Ο διαγωνισμός της… Τζοκόντα
11.11.2015
07:59
Έξι ακυκλοφόρητα θέματα του άλμπουμ «Το Χαμόγελο της Τζοκόντας» του Μάνου Χατζιδάκι περιμένουν να τα ακούσεις πρώτος
90 χρόνια συμπληρώνονται φέτος από τη γέννηση του Μάνου Χατζιδάκι και 50 από την έκδοση του εμβληματικού άλμπουμ του «Το Χαμόγελο της Τζοκόντας». Η MINOS EMI γιορτάζει την επέτειο αυτή με την κυκλοφορία ενός συλλεκτικού box, που περιλαμβάνει τη στερεοφωνική μορφή του έργου όπως έχει αποτυπωθεί μόνο στην Αμερική το 1965, καθώς και έξι ανέκδοτα θέματα του έργου, τα οποία παίζει ο Μάνος στο πιάνο. Με αφορμή τη σημαντική αυτή έκδοση, η MINOS EMI καλεί το κοινό να συμμετέχει σε έναν φωτογραφικό διαγωνισμό δίνοντάς του την ευκαιρία να ακούσει πρώτο τα έξι αυτά ακυκλοφόρητα θέματα.
Για να λάβεις μέρος αρκεί να αποτυπώσεις φωτογραφικά το θέμα «Γυναίκα έρημη στην μεγάλη πόλη», που ήταν αυτό που ενέπνευσε τον Μάνο Χατζιδάκι να συνθέσει μία από τις πιο σπουδαίες και άρτιες δισκογραφικές του δουλειές. Όλοι οι συμμετέχοντες, ανεξαρτήτως ποιες φωτογραφίες θα ξεχωρίσουν, θα έχουν την ευκαιρία να ακούσουν τα έξι κομμάτια από το «Χαμόγελο της Τζοκόντας» σε πρώτη ακρόαση.
Ο ίδιος Χατζιδάκις είπε για το «Χαμόγελο της Τζοκόντας»: «Σε μια παρέλαση στη Νέα Υόρκη, με μουσικές, με χρώματα και με πλημμυρισμένη από κόσμο την 5η Λεωφόρο, βρισκόμουν μια Κυριακή απόγευμα το φθινόπωρο του 1963, όταν συνάντησα μια γυναικούλα να περπατάει μοναχή με μιαν απελπισμένη αδιαφορία για ό,τι συνέβαινε γύρω της χωρίς κανείς να την προσέχει, χωρίς κανέναν να προσέχει, μόνη, έρημη μες στο άγνωστο πλήθος, που τη σκουντούσε, την προσπερνούσε ανυποψίαστο, εχθρικό, αφήνοντας την να πνιγεί μες στη βαθιά πλημμύρα της λεωφόρου, μέσα στη θάλασσα που ακολουθούσε, μέσα στ' αγέρι που άρχισε να φυσά. Έμεινα στυλωμένος, ο μόνος που την πρόσεξε, κι έκαμα να την πάρω από πίσω, να την ακολουθήσω και πλησιάζοντάς την να της μιλήσω, χωρίς να ξέρω τι να της πω, μα ίσαμε ν' αποφασίσω, την έχασα από τα μάτια μου.
»Έτρεξα λίγο μπρος, ανασηκώθηκα στα πόδια μου για να την ξεχωρίσω, μα η μεγάλη μαύρη θάλασσα του κόσμου την είχε καταπιεί. Μέσα μου κάτι σκίρτησε οδυνηρά. Χωρίς να καταλάβω, είχα σταθεί έξω από το βιβλιοπωλείο του Ριτζιόλλι και στη βιτρίνα του, απέναντί μου ακριβώς, βρισκόταν ένα βιβλίο για τον Ντα Βίντσι με την Τζοκόντα στο εξώφυλλο του να μου χαμογελά απίθανα αινιγματική, αυτόματα μεγεθυμένη, όσο η γυναίκα που χάθηκε στο δρόμο. Δεν ξέρω γιατί όλα αυτά μπερδεύτηκαν περίεργα μέσα μου, μαζί μ' ένα εξαίσιο θέμα του Βιβάλντι που είχα ακούσει πριν από λίγες μέρες και που εξακολουθούσε να επανέρχεται τυραννικά στη μνήμη μου. Τα δέκα αυτά τραγούδια γράφτηκαν μ' ένα συγκερασμό απελπισίας και αναμνήσεων. Το θέμα είναι η γυναίκα έρημη μες στην μεγάλη πόλη. Το κάθε τραγούδι είναι κι ένας μονόλογός της κι όλα μαζί συνθέτουν την ιστορία της. Μια ιστορία σύγχρονη και παλιά μαζί».
Για να λάβεις μέρος αρκεί να αποτυπώσεις φωτογραφικά το θέμα «Γυναίκα έρημη στην μεγάλη πόλη», που ήταν αυτό που ενέπνευσε τον Μάνο Χατζιδάκι να συνθέσει μία από τις πιο σπουδαίες και άρτιες δισκογραφικές του δουλειές. Όλοι οι συμμετέχοντες, ανεξαρτήτως ποιες φωτογραφίες θα ξεχωρίσουν, θα έχουν την ευκαιρία να ακούσουν τα έξι κομμάτια από το «Χαμόγελο της Τζοκόντας» σε πρώτη ακρόαση.
Ο ίδιος Χατζιδάκις είπε για το «Χαμόγελο της Τζοκόντας»: «Σε μια παρέλαση στη Νέα Υόρκη, με μουσικές, με χρώματα και με πλημμυρισμένη από κόσμο την 5η Λεωφόρο, βρισκόμουν μια Κυριακή απόγευμα το φθινόπωρο του 1963, όταν συνάντησα μια γυναικούλα να περπατάει μοναχή με μιαν απελπισμένη αδιαφορία για ό,τι συνέβαινε γύρω της χωρίς κανείς να την προσέχει, χωρίς κανέναν να προσέχει, μόνη, έρημη μες στο άγνωστο πλήθος, που τη σκουντούσε, την προσπερνούσε ανυποψίαστο, εχθρικό, αφήνοντας την να πνιγεί μες στη βαθιά πλημμύρα της λεωφόρου, μέσα στη θάλασσα που ακολουθούσε, μέσα στ' αγέρι που άρχισε να φυσά. Έμεινα στυλωμένος, ο μόνος που την πρόσεξε, κι έκαμα να την πάρω από πίσω, να την ακολουθήσω και πλησιάζοντάς την να της μιλήσω, χωρίς να ξέρω τι να της πω, μα ίσαμε ν' αποφασίσω, την έχασα από τα μάτια μου.
»Έτρεξα λίγο μπρος, ανασηκώθηκα στα πόδια μου για να την ξεχωρίσω, μα η μεγάλη μαύρη θάλασσα του κόσμου την είχε καταπιεί. Μέσα μου κάτι σκίρτησε οδυνηρά. Χωρίς να καταλάβω, είχα σταθεί έξω από το βιβλιοπωλείο του Ριτζιόλλι και στη βιτρίνα του, απέναντί μου ακριβώς, βρισκόταν ένα βιβλίο για τον Ντα Βίντσι με την Τζοκόντα στο εξώφυλλο του να μου χαμογελά απίθανα αινιγματική, αυτόματα μεγεθυμένη, όσο η γυναίκα που χάθηκε στο δρόμο. Δεν ξέρω γιατί όλα αυτά μπερδεύτηκαν περίεργα μέσα μου, μαζί μ' ένα εξαίσιο θέμα του Βιβάλντι που είχα ακούσει πριν από λίγες μέρες και που εξακολουθούσε να επανέρχεται τυραννικά στη μνήμη μου. Τα δέκα αυτά τραγούδια γράφτηκαν μ' ένα συγκερασμό απελπισίας και αναμνήσεων. Το θέμα είναι η γυναίκα έρημη μες στην μεγάλη πόλη. Το κάθε τραγούδι είναι κι ένας μονόλογός της κι όλα μαζί συνθέτουν την ιστορία της. Μια ιστορία σύγχρονη και παλιά μαζί».
Ακούστε το σαγηνευτικό «Χαμόγελο της Τζοκόντας», εμπνευστείτε καταλλήλως και στείλτε τη δική σας φωτογραφική συμμετοχή με θέμα «Γυναίκα έρημη στην μεγάλη πόλη» στην ειδική σελίδα που έχει δημιουργηθεί στο facebook. Οι εκδηλώσεις για τον εορτασμό των 50χρονων της «Τζοκόντα» θα κορυφωθούν με δύο μεγάλες συναυλίες στις 27 και 28 Νοεμβρίου στο Μέγαρο Μουσικής, όπου η Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ υπό τη διεύθυνση του Λουκά Καρυτινού θα εκτελέσει το «Χαμόγελο της Τζοκόντας» και το “Blue” από το soundtrack της ομώνυμης ταινίας.
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr