν ότι «εντός της μειονότητας υπάρχει μειονότητα». Πως η Αγκυρα εκμεταλλευόμενη τις συνθήκες που δημιούργησε η απαράδεκτη πολιτική των κυβερνήσεων εως τις αρχές της δεκαετίες του ’90 έχει «στήσει» μηχανισμό χειραγώγησης των μουσουλμάνων της περιοχής. Πως συγκεκριμένες ομάδες απειλούν Πομάκους και Ρομά που «τολμούν» να πουν ότι δεν είναι «Τούρκοι» προκειμένου να εμφανιστεί το σύνολο της μειονότητας ως «ένα συμπαγές τουρκικό πράγμα» όπως τους χαρακτήρισε και ο κ. Δημήτρης Χριστόπουλος, υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Ή τέλος όταν έφεραν στο φως της δημοσιότητας αποκαλυπτικά προεκλογικά βίντεο υποψήφιων μειονοτικών βουλευτών όλων σχεδόν των κομμάτων που φώναζαν «η ψήφος του τούρκου σε τούρκο και όχι σε γκιαούρη»!

 Είναι επίσης ενδεικτικό πως δεν μπορούν να αντιληφθούν την ύπαρξη μια υποψηφίας με διαφορετική άποψη στο ψηφοδέλτιό τους παρά μόνο αν την τοποθέτησε «Κυπατζής» που παρείσφρησε στα ηγετικά κλιμάκια του κόμματος! Μια γυναίκα μάλιστα που πιθανότατα γνωρίζει πολύ καλύτερα από τους ίδιους το τι συμβαίνει στην περιοχής της ή εν πάση περιπτώσει που θα έπρεπε να ακούσουν την δική της αλήθεια εφόσον αγωνίζονται για τις μειονότητες είτε είναι θρησκευτικές είτε κοινωνικές. Πέραν αυτών όμως, οι ολέθριοι χειρισμοί της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην επιλογή υποψηφίων θα δημιουργήσουν αρνητική εντύπωση και εντός του ετερόκλιτου μειονοτικού σώματος. Ειδικότερα, παρά τις προσπάθειες διαφόρων κέντρων να φανεί το σύνολο του μειονοτικού πληθυσμού ως ένα ομοιογενές σώμα, στην πραγματικότητα παρατηρούνται ισχυρές διαφοροποιήσεις που δεν εντοπίζονται μόνο στον γενικό εθνοτικό προσδιορισμό (Τουρκογενείς, Πομάκοι και Ρομά έχουν διαφορετική μητρική γλώσσα, οι πομάκοι των ορεινών χωριών είναι στην πλειοψηφία τους αλεβίτες κ.α.) αλλά και αντιπαλότητες μεταξύ κυρίως Τουρκογενών και Πομάκων. Εως τώρα όμως κανένα κόμμα δεν είχε καταφέρει να «διχάσει» προεκλογικά το σύνολο του μουσουλμανικού πληθυσμού της Δ. Θράκης όπως πιθανότατα έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ με την υπόθεση της Σαμπιχά Σουλεϊμάν (σύμφωνα με απογραφή του ΥΠΕΞ το 1991 ανέρχονται σε 98.000 εκ των οποίων 49 χιλ. τουρκογενείς, 34 χιλ πομάκοι, 15 χιλ. Ρομά).