Ξέρετε ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στο καρπάτσιο και το ταρτάρ;

Ας ξεκινήσουμε εισάγοντας έναν πιο γενικό όρο: το crudo. Η λέξη αναφέρεται σε πιάτα με άψητες πρώτες ύλες συνήθως ψάρια, οστρακοειδή ή κρέας, στα οποία έχουν μπει καρυκεύματα, ελαιόλαδο, χυμός εσπεριδοειδών και/ή κάποια βινεγκρέτ. Αξίζει να τονίσουμε ότι ο συγκεκριμένος όρος δεν σχετίζεται με κάποιο συγκεκριμένο είδος κοψίματος.

Ένα πιάτο με καταγωγή από του Ταταρούς
Θεωρείται πως ιππείς πολεμιστές αποθήκευαν κομμάτια κρέατος από μοσχάρι ή άλογο κάτω από τη σέλα τους για να μαλακώσει και να το τρώνε έπειτα ωμό. Παρότι δεν είναι ξεκάθαρος ο λόγος για τον οποίο το αποθήκευαν εκεί, είναι δεδομένο ότι κατανάλωναν το κρέας ψιλοκομμένο. Αιώνες αργότερα, το γαλλικό ταρτάρ με το κρέας κομμένο σε κυβάκια ή σε μορφή κιμά, τον κρόκο αυγού, την κάπαρη, το κρεμμύδι και τη σάλτσα Worcestershire έγινε δημοφιλές. Υπάρχουν διάφορες εκδοχές του, όπως το tartare aller-retour, που καψαλίζεται ελαφρώς και από τις δύο πλευρές, ενώ το συναντάμε και με άλλα ονόματα. Για παράδειγμα στο Βέλγιο ως filet américain και στην Τσεχία ως tatarsky biftek. Πλέον, βρίσκουμε ταρτάρ από ωμό κρέας ή θαλασσινά που συνοδεύονται από κάποιο είδος σάλτσας, ντρέσινγκ και/ή άλλα καρυκεύματα, αλλά και ταρτάρ λαχανικών ή φρούτων.

Δείτε τη συνέχεια στο cantina.protothema.gr.