Ζωγραφίζοντας τα τραγούδια του Σαββόπουλου
18 νέοι εικαστικοί καλλιτέχνες – γεννημένοι τις δεκαετίες του ΄70 και του ΄80- γιορτάζουν τα 70 χρόνια του πρώτου Έλληνα τραγουδοποιού
Ο
Νίκος Μόσχος γεννήθηκε το 1979 στοΟ Μόσχος, ένας από τους πιο δυναμικά ανερχόμενους νέους εικαστικούς, γεννήθηκε 8 χρόνια μετά την κυκλοφορία του «Μπάλλου» και πέρασαν πολλά περισσότερα μέχρι να μπορέσει να «επικοινωνήσει» με το έργο του Σαββόπουλου που φέτος κλείνει τα 70 χρόνια του. Παρόλα αυτά ο Μόσχος, όπως επισημαίνεται στο κείμενο που συνοδεύει τον κατάλογο της ομαδικής επετειακής έκθεσης, ακροάται τον «Μπάλλο» σαν μια σπουδή πάνω στα όρια του ανθρώπινου.
Οι οργανωτές της έκθεσης, θα διαρκέσει από τις 19 Νοεμβρίου έως τις 6 Δεκεμβρίου 2014, καταγράφουν τα δεδομένα και αναζητούν συσχετίσεις και εκλεκτικές συγγένειες. Το πρώτο δεδομένο είναι η επέτειος των εβδομηκοστών γενεθλίων του Διονύση Σαββόπουλου αλλά και η συμπλήρωση πενήντα χρόνων συνεχούς παρουσίας του στο ελληνικό τραγούδι. Το δεύτερο δεδομένο η επιλογή μιας ομάδας 18 εικαστικών, εκπροσώπων μιας νεότερης γενιάς καλλιτεχνών να γιορτάσει μαζί του, ενώ ταυτόχρονα αναδεικνύεται η επιθυμία της να επιχειρήσει να αναμετρηθεί με το έργο του, αλλά και γενικότερα με την παρουσία του στα δημόσια πράγματα. Στην έκθεση συμμετέχουν οι εικαστικοί: Δημήτρης Αναστασίου, Κλειώ Γκιζελή, Μυρτώ Δεληβοριά, Τζουλιάνο Καγκλής, Ιφιγένεια Καμπέρη, Θεόφιλος Κατσιπάνος, Λευτέρης Κιουρτσόγλου, Λήδα Κοντογιαννοπούλου, Εύα Μαραθάκη, Νίκος Μόσχος, Μάρια Μπαχά, Θαλής Παπακωνσταντίνου, Μιλτιάδης Πεταλάς, Αχιλλέας Ραζής, Στέφανος Ρόκος, Φάνης Ρουμανιάς, Χριστίνα Σγουρομίτη, Κώστας Χριστόπουλος.
Εμψυχωτής και άτυπος επιμελητής της έκθεσης που φέρει τον τίτλο «στο υπόγειο νησί του» είναι ο ζωγράφος Αγγελος Ραζής –που γεννήθηκε το 1975 στη Μυτιλήνη και επέλεξε να φτιάξει μια «τοιχογραφία» (διαστάσεων 55 Χ 75 εκ.) με τα πρόσωπα και τα γεγονότα μιας διαδρομής.
Τέλος, δύο επισημάνσεις των οργανωτών της έκθεσης ας μην περάσουν απαρατήρητες.
Η πρώτη επισήμανση: «Οι συμμετέχοντες καλλιτέχνες της έκθεσης είναι γεννημένοι τις δεκαετίες του 1970 και του 1980, με αποτέλεσμα η έκθεση να μην έχει μόνο αναδρομικό «χαρακτήρα» στο έργο του Σαββόπουλου, αλλά να έχει ως στόχο να αναδείξει νεότερους τρόπους ακρόασής του».
Η δεύτερη επισήμανση: «Στίχοι, τραγούδια, τίτλοι δίσκων, ηχητικά αποσπάσματα και μουσικοί πειραματισμοί δίνουν το έναυσμα για μια ξεχωριστή συνομιλία με τα σύγχρονα διευρυμένα εικαστικά μέσα και τους πολυποίκιλους πλαστικούς προβληματισμούς. Αυτή η απόπειρα μιας ανανεωμένης τοποθέτησης στο έργο του Διονύση Σαββόπουλου δεν θα μπορούσε παρά να συνοδεύεται και από την επιθυμία συνδιαλλαγής με άλλες τέχνες, πέρα από τις εικαστικές».
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr