GP Μπαχρέιν: To σούρουπο στην έρημο!

To GP στο Μπαχρέιν διεξήχθη για πρώτη φορά το 2004 με νικητή τον άτυχο Μ.Σουμάχερ, μάλιστα προς τιμήν πήρε το όνομά του η πρώτη στροφή. Ο Γερμανός επτά φορές παγκόσμιος πρωταθλητής είχε συμβουλέψει τους οργανωτές στη φάση της κατασκευής της πίστας. Επιπλέον το 2010 ήταν ο πρώτος του αγώνας με τα χρώματα της Mercedes. Πολυνίκης στη συγκεκριμένη πίστα από τους 22 οδηγούς που θα εκκινήσουν τον αγώνα την Κυριακή με τη δύση του ήλιου είναι ο Φερνάντο Αλόνσο. Ο Ισπανός έχει κερδίσει με Renault (2005, 2006) και με Ferrari το 2010. Από δυο νίκες έχουν οι Μάσα (2007, 2008), Φέτελ (2012,2013), Χάμιλτον (2014, 2015). Προφανώς στην υβριδική εποχή της F1 κερδίζει εκεί μόνο ο Χάμιλτον ενώ θεωρείται σχεδόν βέβαιο πως στις δυο πρώτες σειρές της εκκίνησης θα βρίσκονται Mercedes και Ferrari. Η μόνη πιθανότητα να μη συμβεί αυτό είναι να περάσει ο Μάσα με τη Williams, το Ράικονεν.

Η διαμόρφωση της πίστας με τις μεγάλες ευθείες και τις αργές στροφές αποτελεί δυναμόμετρο για τις υβριδικές μηχανές δίνοντας προβάδισμα στις ομάδες που χρησιμοποιούν Mercedes. Ταυτόχρονα κομβικής σημασίας για την επίτευξη ενός καλού γύρου στο Μπαχρέιν είναι η σταθερότητα στο φρενάρισμα από πολλά χιλιόμετρα αλλά και η αντοχή των φρένων. Όσον αφορά στα ελαστικά η Pirelli έχει στη διάθεση των ομάδων τη μέση, τη μαλακή και την πολύ μαλακή γόμα. Οι οδηγοί της Mercedes επέλεξαν μόνο ένα σετ μέσης γόμας και τα υπόλοιπα 12 σετ τα μοίρασαν σε μαλακή και πολύ μαλακή γόμα. Αντίθετα στη Ferrari πήραν 3 σετ μέσης γόμας, 4 μαλακής και 6 πολύ μαλακής. Στη Williams πήραν 7 σετ πολύ μαλακής γόμας, 3 μαλακής και 3 μέσης γόμας. Καθότι μέση και πολύ μαλακή γόμα είναι σχεδιασμένες για πιο χαμηλές θερμοκρασίες (105 βαθμούς Κελσίου) είναι σαφές ότι οι περισσότεροι στοχεύουν στρατηγικά στη μεγιστοποίηση χρήσης της πολύ μαλακής γόμας.



Δεδομένου ότι οι θερμοκρασίες θα πέφτουν όσο νυχτώνει, με τον αγώνα να έχει 57 γύρους

και το οδόστρωμα να είναι τραχύ δεν αποκλείεται να δούμε ακραίες επιλογές στρατηγικής. Ο Ράικονεν ακολουθώντας εναλλακτική στρατηγική πέρυσι κατάφερε να περάσει στο τέλος τη Mercedes του Ρόσμπεργκ που αντιμετώπιζε πρόβλημα στα φρένα.

