Στους διαδρόμους, όμως, των γραφείων της γαλλικής μάρκας, τα πράγματα δεν είχαν -για μεγάλο χρονικό διάστημα- τέτοια αίσθηση βεβαιότητας, όπως αποκαλύπτει εκ των υστέρων ο Μάτε Ρίματς.
«Όταν μπήκα στην εταιρεία, νομίζω ότι πολλοί άνθρωποι φοβήθηκαν ότι η επόμενη Bugatti θα ήταν ηλεκτρική ή ότι θα ψηφιοποιηθεί. Είναι ακριβώς το αντίθετο», λέει χαμογελώντας ο Διευθύνων Σύμβουλος της
Bugatti. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η αποκάλυψη ότι στο αρχικό στάδιο, στο τραπέζι τέθηκαν όλα τα πιθανά ενδεχόμενα, ακόμα και της κατασκευής ενός υπερπολυτελούς αυτοκινήτου, στα πρότυπα της
Rolls Royce και τιμώντας τις αρχικές καταβολές της Bugatti, με το Type 41 του 1926.
«Η Bugatti έχει να κάνει με την υπέρβαση των ορίων, άρα πρέπει να έχει ένα hypercar», σκέφτηκε ο Ρίματς και τελικά αυτό έγινε. Ναι, αλλά τι είδους υπεραυτοκίνητο; «Είχαμε δύο εύκολες επιλογές. Το Nevera, το οποίο είναι ένα EV 2.000 ίππων με κίνηση σε όλους τους τροχούς, που φτάνει σε τελικά τα 400 χιλιόμετρα την ώρα. Στα χαρτιά ακούγεται σαν Bugatti. Από την άλλη πλευρά, έχουμε την Chiron με κινητήρα εσωτερικής καύσης. Το προφανές ήταν να ξεκινήσω από το Nevera και να φτιάξω μια ηλεκτρική Bugatti. Επιλέξαμε το δύσκολο δρόμο, με έναν κινητήρα, που δεν διαθέτει κανένας άλλος κατασκευαστής».
