GP Μονακό, ανάλυση: Η αθέατη πλευρά μιας επικής μονομαχίας!

Τυχερός ο Χάμιλτον; Άτυχος ο Ρικιάρντο; Σίγουρα τυχεροί όλοι εμείς που απολαύσαμε θέαμα υψηλού επιπέδου και έναν αγώνα με συνεχείς ανατροπές ως το τέλος.

Είναι γεγονός ότι οι δυο τελευταίοι αγώνες σε Ισπανία και Μονακό που παραδοσιακά δε προσφέρουν πλούσιο θέαμα ήταν εξαιρετικοί. Με τη Mercedes να έχει κερδίσει τους 37 από τους 44 αγώνες στη νέα υβριδική εποχή της F1 είναι κομβικό ανεξαρτήτως αποτελέσματος να γίνονται αγώνες απολαυστικοί για θεατές/τηλεθεατές.

Η βροχή που ξεκίνησε αρκετά πριν τον αγώνα την Κυριακή στο Μονακό
σίγουρα συνέβαλε στη δραματοποίηση της εξέλιξής του. Ο Ρικιάρντο άκουσε με χαρά τα νέα για βρεγμένη εκκίνηση καθότι αυτό σήμαινε πως δεν κινδύνευε να χάσει την πρώτη θέση στην πρώτη στροφή καθώς εκκίνησαν πίσω από το αυτοκίνητο ασφαλείας. Όταν αυτό αποχώρησε στον 7ο γύρο ήταν σαφές ότι σύντομα η αγωνιστική γραμμή θα στεγνώσει και θα χρειαστούν ενδιάμεσα ελαστικά. Ο Αυστραλός οδηγός της Red Bull έφτιαχνε μια διαφορά τουλάχιστον ένα δευτερόλεπτο στο γύρο από τους Ρόσμπεργκ και Χάμιλτον που ακολουθούσαν, μέχρι την ώρα που μπήκε στα πιτ για ενδιάμεσα στον 23ο γύρο. Οι πρώτοι που μπήκαν για ενδιάμεσα στον 8ο κιόλας γύρο ήταν οι Μπάτον και Νασρ.



Στη Mercedes βλέποντας τη διαφορά από το Ρικιάρντο ν’ ανοίγει
και ακούγοντας το Χάμιλτον να γκρινιάζει ζήτησαν από το Ρόσμπεργκ να τον αφήσει να περάσει. Ο Γερμανός πρωτοπόρος της βαθμολογίας (106 βαθμοί, 24 παραπάνω από το Χάμιλτον) που τερμάτισε τελικά 7ος λέει για το συγκεκριμένο θέμα: «Στους αγώνες υπάρχουν καλές και κακές μέρες. Ήταν μια κακή μέρα για μένα. Δεν είχα το ρυθμό να παλέψω για τη νίκη και πρέπει να δούμε γιατί. Μάλλον υπήρχε θέμα στα φρένα δεν ένιωθα ότι μπορούσα να πιέσω στο όριο στην αρχή με τα βρόχινα ελαστικά. Ήταν απλή απόφαση να δεχτώ το αίτημα της ομάδας να αφήσω το Λιούις να περάσει παρότι με πόνεσε πολύ εκείνη τη στιγμή. Ήμουν αργός ενώ ο Λιούις είχε την ταχύτητα να πάρει τη νίκη για την ομάδα».



Ο Χάμιλτον στο βάθρο του Μονακό ευχαριστεί τη Θεά Τύχη για την εύνοιά της. Δίπλα του οι Ρικιάρντο, Πέρεζ πίσω τους ο Πρίγκιπας Αλβέρτος με την πριγκίπισσα Σαρλίν.

