Ο ήχος του τετράχρονου κινητήρα των 600 cc, προερχόμενος από την Yamaha YZF R6, ακόμα αντηχεί στα αυτιά μου, τα χέρια μου ακόμα με πονάνε από την προσπάθεια για να στρίψω το χωρίς φυσικά υδραυλική υποβοήθηση, τιμόνι. Αλλά χαλάλι, η εμπειρία να οδηγείς ένα χωμάτινο φορμουλάκι στα όρια σου, για μία συνολική απόσταση 12 km, είναι πραγματικά μοναδική. Εκεί δεν μπορείς να σκέφτεσαι τίποτα άλλο παρά την οδήγηση, το πώς θα καταφέρεις να βρεις τα χαμένα δευτερόλεπτα, το που θα φρενάρεις πιο σωστά και κυρίως να αποβάλεις από το μυαλό σου τον φόβο σου και όλα όσα γνωρίζεις για τον σωστό και ασφαλή τρόπο οδήγησης. Στην προκειμένη περίπτωση πρέπει να πατάς το γκάζι παντού, ακόμα και μέσα στην στροφή. Πρέπει παράλληλα να υπολογίζεις ποια σχέση έχεις στο σειριακό κιβώτιο ταχυτήτων (αδύνατον να δω την φωτεινή ένδειξη στον πίνακα οργάνων), κάνοντας ανάλογα την περίσταση τις προσθαφαιρέσεις, πρέπει να έχεις τα αντανακλαστικά σου έτοιμα και σε πλήρη λειτουργία.
Αρχικά δειλιάζεις, ο συμπλέκτης έχει πολύ μικρή διαδρομή, με την απαραίτητη (ψυχολογική) βοήθεια του Γιάννη Χεκιμιάν και του Κώστα Κακαλή προσπαθείς να βρεις τον χώρο σου, δεν είναι και εύκολο να φιλοξενηθούν 186 cm μέσα στο κλειστοφοβικό χώρο που βρίσκεται μεταξύ του σωληνωτού χρωμομολυβδένιου πλαισίου και το λεπτού fiberglass που παίζει τον ρόλο της οροφής. Μπαίνεις δειλά-δειλά στην πίστα και αρχίζεις να πατάς σταδιακά το γκάζι. Ανεβάζεις μέσα σε δέκατα του δευτερολέπτου δύο και τρεις σχέσεις, οι τροχοί δεν σταματούν να σπινάρουν, η πρόσφυση χάνεται συνέχεια, τα φρένα πρέπει να τα πιστέψεις για να αποδώσουν, αλλά κυρίως να αποβάλεις το σοκ της ωμής δύναμης μέχρι και τις 14.500 rpm.
Δεν πρέπει να το υποτιμήσεις, το λάθος έρχεται πριν καν το καταλάβεις, αλλά γύρο με το γύρο το μαθαίνεις περισσότερο με αποτέλεσμα να το ελέγχεις και καλύτερα. Δεν είναι και λίγο να έχεις πίσω από την πλάτη σου 135 PS, όταν το βάρος της κατασκευής φτάνει τα 312 kg (χωρίς τον οδηγό) και τα 100 km/h από στάση έρχονται σε μόλις 3,5 δευτερόλεπτα. Οι γύροι τελειώνουν γρήγορα, θες κι άλλο, τώρα που η αδρεναλίνη σε έχει πλημμυρίσει. Δυστυχώς οι τιμές ενοικίασης, τουλάχιστον για την πλειοψηφία των Ελλήνων είναι απαγορευτικές, καθώς θα πρέπει να υπολογίζεται κάτι παραπάνω από €1.000/αγώνα. Διάολε, ας ήμουν πλούσιος…