Η πίστα στο Σακχίρ αποτέλεσε πολλάκις στο παρελθόν, επιλογή για δοκιμές εξέλιξης της F1, λόγω του εύκρατου κλίματος της περιοχής. Ο θρύλος αναφέρει πως εκεί βρίσκονταν οι "Κήποι της Εδέμ" πρόκειται για ένα σύμπλεγμα νησιών στον Περσικό Κόλπο που όσο κι αν ακούγεται απίστευτο δεν έχει πετρέλαιο. Η τοπική οικονομία στηρίζεται κυρίως στον τουρισμό και το εμπόριο. Εδώ και τρία χρόνια στην πίστα έχει εγκατασταθεί ένα υπερσύγχρονο σύστημα προβολέων που επιτρέπει τη διεξαγωγή του αγώνα, βράδυ. Μια εύλογη επιλογή καθώς είναι πολύ πιο ανθρώπινο για τους θεατές αλλά και τους αγωνιζόμενους να βρίσκονται σε εξωτερικό χώρο από το σούρουπο και μετά αποφεύγοντας τον καυτό ήλιο της ερήμου. Έχουν τοποθετηθεί 495 πυλώνες γύρω απ’ όλη την εγκατάσταση με ύψος από 10 – 45 μέτρα ανάλογο το σημείο. Το φετινό πρόγραμμα έχει 3 νυχτερινούς αγώνες μαζί με τα GP Σιγκαπούρης και Άμπου Ντάμπι. Η πίστα του Σακχίρ βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα της χώρας το Μάναμα ο πρώτος αγώνας έγινε εκεί το 2004 και όπως όλα τα σύγχρονα σιρκουί, έχει σχεδιαστεί από το Γερμανό αρχιτέκτονα Χέρμαν Τίλκε. Το 2011 δεν έγινε αγώνας εκεί λόγω πολιτικών αναταραχών.




Η εκκίνηση θα δοθεί με τη δύση του ήλιου (σ.σ: 18:00 ώρα τοπική) και ο τερματισμός θα γίνει αφότου σκοτεινιάσει. Η κυριαρχία της Mercedes αναμένεται να συνεχιστεί σ' αυτό τον αγώνα μετά το προηγούμενο Σαββατοκύριακο και την εύκολη νίκη του Ρόσμπεργκ στην Αυστραλία. Το σκηνικό είναι τελείως διαφορετικό απ’ αυτό του πρώτου αγώναλόγω των υψηλών θερμοκρασιών, της ερήμου που περιβάλλει την πίστα και του αέρα που την γεμίζει άμμο. Η πίστα του Σακχίρ έχει μεγάλες ευθείες όπου τα μονοθέσια ξεπερνούν τα 300km/h αυτό βολεύει τις ομάδες που διαθέτουν υβριδική μηχανή υψηλής απόδοσης (Mercedes).

Το οδόστρωμα της πίστας στο Μπαχρέιν είναι το πιο τραχύ που συναντούν οι ομάδες καθόλη τη διάρκεια του πρωταθλήματος, αυτό επιβαρύνει την θερμική καταπόνηση και πτώση στην απόδοση των ελαστικών. Το φαινόμενο αμβλύνεται κάπως λόγω πτώσης της θερμοκρασίας αέρα και οδοστρώματος κατά τη διάρκεια του αγώνα μετά τη δύση του ήλιου. Λόγω των απαιτήσεων σε πρόσφυση που υπάρχουν τα πίσω ελαστικά καταπονούνται περισσότερο και θέτουν τελικά το όριο. Το Μπαχρέιν είναι αρκετά απαιτητικό για τα ελαστικά ειδικά στην έξοδο των στροφών. Εκεί όταν ο οδηγός πατάει τέρμα το γκάζι για να επιταχύνει και το ελαστικό πασχίζει για πρόσφυση, η θερμοκρασία στην επιφάνεια του πέλματος φτάνει σε κρίσιμα όρια. Η αεροδυναμική απόδοση είναι ένας άλλος σημαντικός παράγοντας καθότι υπάρχουν 4 ευθείες όπου τα μονοθέσια ξεπερνούν τα 300km/h. Οι ομάδες επιλέγουν μέσες κλίσεις στις αεροτομές όμως αυτό οδηγεί σε συμβιβασμό στην σταθερότητα στην είσοδο των στροφών και στο φρενάρισμα. Ως αποτέλεσμα έχουμε μπλοκαρίσματα τροχών και ζημιές στα ελαστικά. Στην πρώτη στροφή τα μονοθέσια επιβραδύνουν από τα 315km/h στα 65km/h μέσα σε απόσταση 130 μέτρων, χρονικά σε 3 sec. Αυτό το φρενάρισμα φορτίζει τα ελαστικά με δυνάμεις της τάξεως των 4.5g. Όσον αφορά στη στρατηγική οι ομάδες δεν μπορούν να ποντάρουν στην εμφάνιση του αυτοκινήτου ασφαλείας. Από το 2004 που έγινε για πρώτη φορά αγώνας εκεί, μόνο 2 φορές έχει εμφανιστεί αυτοκίνητο ασφαλείας το 2007 και το 2014.



