Ελένη Προίκα, η ακούραστη τυροκόμος του Λαγκαδά

Μια ιστορία πάθους, αφοσίωσης και καινοτομίας αρχίζει παλιά, πολύ παλιά, πίσω στο 1890, στον Σοχό, το ορεινό κεφαλοχώρι στους πρόποδες του Βερτίσκου, που τότε ανήκει στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ο Κώστας Προίκας, βαγιωνάς, δηλαδή βαρελάς, στο επάγγελμα και μάλιστα από τους καλούς, καλείται σε μια μονή του Αγίου Όρους για να επισκευάσει και να κατασκευάσει βαρέλια για τα προϊόντα του μοναστηριού. Εκεί μαθαίνει από τους καλόγερους την τέχνη της τυροκόμησης και τόσο γοητεύεται από αυτήν, ώστε γυρίζοντας στον τόπο του φτιάχνει ένα μικρό κοπάδι αιγοπρόβατα –που γρήγορα μεγαλώνει– και αρχίζει να παράγει το δικό του λευκό τυρί άλμης, με τα διαθέσιμα μέσα της εποχής. Μεσολαβούν δύο γενιές, που συνεχίζουν στο ίδιο μοτίβο, ώσπου το 1948, μετά τον Πόλεμο και την Κατοχή, ο νεαρός Σταμάτης Προίκας αποφασίζει να αξιοποιήσει την οικογενειακή εμπειρία και γνώση δημιουργώντας ένα μικρό τυροκομείο στο χωριό.

Δείτε περισσότερα στο cantina.protothema.gr