Ελπίδα Κουρτζή: τα πολύχρωμα κεραμικά σκεύη από τη Λέσβο με παράδοση 6 γενεών

«Θυμάμαι στο εργαστήρι του παππού τη μυρωδιά από το νοτισμένο χώμα, τα κεραμικά να στεγνώνουν στο πλάι, τις θείες μου να τα ζωγραφίζουν.» Η Ελπίδα έπιασε για πρώτη φορά πηλό στα 7 της χρόνια και στην ηλικία των 9 πήραν μορφή τα πρώτα της δημιουργήματα. Παρ’ όλα αυτά, δεν είχε περάσει ποτέ από το μυαλό της να ασχοληθεί επαγγελματικά με την κεραμική. Άλλωστε κανείς δεν την πίεσε να το κάνει. Ύστερα από χρόνια, το βίωμα των παιδικών της χρόνων, βαθύ και ζωντανό ακόμα, της έδειξε τον δρόμο. Φόρεσε την ποδιά και έπιασε ξανά τον πηλό στα χέρια της.

Παράδοση 6 γενεών
«Το εργαστήρι του παππού μου, Νίκου Κουρτζή, βρισκόταν στην Αγιάσο της Λέσβου και αργότερα μεταφέρθηκε από τον πατέρα μου, Ηλία, στο πατρικό μας στους Πύργους Θερμής, όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα», αφηγείται η ίδια. Ο παππούς Νίκος συνέχισε την παράδοση των Κουρτζήδων, η οποία στα χρόνια του γνώρισε μεγάλη άνθηση. Ο ίδιος, το 1931, διακρίθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για την τεχνοτροπία των χαρακτηριστικών και διάσημων «μαύρων βάζων», ενώ εξέλιξε τα παραδοσιακά τοπικά μοτίβα και πέρασε για πρώτη φορά από τη δημιουργία σκευών καθημερινής χρήσης σε αντικείμενα καλλιτεχνικής έκφρασης. «Καμιά φορά σκέφτομαι ότι είχε τόσα λίγα μέσα στη διάθεσή του, έψηνε σε ξυλοκάμινο, είχε περιορισμένη πρόσβαση σε υλικά. Κι όμως, αυτό που έκανε ήταν αξιοθαύμαστο».

Δείτε τη συνέχεια στο cantina.protothema.gr.