Ραντεβού στην Ηπίτου

Οδός Ηπίτου. Ενας γραφικός, μικρός πεζόδρομος πίσω από το Σύνταγμα, που σε μια κούρμπα ενώνει τις οδούς Βουλής και Απόλλωνος, εδώ και πολύ λίγα χρόνια έχει καταφέρει να δημιουργήσει ταυτότητα στην αθηναϊκή διασκέδαση. Χωμένος ανάμεσα σε αρχοντικά νεοκλασικά, παλιές πολυκατοικίες και νεραντζιές, φιλοξενεί μια χούφτα μικρά μπιστρό και δύο καταστήματα. Η ίδια η θέση του δρόμου τα «προστατεύει» όλα από το πολύβουο και αδιάκριτο του Κέντρου. Με άλλα λόγια, ο ορισμός της... καβάτζας. Ενα «οδοιπορικό» εξαντλείται εδώ σε δυο ανάσες, τόσο ώστε να αναρωτιέσαι αν όντως χρειάζεται τα κτίριά της να έχουν αριθμούς! Απόδειξη πως η πόλη έχει πραγματικά άσους, όπως αυτόν, στο μανίκι της.



Αρχής γενομένης, μπαίνω στο Kiki de Grèce, το wine bar με τους σκούρους μπλε-γκρίζους τοίχους, τους υπόλευκους καναπέδες και τις ασπρόμαυρες πινελιές στη διακόσμηση. Συναντώ τον Γιώργο που μαζί με τη Ρόζα είναι επικεφαλής της επιχείρησης. Το μαγαζί άνοιξε πριν από περίπου ενάμιση χρόνο, «επειδή ερωτευτήκαμε τον πεζόδρομο» μου λέει ο Γιώργος. «Είναι ένας συνδυασμός της παλιάς Αθήνας με πρόσβαση στο ‘τώρα’. Το μαγαζί ήθελε πολλή δουλειά για να φτάσει στην παρούσα μορφή του, αλλά επενδύσαμε στην ομορφιά και την ιδιαιτερότητα της θέσης του. Βάφτισαν την επιχείρηση από την Alice Ernestine Prin

, μούσα καλλιτεχνών, ζωγράφο, μοντέλο, τραγουδίστρια και ηθοποιό που μεσουράνησε τη δεκαετία του ’20 στο Παρίσι. Εγινε γνωστή ως Kiki de Montparnasse, ενώ την αποκαλούσαν επίσης και «βασίλισσα του Montparnasse» - προσωπικότητα με αδυναμία, εκτός των άλλων, στο καλό φαγητό και κρασί. Ο πελάτης βρίσκει μια προσεγμένη λίστα κρασιών, φαγητού και συνοδευτικών από τρεις σεφ που αλλάζουν το μενού κάθε δύο μήνες, με εποχιακά υλικά. Υποστηρικτικά των κρασιών είναι δημοφιλή πιάτα, όπως το «καπνιστό χέλι του Γείτονα». «Διαλέγουμε μικρούς παραγωγούς για τα κρασιά, τα τυριά, τις μπίρες, αρκεί να αξίζουν» τονίζει ο Γιώργος.

Αυτή την εποχή ο σεφ του μαγαζιού Χαράλαμπος Ρούσος παρουσιάζει καλοκαιρινές επιλογές από την πατρίδα του, τη Σαντορίνη, όπως η φάβα του κτήματος Νομικού. Ακολουθούν ανάλογα «αφιερώματα» από Πάρο, Λειψούς, Δράμα κλπ. Η μουσική, αποκλειστικά τζαζ, ταιριάζει απόλυτα στην ατμόσφαιρα. Μιλώντας για την επιχειρηματικότητα του Κέντρου, ο Γιώργος σχολιάζει ότι «περνάει δυσκολίες, αλλά εξακολουθεί να ζει. Η καρδιά κάθε πόλης φιλοξενεί πάντα το καινούργιο και τα ανοιχτά μυαλά, κυρίως των νέων», τονίζει.



Περνάω τη διπλανή πόρτα και μπαίνω στο Blue Bird. Πίσω από κόκκινα παράθυρα μπλε και λευκοί τόνοι, μικρές εκλεπτυσμένες λεπτομέρειες, όπως το εμβληματικό εξώφυλλο ενός δίσκου των Village People, ένας παλιός καθρέφτης και μικρά φυτά που κρέμονται στους τοίχους. Γαλάζια άνετα καθίσματα στο μπαρ και φωτισμός κυρίως από κομψές απλίκες. Ολα μαζί, στοιχεία που σε συνδυασμό με τα προϊόντα και το σέρβις κάνουν τους πελάτες να επιστρέφουν ξανά και ξανά. Συναντώ την ιδιοκτήτρια, τη φωτογράφο Σκεύη Ερωτοκρίτου, για να μου διηγηθεί τη δική της ιστορία που ήταν και αφορμή για την ανάδυση της Ηπίτου από την ανωνυμία. Ηρθε εδώ πριν από τρία χρόνια, όταν υπήρχε μόνο ένα παντοπωλείο. «Ανοιξα το Blue Bird με ήπιες προσδοκίες», μου λέει. «Ολα έδειχναν ότι ο δρόμος δεν θα εξελισσόταν όπως είναι σήμερα. Παραμένει όμως πολύ όμορφη γειτονιά, μια διαφορετική βόλτα. Στόχος μου στο μαγαζί είναι η ποιότητα και το στιλ σε ό,τι προσφέρουμε». Τους μήνες του χειμώνα η μουσική είναι τζαζ αλλά το καλοκαίρι οι djs παίζουν πολλή φανκ, τροπικούς ήχους, και ντίσκο. Στην κάβα υπάρχει αρκετό ουίσκι και εξωτικά κοκτέιλ, όπως το Playa del Carmen, το Ginger Joe και ένα από τα καλύτερα Bloody Mary της πόλης.



