Αναζητώντας το φως στο σκοτάδι

«Στα 25 μου σου είχα πει ότι δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα. Όπως έχουν πει χιλιάδες άλλοι για χιλιάδες άλλους μάλλον. Και όλοι στο τέλος μπορούν. Και εγώ αυτό φοβάμαι. Μη στο τέλος μπορέσω. Και ό,τι έλεγα σε όλη μου τη ζωή πάει στράφι».

Μια γυναίκα μιλάει στον άντρα της. Στον άντρα της, που δεν είναι εκεί πια να την ακούσει. Στον άντρα της, που μια… κανονική μέρα βρέθηκε κρεμασμένος. Τον έπνιξαν τα χρέη. Και τώρα εκείνη, μόνη με δύο παιδιά, πρέπει να σταθεί και πάλι στα πόδια της. Να μαζέψει τα κομμάτια της και να αναζητήσει και πάλι το φως. «Αν δεν είχες προλάβει να κρεμαστείς πρώτος, δεν θα είχα πάρει χαμπάρι πόσο εύκολο είναι να πεθάνεις μέσα στη μέρα, την όποια μέρα, την κανονική… Γίνεται και χωρίς σκοινί. Με χάπια. Μπροστά στην τηλεόραση. Μέσα από τους άλλους. Εύκολο. Το έχω νιώσει».



Έναν χρόνο και κάτι μετά την πρώτη του παρουσίαση, ο μονόλογος της Κατερίνας Γιαννάκου «Μια κανονική μέρα» επιστρέφει με τη Ράνια Σχίζα

σε μία καθηλωτική ερμηνεία. Έχοντας ήδη τιμηθεί με το Βραβείο Ερμηνείας Μονολόγου στα περσινά Κορφιάτικα Βραβεία η Ράνια ντύνεται ξανά αυτή την καθημερινή, τραυματισμένη Ελληνίδα νοικοκυρά, που στα 45 της χρόνια, μια κανονική μέρα, βλέπει το σύμπαν της να αναποδογυρίζει.



Από την 1η Μαρτίου και κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 7 μμ. η Ράνια ανεβαίνει στη σκηνή του θεάτρου Αλκμήνη για να μας συγκινήσει, να μας μουδιάσει, να μας εξοργίσει και εντέλει να μας λυτρώσει με αυτόν τον αναπάντεχα επίκαιρο μονόλογο. «Δεν είναι δυνατόν οι άνθρωποι να πεθαίνουν από ντροπή. Είναι λόγος να πεθάνεις επειδή δεν έχεις λεφτά;» αναρωτιέται.

Μια διαδρομή από την απατηλή λάμψη της εποχής της ευημερίας στο σκοτάδι της κρίσης και του οικονομικού αδιεξόδου κι ύστερα ξανά στο φως… Στο φως μέσα μας. Μία παράσταση, σε σκηνοθεσία Μαριάννας Κάλμπαρη, που δεν πρέπει να χάσετε!

Info:

«Μια κανονική μέρα»
Θέατρο Αλκμήνη, Αλκμήνης 12, Πετράλωνα
Από 1η Μαρτίου, κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 19.00