H επιστήμη πίσω από τα ζυμαρικά al dente

Τα τελευταία χρόνια, ο όρος «al dente» έχει μπει για τα καλά στα σπίτια και την καθημερινότητα μας, καθώς τον ακούμε τόσο σε εκπομπές μαγειρικής όσο και σε εστιατόρια και κουζίνες. Όπως ήδη αρκετοί γνωρίζουν, ο όρος al dente προέρχεται από την ιταλική κουζίνα. Δηλώνει την επιθυμητή υφή των ζυμαρικών, τα οποία είναι μαγειρεμένα με τέτοιο τρόπο, ώστε να είναι σφιχτά προσφέροντας μια ελαφριά αντίσταση στο δάγκωμα. Ο όρος στην κυριολεξία μεταφράζεται ως «στο δόντι» δηλώνοντας το φαγητό που είναι μαγειρεμένο με τέτοιον τρόπο, ώστε να προσφέρει μια ελαφριά αντίσταση στο δάγκωμα, ενώ ταυτόχρονα να διατηρεί εσωτερικά την τρυφερότητα του.

Τι γίνεται γαστρονομικά;
Στο χώρο της γαστρονομίας, το al dente δεν περιορίζεται στην ιδανική υφή των ζυμαρικών, αλλά επεκτείνεται και σε τρόφιμα όπως τα λαχανικά ή το ρύζι. Ο στόχος του al dente είναι να διατηρηθεί η φυσική ακεραιότητα του φαγητού. Να εξασφαλιστεί δηλαδή ότι το τρόφιμο δεν είναι ούτε υπερμαγειρεμένο ούτε ωμό, αναδεικνύοντας την ιδανική ισορροπία μεταξύ σκληρότητας και τρυφερότητας. Η έννοια του al dente αντιπροσωπεύει την κορύφωση της γαστρονομικής τελειότητας, μέσω της επίτευξης της τέλειας υφής, αντανακλώντας την γαστρονομική εμπειρογνωμοσύνη, αλλά και ενισχύοντας τη συνολική εμπειρία του φαγητού. Αυτός ο φίνος τρόπος μαγειρέματος, επιτρέπει στους καταναλωτές να εκτιμήσουν πλήρως τις γεύσεις και τις υφές των συστατικών.

Δείτε τη συνέχεια στο cantina.protothema.gr.