Δίπλα βρίσκεται το γωνιακό μπιστρό Ipitou με μεγάλο «δροσερό» μαρμάρινο μπαρ και καθρέφτες που αντανακλούν την κίνηση του δρόμου. Ο υπεύθυνος του μαγαζιού, ο Διονύσης, που συμπληρώνει 20 χρόνια στον χώρο εξηγεί ότι το μαγαζί άρχισε τη λειτουργία του τον Σεπτέμβριο του 2014. «Μας κέρδισε η ενέργεια του δρόμου», λέει για τη γειτονιά. «Είναι υπέροχο να δουλεύεις εδώ όπου ζουν και πολλοί καλλιτέχνες. Θέλαμε να φτιάξουμε ένα μπιστρό/κοκτέιλ μπαρ με καλή κάβα και στο κρασί. Γι' αυτό έχουμε πολύ καλά αποστάγματα». Τα ποτά συνοδεύονται με γευστικό finger food από ελληνικά και ιταλικά προϊόντα, ενώ στα ηχεία παίζονται μπλουζ, τζαζ και πιο αργά groovy ρυθμοί (κλασικά επίσης ακούσματα όπως το “Our house in the middle of the street” συντρόφευσαν την κουβέντα μας).



Εκτός όμως από τα μπαράκια, η οδός Ηπίτου φιλοξενεί και δύο καταστήματα που δίνουν έναν άλλο τόνο. Το πρώτο είναι το Preloved, ένα μικρό vintage shop στο ισόγειο της πολυκατοικίας στο Νο 5 του πεζόδρομου. Ιδιοκτήτριά του, η εικαστικός Ιωάννα Κυνγκ που πέρυσι μεταστέγασε εκεί την επιχείρηση που διατηρούσε στην οδό Ασκληπιού στο Κολωνάκι.

Γέννημα-θρέμμα του κτιρίου -το οποίο έχτισε ο πατέρας της- επέστρεψε στην Ελλάδα μετά από 21 χρόνια απουσίας στο Βερολίνο. Το πάθος της με το vintage πηγάζει από τα ταξίδια της οικογένειας. Κάπως έτσι, γέμισε το σπίτι της τόσο, που είπε να ανοίξει ένα μαγαζί και να τα πουλήσει. Τι μπορεί να βρει κάποιος εδώ; «Ο,τι δεν μπορεί να βρει πουθενά αλλού!», απαντά. Ρούχα, κοσμήματα, αξεσουάρ γεμίζουν τα πάντα. Η Ιωάννα εξομολογείται όμως την επιθυμία της να γυρίσει στη ζωγραφική και να της αφιερώσει έναν από τους τοίχους του Preloved.



Στο μεγάλο ημιυπόγειο της ίδιας διεύθυνσης μπαίνω στο Matalou at home, που έχουν φτιάξει η Ματαλού Σκουλικαρίτη και η Αννα Πολυδώρου. Eναν χώρο/έκθεση ιδεών και αντικειμένων, σημείο συνεύρεσης σχεδιαστών που εδώ εκθέτουν και επαναπροσδιορίζουν την έννοια του «σουβενίρ». Η ιδέα υλοποιήθηκε τον Απρίλιο του 2013, αφού οι δύο γυναίκες έκλεισαν τα καταστήματα που είχαν έως τότε σε Πλάκα και Ψυρρή. «Ηταν μια μάλλον τυχαία επιλογή επειδή μας άρεσε ο χώρος» μου εξηγεί η Αννα. Παράλληλα με την πλατφόρμα των 50 σχεδιαστών που δείχνουν τη δουλειά τους, η Ματαλού έχει εδώ και το δικό της εργαστήριο δερμάτινων αξεσουάρ. «Παρουσιάζουμε κάθε χρόνο μια νέα σειρά», συνεχίζει η Αννα. «Η τωρινή άρχισε τον Μάρτιο από το Μουσείο Μπενάκη. Διαλέγουμε αντικείμενα ξεχωριστά, με χαρακτήρα και αληθινό, πρωτοποριακό, σχεδιασμό». Λίγο αργότερα αφήνω την Ηπίτου, τον μικρό δρόμο-κόσμημα του Συντάγματος με τη δική του ιστορία, τους ανθρώπους, τις μουσικές, τις γεύσεις και τα χρώματα ενώ τα τραπεζάκια έξω από τα μπαρ είναι γεμάτα με τον κόσμο που του δίνει ζωή. Αθήνα, είσαι θεά!