Το CSI και η… κατάρα των επιτυχημένων σειρών

Πριν από περίπου δύο εβδομάδες έπεσαν οι τίτλοι τέλους για μία από τις αγαπημένες σειρές της Αμερικής, αλλά και του υπόλοιπου κόσμου. Το CSI: Immortality ήταν ο δίωρος επίλογος μίας σειράς που επί 15 συναπτά έτη έκανε το κοινό να μιλά για εγκλήματα με όρους δαχτυλικών αποτυπωμάτων, DNA, καθώς και άλλων σύγχρονων τεχνικών εγκληματολογίας.

Παρά την επιστροφή των μεγάλων ονομάτων της σειράς, όπως του Γουίλιαμ Πέτερσεν (ο πρώην επικεφαλής της υπηρεσίας στο «αμαρτωλό» Λας Βέγκας, Γκιλ Γκρίσομ), της Μαργκ Χέλγκενμπεργκερ (Κάθριν Γουίλοους) και του Πολ Γκίλφοϊλ (Τζιμ Μπρας), η τηλεταινία απλά επιβεβαίωσε ως προς τα επίπεδα τηλεθέασής της την καθοδική πορεία που είχε η σειρά τα τελευταία χρόνια. Με μέσο όρο 12,22 εκατ. τηλεθεατές στην Αμερική, το “CSI” έμεινε μακριά, πολύ μακριά από το απόγειό του στις αρχές της δεκαετίας του 2000, όταν κατάφερνε να προσελκύει περισσότερους από 26 εκατ. τηλεθεατές.

Παράλληλα, το τελευταίο spin-off της σειράς, “CSI: Cyber” (είχαν προηγηθεί πριν από καιρό τα «CSI: Μαϊάμι» και «CSI:Νέα Υόρκη»), φαίνεται να πηγαίνει άσχημα ήδη από τον πρώτο του κύκλο που ξεκίνησε πέρυσι και πολλοί το έχουν ήδη ξεγραμμένο θεωρώντας ότι δεν πρόκειται να επιβιώσει για άλλη σεζόν, κλείνοντας οριστικά τον κύκλο των CSIs στη μικρή οθόνη. Το “CSI” είναι το πιο πρόσφατο παράδειγμα της αναπόφευκτης μοίρας που προδιαγράφεται για τις επιτυχημένες τηλεοπτικές σειρές. Και η βασική αιτία δεν είναι καμία άλλη από το χρήμα.

Όσο περισσότερο βρίσκεται στον αέρα μία σειρά, τόσο ακριβότερη καθίσταται για τους παραγωγούς, καθώς οι ηθοποιοί απαιτούν ολοένα και περισσότερα χρήματα για να υπογράψουν νέα συμβόλαια. Δείτε για παράδειγμα τι έγινε με τη σειρά «Τα φιλαράκια»: η αγαπημένη σειρά ξεκίνησε με αμελητέο για τα δεδομένα της αμερικανικής τηλεόρασης προϋπολογισμό. Στην πρώτη σεζόν καθένας από την αξέχαστη παρέα λάμβανε 22.500 δολάρια (περίπου 20 χιλιάδες ευρώ) ανά επεισόδιο. Το ποσό αυτό έφτασε τα 100 χιλιάδες δολάρια στον πέμπτο κύκλο (88 χιλιάδες ευρώ), τα 750 χιλιάδες δολάρια (660 χιλιάδες ευρώ) στον έβδομο και τον όγδοο κύκλο και το ένα εκατ. δολάρια (881 χιλιάδες ευρώ) στους δύο τελευταίους κύκλους της σειράς.

Ακόμα και όταν το αρχικό καστ αρχίζει να αποχωρεί από τη σειρά, οι παραγωγοί μίας επιτυχημένης σειράς είναι υποχρεωμένοι να προσλάβουν ονόματα-«κράχτες» για να διατηρήσουν το κοινό τους, κάτι που επίσης σημαίνει μεγάλα έξοδα. Έτσι, μετά την αποχώρηση του πρωταγωνιστή Γουίλιαμ Πέτερσεν, το CBS προσέλαβε στη θέση του τον «πολύ» Λόρενς Φίσμπερν και στη συνέχεια τον Τεντ Ντάνσον. Ο Φίσμπερν λάμβανε 350 χιλιάδες δολάρια (308 χιλιάδες ευρώ) ανά επεισόδιο, ενώ ο Ντάνσον μπήκε στο μισθολόγιο με απολαβές 250 χιλιάδων δολαρίων (220 χιλιάδων ευρώ). Προσοχή: οι μισθοί αυτοί δεν αφορούν ένα απλό sitcom όπου οι πρωταγωνιστές συνηθίζουν να κάθονται σε έναν καναπέ για να ανταλλάξουν τις ατάκες τους (με την όλη σειρά να έχει το πολύ τρία εσωτερικά σκηνικά), αλλά μία σειρά με εξωτερικές λήψεις, ειδικά οπτικά και ηχητικά εφέ και αρκετά stunts που προφανώς εκτοξεύουν το κόστος παραγωγής.


Η σειρά «Νόμος και Τάξη» ακολουθήθηκε από πολλά spin-offs

Την ίδια στιγμή, όμως, με την αύξηση του κόστους, το κοινό αρχίζει σταδιακά να χάνει ο ενδιαφέρον του και στρέφεται σε άλλα προϊόντα, καθώς μία σειρά που μένει για πολύ καιρό on air αποκτά σταδιακά ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο στη διήγηση της ιστορίας της που αρχίζει να κουράζει τον κόσμο - και τελικά υποσκελίζεται από νέες σειρές με πιο φρέσκο αέρα. Πριν από το “CSI”, το αμερικανικό κανάλι CBS είχε το «Νόμος και Τάξη», μία σειρά που έμεινε στον αέρα για δύο δεκαετίες, άγγιξε για λίγο τους 19 εκατ. τηλεθεατές, κέρδισε αρκετά Βραβεία Έμι και τροφοδότησε μία χούφτα spin-offs. Μετά από ορισμένες σεζόν, ωστόσο, άρχισε να επαναλαμβάνεται χωρίς να έχει να προσφέρει κάτι νέο στους τηλεθεατές, εγκλωβίστηκε σε ένα παρωχημένο story-telling και τελικά κατέβασε ρολά το 2010.


Ο κεντρικός ήρωας του «CSI: Μαϊάμι», Οράτιος Κέιν (Ντέιβιντ Καρούζο) και τα αγαπημένα γυαλιά ηλίου του

Ανάλογη πορεία είχαν και τα άλλα δύο CSIs του χαρτοφυλακίου του CBS. Το «CSI: Μαϊάμι», το οποίο στηρίχτηκε αρκετά περισσότερο στη δράση συγκριτικά με το… περισσότερο «εγκεφαλικό» “CSI” σημείωσε τεράστια επιτυχία στην αρχή, εξαργυρώνοντας την επιτυχία της μαμάς σειράς (στον τρίτο κύκλο έφτασε κατά μέσο όρο τους 19 εκατ. τηλεθεατές), όμως η τηλεθέασή του άρχισε να φυλλοροεί και έτσι έριξε απότομα αυλαία μετά από 10 κύκλους (κάποιοι από τους πρωταγωνιστές, μάλιστα, γκρίνιαξαν που δεν προβλέφθηκε να παραχθεί μία τηλεταινία για να δοθεί ένα κατάλληλο τέλος στη σειρά). Το «CSI: Νέα Υόρκη», από τη μεριά του σημείωσε ηπιότερη επιτυχία στο peak του και συνέχισε σε αντίστοιχα φθίνουσα πορεία για να κοπεί μετά από εννέα σεζόν.


Από τη σειρά “M*A*S*H” 

Παρόλα αυτά, υπάρχουν και εξαιρέσεις στον κανόνα, δεδομένου ότι έχουμε δει σειρές να μας κουνούν το μαντήλι ενώ βρίσκονται ακόμα στο απόγειο της δημοφιλίας τους. Πάρτε για παράδειγμα και πάλι «Τα φιλαράκια». Η αγαπημένη μας σειρά δεν έπεσε ποτέ κάτω από 20 εκατ. τηλεθεατές στην Αμερική. Μάλιστα, στη δέκατη και τελευταία της σεζόν είχε υψηλότερη τηλεθέαση τόσο έναντι της αμέσως προηγούμενης, όσο και έναντι της έκτης και της έβδομης! Ωστόσο, το τηλεοπτικό κανάλι NBC ήξερε ότι με τους μισθούς που λάμβαναν οι ηθοποιοί και αναφέραμε παραπάνω, η σειρά δεν μπορούσε να συνεχιστεί για πάντα. Το “Seinfeld” που άνθισε στη δεκαετία του 1990 έριξε αυλαία ενώ ήταν η κορυφαία επιλογή των τηλεθεατών: στον τελευταίο του κύκλο συγκέντρωνε κατά μέσο όρο 38 εκατ. θεατές. Ο δημιουργός του αρνήθηκε να συνεχίσει, παρά τα εκατομμύρια δολάρια που του προσέφεραν ως δέλεαρ. Τέλος, το επεισόδιο-φινάλε του “M*A*S*H” παραμένει η εκπομπή με την υψηλότερη τηλεθέαση στην ιστορία της αμερικανικής TV (εξαιρουμένων των αθλητικών γεγονότων): 105,97 εκατ. τηλεθεατές, παρακαλώ.


Το “Game of thrones” σάρωσε φέτος τα βραβεία Έμι

Στο τέλος, πάντως, όλα έχουν να κάνουν με τα οικονομικά. Οι παραγωγοί του “Game of thrones” ενδεχομένως να συναντήσουν ανάλογο πρόβλημα μετά τον έβδομο κύκλο -και δεδομένης της τεράστιας επιτυχίας της σειράς- και δεδομένης της επιθυμίας να πάνε για όγδοο. Ένας απροσδόκητος σύμμαχός τους είναι ο συγγραφέας Τζορτζ Μάρτιν, ο οποίο έχει την τάση να «ξεφορτώνεται» τους ήρωές του σαν μανιακός δολοφόνος, κάτι που σημαίνει συνεχή ανανέωση του καστ. Αυτό όμως δεν ισχύει και για τους ηθοποιούς που έχουν αντέξει ως τώρα, όπως τον Πίτερ Ντίνκλατζ, τη Λένα Χίντεϊ και την Εμίλια Κλαρκ (άντε, ας βάλουμε και τον Κιτ Χάρινγκτον μέσα, ποτέ δεν ξέρεις…). Άλλες κωμικές σειρές, όπως το “The big bang theory” και το “Modern family” εξακολουθούν να έχουν υψηλή τηλεθέαση, όμως δεν πρόκειται να πάνε παραπάνω, τη στιγμή που το κόστος παραγωγής τους έχει αυξηθεί σημαντικά μετά από χρόνια παραμονής στον αέρα. Τελικά, κάθε σειρά, όσο επιτυχημένη και να είναι, έχει τη δική της ημερομηνία λήξης. Εκτός από την «Τόλμη και γοητεία, βέβαια...