Μιλώντας σχετικά ο αγωνιστικός διευθυντής της ομάδας Πωλ Χέμπερι τόνισε:
"Οι νέοι κανονισμοί ελαστικών για το 2016 αποδεικνύονται μεγάλη επιτυχία. Είδαμε πολλές εναλλακτικές στρατηγικές στην Αυστραλία. Το Μπαχρέιν είναι μια τελείως διαφορετική πίστα όπου η συμπεριφορά των ελαστικών επηρεάζεται από την μεγάλη πτώση στη θερμοκρασία κατά τη διάρκεια του αγώνα. Αυτό μας δίνει άλλες παραμέτρους και προκλήσεις. Έχει ενδιαφέρον να δούμε ποιος έμαθε τα περισσότερα στην Αυστραλία και θα μπορέσει να εκμεταλλευτεί καλύτερα τα νέα δεδομένα. Υπάρχουν μερικές αντικρουόμενες επιλογές ελαστικών από τις ομάδες οι οποίες θα παίξουν κομβικό ρόλο στο αποτέλεσμα του αγώνα".

Στο Μπαχρέιν ο αγώνας ξεκινά το σούρουπο και ολοκληρώνεται υπό το φως των προβολέων. Οι ομάδες απέκτησαν εμπειρία από τους νέους κανονισμούς ελαστικών στην Αυστραλία οπότε είναι πιθανόν να έχουν πολύ περισσότερες ιδέες για το πώς θα τους εκμεταλλευτούν καλύτερα. Οι τρεις γόμες που επιλέχθηκαν γι’ αυτό τον αγώνα (μέση, μαλακή και πολύ μαλακή) είναι ίδιες με αυτές της Αυστραλίας.

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΕΣ ΓΟΜΕΣ

•    Λευκή, μέση: Δουλεύει σε πιο χαμηλές θερμοκρασίες και είναι μια από τις πιο εύκολες στη διαχείριση, γόμα της γκάμας.
•    Κίτρινη, μαλακή: Δουλεύει σε πιο υψηλές θερμοκρασίες και το δυνατό της σημείο είναι η απόδοση.
•    Κόκκινη, πολύ μαλακή: Δουλεύει σε πιο χαμηλές θερμοκρασίες, είναι γρήγορη και έχει περιορισμένη διάρκεια ζωής.



ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ ΠΡΙΝ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ:

•    Νικητής: Χάμιλτον (δυο pit stop: εκκίνησε με τη μαλακή, τη διατήρησε στην πρώτη αλλαγή στον 15ο γύρο και έβαλε τη μέση γόμα στον 33ο γύρο).
•    Η καλύτερη θέση με εναλλακτική στρατηγική: Ράικονεν (δυο pit stop: εκκίνησε με τη μαλακή, άλλαξε σε μέση στον 17ο γύρο και έβαλε ξανά τη μαλακή στον 40ο γύρο). Τερμάτισε 2ος.
•    Αρκετοί οδηγοί επέλεξαν δυο pit stop άλλοι τρία. Ο Φέτελ τερμάτισε 5ος παρότι έκανε ένα απρογραμμάτιστο pit stop για ν’ αλλάξει ρύγχος όπου έβαλε και φρέσκα ελαστικά.

GP Μπαχρέιν, 2ος αγώνας του παγκοσμίου πρωταθλήματος

Μήκος πίστας: 5.412m

Ρεκόρ δοκιμών: 1:30.252 (Μ. Σουμάχερ, 2004)

Γύροι: 57

Απόσταση: 305.066m

Στροφές: 15 (6 αριστερές, 9 δεξιές)

Τέρμα γκάζι: 70% του γύρου

Αλλαγές σχέσεων: 52

Ελαστικά: Μέση, μαλακή, πολύ μαλακή γόμα