Βόρεια Τζουμέρκα: ηπειρώτικο πρωινό, νόστιμες πίτες, εκλεκτά κρέατα με φόντο ένα μαγικό τοπίο άγριας ομορφιάς

Βρέθηκα στα Τζουμέρκα πριν από λίγο διάστημα, ένα ζεστό διήμερο του καλoκαιριού. Βάση μας το γραφικό Συρράκο και το ξενοδοχείο Old School. Δίπλα στον Συρράκο, οι Καλαρρύτες, ένα ιστορικό και γραφικό χωριό με πλούσια ιστορία. Στον δρόμο προς τους Καλαρρύτες θαυμάσαμε τη μονή Κηπίνας που είναι λαξευμένη στον βράχο. Παράλληλα ξεναγηθήκαμε στο εντυπωσιακό Σπήλαιο Ανεμότρυπα στα Πράμαντα, είδαμε τον Καταρράκτη Καμήλι στο Ματσούκι, κάναμε βόλτα σε ένα ιδιαίτερο χωριό -μουσείο σύγχρονης τέχνης, το Ελληνικό και εκστασιαστήκαμε από τη θέα της Ιεράς Μονής Τσούκας . Το highlight του ταξιδιού βέβαια δεν ήταν άλλο από το rafting στον Άραχθο με την εκπληκτική ομάδα του Via Natura.

Στο συγκεκριμένο άρθρο θα εστιάσουμε στο φαγητό της περιοχής, στις περιοχές που βρεθήκαμε, ξεκινώντας από το πρωινό μας στο ξενοδοχείο, τους καφέδες μας στα σημεία που σταματήσαμε αλλά και τα γεύματά μας στα γραφικά χωριά των Τζουμέρκων.

Το παλιό σχολείο και η κτηνοτροφία της περιοχής
Ένα όμορφο γραφικό χωριό χωρίς αυτοκίνητα με υπέροχη θέα και φοβερή αρχιτεκτονική, που δυστυχώς τον χειμώνα έχει ελάχιστους κατοίκους αλλά το καλοκαίρι για μικρό χρονικό διάστημα σφίζει από ζωή, τόσο ντόπιους, όσο και τουρίστες. Εκεί, το παλιό σχολείο του οικισμού έχει μετατραπεί σε ένα πανέμορφο ξενοδοχείο. Η Ματίνα και ο Βαγγέλης το ανακαίνισαν με τέτοιο τρόπο ώστε να κρατά τα στοιχεία του τόπου. Όπως μας ανέφεραν, εδώ μέχρι το 1980 στεγαζόταν το σχολείο της περιοχής, το οποίο λειτουργούσε διαφορετικές περιόδους από τα άλλα σχολεία της Ελλάδας, ανάλογα με τις κτηνοτροφικές δραστηριότητες των κατοίκων. Η Ματίνα μάς διηγήθηκε την ιστορία του ξενοδοχείου.

Ενώ οι γονείς βρίσκονταν πάνω στα βουνά, στα διάφορα κονάκια, και περιποιόντουσαν τα ζωντανά του τόπου -κυρίως αιγοπρόβατα- τα παιδιά έκαναν μάθημα στο σχολείο. Μάλιστα, επειδή κάποιοι γονείς δεν μπορούσαν να κατέβουν από το βουνό λόγω των κτηνοτροφικών τους υποχρεώσεων, πολλά παιδιά φιλοξενούνται είτε σε κάποιο πανδοχείο του χωριού είτε στο ίδιο το σχολείο, στρωματσάδα.

Το σχολείο ξεκίνησε το 1925 και ολοκληρώθηκε το 1929. Για να φτιαχτεί ένα τέτοιο κτίριο μέσα σε 4 χρόνια τότε ήταν ένα μεγάλο ανδραγάθημα, καθώς είναι και ψηλό και έχει 80 πόντους πέτρα, ενώ συνήθως εδώ τα κτίρια είχαν 50-60 πόντους. Είναι όλο πέτρινο. Απάνω δεν έχει σκεπή όπως τα άλλα κτίρια αλλά τσίγγο. Είναι το μόνο χαρακτηρισμένο κτίριο με τσίγγο γιατί λόγω στατικότητας θα είχε πρόβλημα με το βάρος.

Δείτε τη συνέχεια στο cantina.protothema.gr.