Η απίστευτη ιστορία γύρω από τη γέννηση της τσίχλας

Το «chicle» των Μάγια και των Ατζέκων
Λέγεται ότι η πρώιμη ιστορία της τσίχλας έχει ρίζες στις φυλές των αρχαίων Μάγια και Ατζέκων. Εκείνοι ήταν οι πρώτοι που ανακάλυψαν τη μασώμενη ρητίνη από το φλοιό των τα δέντρα με την ονομασία sapodilla, τα οποία είναι ενδημικά στο Μεξικό και την Κεντρική Αμερική. Ήταν μια κολλώδης ουσία -που λίγη σχέση είχε με τη σημερινή τσίχλα- και αναφέρεται ως chicle. Στόχος της δεν ήταν η δροσερή αναπνοή ή η ευχάριστη γεύση στο στόμα αλλά ο περιορισμός της όρεξης και η υγεία των δοντιών. Η συγγραφέας και ιστορικός Jennifer P. Mathews ανέφερε στο βιβλίο της «Chicle: The Chewing Gum of the Americas» («Chicle: η τσίχλα των Αμερικανών») ότι οι αρχαίοι Μάγια δεν επέτρεπαν σε οποιονδήποτε να μασάει chicle ενώ βρισκόταν έξω και κυκλοφορούσε. Μόνο οι ανύπαντρες γυναίκες και τα παιδιά μπορούσαν να απολαμβάνουν δημόσια την ουσία που μοιάζει με τσίχλα. Οι ώριμες, παντρεμένες γυναίκες αλλά και οι άντρες κρατούσαν τη συγκεκριμένη συνήθεια μόνο στο εσωτερικό του σπιτιού τους.

Από το Μεξικό στις ΗΠΑ
Προφανώς, η τσίχλα έχει διανύσει πολύ δρόμο από τον φλοιό των δέντρων μέχρι να καταλήξει στη μορφή που την ξέρουμε σήμερα: σε ένα γλυκό ή δροσερό άρτυμα, τυλιγμένο συνήθως σε αλουμινόχαρτο που όταν το μασάμε μάς χαρίζει δροσερή αναπνοή ή γεμίζει το στόμα μας γλύκα.

Δείτε τη συνέχεια στο cantina.protothema.gr