Ένα 4ης γενιάς ζαχαροπλαστείο στην Άνδρου μάς μυεί στη γλυκιά παράδοση του νησιού

Η Άνδρος δεν σαγηνεύει με την κλασική κυκλαδίτικη γοητεία του γυμνού τοπίου και της απέριττης ολόλευκης αρχιτεκτονικής. Με την αρχοντική Χώρα και το πράσινο, εύφορο τοπίο της, επιδεικνύει τη δική της ταυτότητα και εντυπωσιάζει με έναν αέρα φινέτσας, που υπογραμμίζεται από την παράδοση της ναυτοσύνης, την αδιάκοπη πολιτιστική της πορεία και την αυθεντική κοσμοπολίτικη αύρα της. Τα στοιχεία που κάνουν το δεύτερο σε μέγεθος κυκλαδονήσι να ξεχωρίζει, δεν εξαντλούνται φυσικά εδώ. Προσθέστε τις κρυστάλλινες παραλίες, τη μαρμαροστόλιστη αριστοκρατική της Χώρα με σήμα κατατεθέν τη νεοκλασική αρχιτεκτονική και τα πυργόσπιτα των καπεταναίων που χτίστηκαν στα τέλη 19ου με αρχές 20ου αιώνα και μαρτυρούν την οικονομική άνθηση του νησιού, αλλά και την ξεχωριστή γαστρονομία της, στην οποία η μάλιστα η ζαχαροπλαστική κατέχει εξέχουσα θέση.

Πρόκειται όντως για ένα νησί, το οποίο μπορεί να περηφανεύεται για την ιδιαίτερη παράδοση που κατέχει στον τομέα αυτό, για τα ιστορικά του ζαχαροπλαστεία που κρατούν ακόμη ψηλά τη σημαία των παραδοσιακών γλυκισμάτων, για τα εκλεκτά κεράσματα που μοσχοβολούν ροδόνερο κι αμύγδαλο και για τους κατοίκους του, που τα τιμούν πιστά και προτιμούν την αγνή τους γεύση πολύ περισσότερο απ' οποιεσδήποτε νέες τάσεις και μοντέρνες ιδέες. Τη νεωτερικότητά της εξάλλου στον τομέα της ζαχαροπλαστικής, η Άνδρος την έχει αποδείξει ήδη εδώ κι έναν αιώνα, από την εποχή που οι πρώτοι ζαχαροπλάστες της - πολλές φορές μαθαίνοντας την τέχνη τους εκτός των ελληνικών συνόρων - φρόντιζαν εκτός από τα παραδοσιακά γλυκά να φέρνουν στο νησί και φρέσκες ιδέες που να ικανοποιούν το εκλεπτυσμένο γούστο της αστικής τάξης, παντρεύοντας και στη ζαχαροπλαστική τη νησιώτικη με την αστική πλευρά, την εντοπιότητα με τον κοσμοπολιτισμό, που ταίριαζε στους Ανδριώτες ναυτικούς, εμπόρους κι εφοπλιστές.

Διαβάστε περισσότερα στο cantina.protothema.gr.