Τα pop «εικονοστάσια» των διασήμων

Η πρώτη μου επαφή με τη δουλειά του Θόδωρου Μπρουσκομάτη ήρθε στο πλαίσιο μιας έκθεσης για το νέο ελληνικό σουβενίρ που γίνεται εντός του Πωλητηρίου του Μουσείου Μπενάκη επι της Οδού Πειραιώς το περασμένο Σάββατο. Ο ίδιος εξηγεί το πώς και γιατί αποφάσισε τη συμμετοχή του στη συγκεκριμένη έκθεση: «Μέσα από τη συνεργασία μου με το matalou@home, μου έγινε πρόταση να συμμετέχω στο "it's all, oh so souvenir to me"-vol.3 με αντικείμενο τον επαναπροσδιορισμό του ελληνικού σουβενίρ. Tο πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό ήταν το γνωστό κουκλάκι - τσολιαδάκι με φουστανέλα που θυμάμαι κυκλοφορούσε και σε γυναικεία βερσιόν της "βλαχοπούλας". Έτσι λοιπόν γεννήθηκαν ο Όθωνας -τσολιάς και η Αμαλία-σικ βλαχοπούλα!».

O Θόδωρος Μπρουσκομάτης είναι διπλωματούχος αρχιτέκτων μηχανικός. Εργαζόταν σε κατασκευαστική εταιρεία μέχρι το 2008. Εκείνη την εποχή κατάλαβε γρήγορα – αν και ήταν η αρχή της κρίσης- ότι ο κατασκευαστικός τομέας στην Ελλάδα όχι μόνο θα ήταν ο πρώτος που θα πέθαινε αλλά και εκείνος που θα επανακάμψει τελευταίος. «Έτσι όλο αυτό το είδα σαν μια μοναδική ευκαιρία να δηλώσω ενεργά πλέον τις καλλιτεχνικές μου ανησυχίες», λέει και επισημαίνει: «Πάντοτε είχα ενασχόληση με την τέχνη -ζωγραφική και μικρογλυπτά- αλλά ποτέ δεν ολοκλήρωνα κάτι, απλά μουτζούρωνα -και μουντζουρώνω- χαρτιά ή άφηνα μισοτελειωμένες φιγούρες απο παπιέ μασέ.





»Πριν απο τρία χρόνια σε μια μια βόλτα στο Camden Lock του Λονδίνου είδα μια μικρή γκαλερί αφιερωμένη στη μεξικάνικη λαϊκή τέχνη και συγκεκριμένα σε κάτι μικρά -ή μεγαλύτερα- κουτιά σαν εικονοστάσια με θέματα θρησκευτικά, όπως η Παναγία, ο Αγ. Γεώργιος κλπ. Μου έφεραν στο μυαλό κάποια αλλά κουτιά ενός Αμερικανού καλλιτέχνη, αλλά σε εντελώς διαφορετικό ύφος, του Joseph Cornell. Αυτά τα θεματικά κουτιά με τη συγκεκριμένη τεχνική λέγονται diorama boxes, shadow boxes, shrines, κλπ. Τότε περίπου ήταν που είχε πεθάνει η Amy Winehouse και ένοιωσα την ανάγκη να της προσφέρω κάτι σαν κτέρισμα και σκέφτηκα να φτιάξω ένα μικρό "εικονοστάσι", όπως περίπου τα μεξικάνικα, και έτσι γεννήθηκε το πρώτο ΑνιμΑτέκα κουτί.





»Οταν το είδαν οι φίλοι μου ενθουσιάστηκαν και με παρότρυναν να συνεχίσω. Έτσι σκέφτηκα να κάνω κι άλλους αγαπημένους διασημους που έφυγαν, ώσπου όλο αυτό έφτασε να απαιτεί το σύνολο του χρόνου μου. Αποτέλεσμα, να συνεχίζω να κάνω κουτιά, σχεδόν ασταμάτητα… Μέχρι στιγμής έχω κατασκευάσει πάνω απο 400 κουτιά και δουλεύω καθημερινά στο να παράγω και νέα κουτιά».





Στη συνέχεια ορισμένες λεπτομέρειες: «Τα κουτιά έχουν διαστάσεις 11cm x 16cm x 5,5cm και ειναι κατασκευασμένα απο mdf, γυαλί, εφυαλωμένες εικόνες τυπωμένες σε φωτογραφικό χαρτί, πλαστικές, γυάλινες, μεταλλικές χάντρες, ποικιλία υφασμάτων απ' όλο τον κόσμο, πλαστικά και υφασμάτινα λουλούδια, πλαστικά μικρά ζώα, ακρυλικά και glitter χρώματα, σύρμα, σιλικόνη και γενικά ό,τι μικροαντικείμενο βρω μπροστά μου και νομίζω ότι μου κάνει. Όλο αυτό το εγχείρημα το έχω ονομάσει animATheca, δηλαδή η "Θήκη Της Ψυχής" στα Λατινικά. Τα κουτιά μου μέχρι στιγμής είναι τρισδιαστατες εικονογραφήσεις πορτραίτων διάσημων τεθνεώτων, ανδρών και γυναικών απ´ όλο τον κόσμο και γυναικεία vintage γυμνά (1930-´50-´60-´70). Τα θέματα ειναι ανεξάντλητα και αισθάνομαι τυχερός γι αυτό, αλλά στο πίσω μέρος του μυαλού μου έχω κι άλλες ιδέες για το επόμενο βήμα, με την ίδια τεχνική».





Ένα animATheca κουτί για να φτιαχτεί χρειάζεται περίπου 8 με 10 ώρες δουλειάς για δύο μέρες, είναι μοναδικό, κοστίζει 50 με 60 ευρώ (40-50 λίρες Αγγλίας) και μέχρι στιγμής μπορεί να τα βρει κανείς: στο Λονδίνο, σε pop up μαγαζάκι που στήνει ο ίδιος ο δημιουργός στα Spitalfields -Brick Lane, την περίοδο της Άνοιξης αλλά και τα Χριστούγεννα καθώς επίσης και στην Αθήνα στο Matalou@home (Ηπίτου 5 & Βουλής / Σύνταγμα) και στο COO (Καρώρη 13), αλλά και στο προφίλ του στο fb -Thodoros Brouskomatis.