Βραζιλιάνικοι ήχοι στη Φωκίωνος Νέγρη

Από το Λονδίνο στην Αθήνα, έπειτα στην Αμερική και μετά πάλι στην Αθήνα. Η ζωή της Κατερίνας Πολέμη, αν και μετράει μόλις 26 χρόνια, έχει σημειώσει πολλά ταξίδια και πολλή μουσική. Ένα τέτοιο μουσικό ταξίδι θα κάνει και την Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου στο μουσικό καφενείο του Στράτου στη Φωκίωνος Νέγρη.

Η Κατερίνα γεννήθηκε στο Λονδίνο, έζησε για λίγο στην Ελλάδα, πήγε στην Αμερική και γύρισε πάλι πίσω. Η πιο σημαντική γνωριμία της όμως μέχρι τώρα έγινε σε ένα ταβερνάκι στην Ανδρο. Οταν κάποιοι φίλοι της γνώρισαν τον Παντελή Βούλγαρη και την Ιωάννα Καρυστιάνη. Λίγα χρόνια αργότερα βλέπει συγκινημένη την ταινία «Μικρά Αγγλία» σε σκηνοθεσία Παντελή Βούλγαρη. Η μουσική είναι δική της.

Όταν ήρθε στην Ελλάδα ήταν μόλις δέκα χρόνων. Από τεσσάρων ετών έκανε μαθήματα πιάνου και μάθαινε κιθάρα, κυρίως μέσω της οικογένειάς της στη Βραζιλία την οποία επισκέπτεται κάθε καλοκαίρι. Παρόλα αυτά, εκείνη ονειρευόταν να γίνει μπασκετμπολίστρια. «Ήθελα να γίνω NBA girl, αλλά αυτό το όνειρο έσβησε από μόνο του κάπου στα 13-14. Και έμεινε η μουσική, που πάντα υπήρχε, αλλά όχι ως επαγγελματικό όνειρο», παραδέχεται η ίδια.

Το NBA μπορεί να έχασε ένα ταλέντο, αλλά σίγουρα η μουσική κέρδισε ένα άλλο. Πολύ απλά, όπως εξιστορεί όλη την πορεία της, η Κατερίνα μου λέει ότι πήγε στο Berklee College of Music, σαν να ήταν το πιο φυσικό πράγμα στον κόσμο. «Είχα έναν καθηγητή πιάνου που είχε σπουδάσει εκεί και χωρίς καμία άλλη έρευνα, πήγα να φοιτήσω εκεί. Εμεινα τέσσερα χρόνια και τον πέμπτο χρόνο δούλευα». Το ταξίδι από την Ελλάδα στην Αμερική δεν φαίνεται να της κάνει καμία εντύπωση, όπως και η κυκλοφορία του πρώτου της δίσκου “Spread the Music, not the Name”. Οι πρώτες κριτικές είναι πολύ θετικές, η ίδια κάνει συναυλίες στη Βοστόνη και τη Νέα Υόρκη και ξαφνικά γυρίζει πίσω στην Ελλάδα.

Το 2011, εποχή που οι περισσότεροι νέοι ψάχνουν έναν τρόπο να φύγουν από τη χώρα, η Κατερίνα αποφασίζει ότι ήρθε η ώρα να γνωρίσει τον τόπο της. Να μάθει τα σοκάκια, τους δρόμους, τη μουσική της Ελλάδας. Αλλά αυτό ήταν μόνο η μία αιτία της επιστροφής της. Η άλλη αφορά την ίδια τη χώρα και την κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει. «Η κρίση ήταν σε υψηλό επίπεδο και άκουγα από παντού ότι γινόταν χαμός στην Ελλάδα. Εβλεπα ειδήσεις, με έπαιρναν οι φίλοι μου, όλοι ανησυχούσαν. Ενιωθα ότι δεν είναι σωστό εγώ να λείπω από αυτό το χάος, ούτε να το αποφεύγω. Έτσι γύρισα και δεν το μετάνιωσα ποτέ».

Το ένστικτό της μοιάζει να λειτουργεί τέλεια. Λίγο καιρό αφού γύρισε γνώρισε τον Παντελή Βούλγαρη, ενώ παράλληλα με την ταινία έκανε μουσική για τη θεατρική παράσταση «Ευρυδίκη» και πήρε το πρώτο βραβείο μουσικής για θέατρο. Αυτή την εποχή παίζεται στο θέατρο Πορεία η παράσταση «Η Μεγάλη Χίμαιρα» σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου με μουσική δική της.