Αυτό ήταν το πρώτο κομβικό σημείο για το Χάμιλτον
. Ο Βρετανός αμέσως άρχισε να κινείται στο ρυθμό του Ρικιάρντο και η διαφορά έπαψε ν’ αυξάνεται. Στον 23ο γύρο σε σύνολο 78 ο Ρικιάρντο μπήκε στα πιτ για ενδιάμεσα ελαστικά και ο Χάμιλτον βρέθηκε επικεφαλής της κούρσας. Κατάφερε να διατηρήσει τα βρόχινα ελαστικά μέχρι τον 31ο γύρο καθώς η πίστα στέγνωνε και εκεί έβαλε απευθείας στεγνά ελαστικά.

Αυτό ήταν το δεύτερο κομβικό σημείο για τον τρεις φορές παγκόσμιο πρωταθλητή. Ο Χάμιλτον ήταν ο μόνος οδηγός απ’ όσους βαθμολογήθηκαν που δεν χρησιμοποίησε καθόλου ενδιάμεσα ελαστικά. Μιλώντας για την προσπάθειά του να μείνει στην πίστα με τα  βρόχινα ελαστικά ο Βρετανός αποκάλυψε: « Όταν η ομάδα μου είπε να μπω για ενδιάμεσα τους είπα ότι τα ελαστικά ακόμη ήταν καλά και ήθελα να συνεχίσω. Αυτό απέδωσε μπόρεσα να έχω ρυθμό ανάλογο με αυτόν που είχαν οι υπόλοιποι με τα ενδιάμεσα ελαστικά και άρχισα να σκέφτομαι αν θα ήταν εφικτό να βάλω κατευθείαν σλικ. Αυτό ήταν πολύ δύσκολο γιατί τα δυο πρώτα μέρη της πίστας είχαν στεγνώσει τελείως. Μόλις έβαλα τα σλικ ελαστικά ήταν σα να οδηγούσα στον πάγο».



Στη Μercedes πήραν μεγάλο ρίσκο τοποθετώντας την πάρα πολύ μαλακή γόμα
στο μονοθέσιο του Χάμιλτον στον 31ο γύρο και ζητώντας ν’ αντέξει για 47 γύρους μέχρι το πέσιμο της καρό σημαίας. Θα μπορούσαν να είχαν επιλέξει την πολύ μαλακή ή τη μαλακή.

Ο αγωνιστικός διευθυντής της Pirelli Πωλ Χέμπερι είπε σχετικά: «Στην αρχή του αγώνα υπό βροχή οι ομάδες έπρεπε να κρίνουν που βρίσκονταν το σημείο αλλαγής από βρόχινα σε ενδιάμεσα ελαστικά μολονότι δεν είχαν καθόλου στοιχεία από βρεγμένο οδόστρωμα στο Μονακό με την τελευταία γενιά υβριδικών μονοθεσίων. Το αποτέλεσμα όπως συνήθως γίνεται στο Πριγκιπάτο ήταν οι ομάδες να χρειαστεί να πάρουν στιγμιαίες αποφάσεις για τη στρατηγική. Είδαμε πολλές διαφορετικές τακτικές με το Χάμιλτον να διατηρεί τα βρόχινα ελαστικά μέχρι να τα αλλάξει απευθείας με σλικ ελαστικά μωβ χρώματος. Αυτό ήταν κομβικό στοιχεία για την εμπνευσμένη του νίκη. Είδαμε μια σπουδαία μίξη διαφορετικών στρατηγικών που επέτρεψε σ’ έναν αριθμό οδηγών να τερματίσουν πιο ψηλά απ’ ότι εκκινούσαν σε μια διαδρομή όπου τα προσπεράσματα είναι εξαιρετικά δύσκολα».




Ο πρώτος που έβαλε σλικ ελαστικά σε μια πίστα που στέγνωνε ήταν ο Έρικσον/Sauber στον 29ο γύρο.




Οι οδηγοί της Mercedes συμπλήρωσαν 47 ολόκληρους γύρους με την πάρα πολύ μαλακή γόμα. Αυτό δεν είχε δοκιμαστεί ποτέ είτε σε δοκιμές εξέλιξης είτε στις ελεύθερες δοκιμές πριν τον αγώνα. Μάλιστα ο Χάμιλτον πέτυχε και τον ταχύτερο γύρο λίγο πριν το φινάλε.

Στη Red Bull έστησαν εξαιρετικά το μονοθέσιο και αυτό έδωσε την pole στο Ρικιάρντο αλλά και τον πολύ γρήγορο ρυθμό στον αγώνα. Όταν στην Ισπανία οι μηχανικοί της Red Bull αποφάσισσαν για να καλύψουν όλα τα ενδεχόμενα να κάνουν 3 πιτ στοπ με το ένα μονοθέσιο και δυο με το άλλο ο Αυστραλός πήρε στην Ισπανία τη λάθος στρατηγική καθότι θεωρητικά ήταν ταχύτερη και αυτός επικεφαλής της κούρσας. (σ.σ: του έκαναν 3 πιτ στοπ,  ο Φερστάπεν κέρδισε με 2). Στο Μονακό ο Ρικιάρντο έβαλε ενδιάμεσα ελαστικά στον 23ο γύρο και σλικ (πολύ μαλακή γόμα) στον 32ο γύρο, αντιδρώντας στο πιτ στοπ του Χάμιλτον. Μπαίνοντας στα πιτ βρήκε τους μηχανικούς ανέτοιμους, χάθηκε πολύτιμος χρόνος που τον έφερε στην έξοδο ακριβώς πίσω από το Χάμιλτον.




Ο Ρικιάρντο βγαίνει με καθυστέρηση από τα πιτ αλλάζοντας τα ενδιάμεσα ελαστικά με σλικ (πολύ μαλακή γόμα, κόκκινο σιρίτι).


Εκνευρισμένος ο Αυστραλός μετά το πέσιμο της καρό σημαίας
καταφέρθηκε εναντίον της ομάδας: «Είναι η δεύτερη φορά που με καταστρέφουν σε δυο αγώνες». Προφανώς είναι άδικο να τα βάζει με τους μηχανικούς που του έδωσαν ένα τόσο καλοστημένο μονοθέσιο. Ο αγωνιστικός διευθυντής της ομάδας Κρίστιαν Χόρνερ επισήμανε: «Οφείλουμε  μια μεγάλη συγνώμη στο Ντάνιελ που δεν μπορέσαμε στον αγώνα να τον στηρίξουμε όπως στις δοκιμές που πήρε την pole. Η καθυστέρηση στα πιτ του κόστισε την πρωτοπορία».




Ο Ρικιάρντο όσο κι αν πίεσε μετά στάθηκε αδύνατο να περάσει το Χάμιλτον στους στενούς δρόμους του Πριγκιπάτου. Τα σχόλια στον επίσημο δικτυακό τόπο της F1, παραλλήλισαν τη μονομαχία αυτή με των Μάνσελ - Σένα το 1992 στην ίδια διαδρομή.

Αξίζει να δούμε λίγο και τους πρωταγωνιστές του προηγούμενου αγώνα. Φερστάπεν και Ράικονεν δεν τερμάτισαν καθώς αμφότεροι δεν απέφυγαν το λάθος στο βρεγμένο χτύπησαν τα μονοθέσιά τους και εγκατέλειψαν. Πολλοί βιάστηκαν να αποθεώσουν το Χέλμουτ Μάρκο για την προαγωγή του Φερστάπεν που πήρε νίκη στον πρώτο του αγώνα. Ο 18χρονος Ολλανδός τράκαρε τρεις φορές στο Μονακό και εγκατέλειψε. Από το ένα άκρο στο άλλο «from hero to zero» για τον Μαξ που μαθαίνει ακόμη: «Μαθαίνω απ’ αυτό και ελπίζω να επανέλθω καλύτερος στον Καναδά».

Το Καναδικό GP είναι προγραμματισμένο για τις 12/6.  


Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr