Η υπόσχεση της μεταμόρφωσης

Η Κατερίνα Κυρμιζή και ο Νίκος Γρηγοριάδης ανεβαίνουν στη σκηνή του Passport Art την Παρασκευή 20 Νοεμβρίου για να παρουσιάσουν το νέο τους άλμπουμ «Λάρβα» και για να παίξουν τραγούδια από το σύνολο της δισκογραφίας τους, καθώς και επιλεγμένες διασκευές. Το νέο τους άλμπουμ διακινήθηκε μέσα από το μουσικό περιοδικό «Κόκκινη Καρφίτσα», έξι χρόνια μετά την πρώτη τους κοινή δισκογραφική δουλειά, και θα κυκλοφορήσει σε λίγες μέρες και ψηφιακά.

Συνάντησα τους δύο τραγουδοποιούς και μιλήσαμε για τα καινούργια τους τραγούδια, στα οποία αποτυπώνουν τη σκοτεινή πλευρά της ζωής, αλλά με την υπόσχεση της μεταμόρφωσης που κρύβει κάθε λάρβα μέσα της.

• Γιατί επιλέξατε τον τίτλο «Λάρβα» για το άλμπουμ σας;
Κατερίνα: Τη λέξη τη συνάντησα πρώτη φορά στο μυθιστόρημα του Ναμπόκοφ, «Άντα». Λάρβα, είναι η προνύμφη της πεταλούδας, δηλαδή η κάμπια. Είναι μια άχαρη φάση στον κύκλο της ζωής της (αυγό, λάρβα, χρυσαλίδα, πεταλούδα), αλλά απαραίτητη για να φτάσει στην ωριμότητα και να μπορέσει να πετάξει. Μας συγκίνησε η υπόσχεση της μεταμόρφωσης που κρύβει μέσα της. Έτσι δεν είμαστε οι άνθρωποι άλλωστε; Ένα work in progress, σε διαρκή ανάπτυξη της αντίληψής μας, σε διαρκή ανακάλυψη του εαυτού μας.

• Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να μεταδώσετε;
Κατερίνα: Το ότι όλα είναι παροδικά. Το ότι αυτό που βλέπεις σήμερα και οικτίρεις για τη μοίρα του να σέρνεται, δεν ξέρεις αύριο σε τι μπορεί να μεταμορφωθεί. Επίσης, το γεγονός ότι η λάρβα είναι ένα στάδιο στη ζωή της πεταλούδας και δεν είναι η τελική της μορφή έχει κι έναν άλλο συμβολισμό για μένα. Η «Λάρβα» είναι ένα στάδιο στην πορεία μου, όχι εκεί που θέλω καταλήξω. Εξηγούμαι: είμαι τραγουδοποιός και αυτό το κομμάτι μου με ενδιαφέρει. Τραγουδάω τα τραγούδια του Νίκου γιατί μου αρέσουν πάρα πολύ.
Νίκος: Ο τραγουδοποιός είναι χρεωμένος από τη μοίρα του, σαν ευαίσθητος δέκτης, να λαμβάνει τα ανείπωτα αισθήματα και να τα μεταφράζει ανάλογα με την ικανότητα και τη δεξιοσύνη του σε μελωδίες και λόγια. Σύσσωμη η ελληνική κοινωνία βιασμένη από την κρίση ωθήθηκε προς μια αναγκαστική μετάβαση. Τα τελευταία χρόνια μεγάλη μερίδα κόσμου άλλαξε κοινωνική τάξη, έχασε τη δουλειά του -κάποιοι την ίδια τους τη ζωή, είναι τραγικό το πόσοι αυτοκτόνησαν για τα χρήματα- μετανάστευσε, ξέφυγε από τον προγραμματισμό της ζωής του. Η «Λάρβα» γράφτηκε σ’ αυτήν τη χρονική συγκυρία και για αυτό είναι πιο σκοτεινή σε διάθεση και ηχοχρώματα. Όμως δεν είναι βαριά - οι πεταλούδες άλλωστε είναι πλάσματα του αέρα. Ελπίζει σε καλύτερες μέρες και τραγουδάει για να έρθουν.



• Πόσο καιρό διήρκεσε η δημιουργία των τραγουδιών και η ηχογράφηση τους;
Νίκος: Δούλευα το υλικό περίπου τρία χρόνια. Έπειτα ξεκινήσαμε pre-production το καλοκαίρι του 2012. Ηχογραφήσαμε βάσεις (μπάσο-τύμπανα) το Πάσχα του 2013 και φωνές-κιθάρες, το ίδιο καλοκαίρι. Μιξάραμε καλοκαίρι του 2014. Επειδή η Κατερίνα μελετούσε για να ολοκληρώσει τις σπουδές της στην κλασική κιθάρα, το άλμπουμ έγινε λίγο αποσπασματικά όμως, αυτή η απόσταση μας έδωσε την ευκαιρία να ξεκαθαρίσουμε το τι θέλουμε να κάνουμε. Επειδή καταπιανόμαστε οι ίδιοι με την ενορχήστρωση, την παραγωγή και με ένα μεγάλο μέρος των ηχογραφήσεων, μας παίρνει χρόνο να βάλουμε σε σειρά το υλικό και τις σκέψεις μας.



• Ποιο είναι το ύφος του άλμπουμ σας;
Κατερίνα: Η κιθάρα σε κάθε μορφή (ηλεκτρική, ακουστική, κλασική), υπερισχύει λόγω του ότι είμαστε κι οι δυο κιθαρίστες. Το άκουσμα είναι σαφώς πιο ηλεκτρικό μιας και επιλέξαμε το κλειστό σχήμα μας ροκ μπάντας: μπάσο, τύμπανα, και καμία δεκαριά κανάλια κιθάρες (γέλια). Φωτίσαμε με πινελιές ανεμελιάς με το τσαράγκο και το γιουκαλίλι όπου χρειαζόταν, δώσαμε ένα πιο δραματικό τόνο με το τσέλο και τα φωνητικά. Καθοριστικό ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα έπαιξε η συμβολή του Νίκου ως προς τον ήχο και τη φρασεολογία στην ηλεκτρική κιθάρα. Θεωρώ πως αυτή είναι η βασιλική υπεροχή του δίσκου.

• Ποια θέματα θίγετε μέσα από τα τραγούδια του καινούργιου σας άλμπουμ;
Νίκος: Αυτό το άλμπουμ δημιουργήθηκε εν μέσω μιας μεταστροφής, μια και η χώρα μας βυθίστηκε στη γκρίζα ζώνη της οικονομικής κρίσης και αναγκαστικά τα τραγούδια περιγράφουν θέματα που καίνε, όπως η ανεργία και η μετανάστευση στο «Είμαι καλά», το να είσαι εξόριστος από κάθε κοινωνική δομή στο «Σε είδα στην Πειραιώς», το να είσαι απελπισμένος και να ζεις δίχως όνειρα για το αύριο «Χρυσόψαρο», το να ελπίζεις παρ’ όλα αυτά σε καλύτερες μέρες «Καινούργια μέρα». Εξηγούμαι: δεν κάνω πολιτικό τραγούδι! Προσεγγίζω με διακριτικά βήματα και εστιάζω στην ανθρώπινη πλευρά, στο πως μπορεί δηλαδή να αισθάνεται κάποιος που βρέθηκε στη σκοτεινή πλευρά της ζωής.



• Ποια είναι τα κοινά στοιχεία και ποιες οι διαφορές με την πρώτη κοινή σας δισκογραφική δουλειά «Είναι εδώ!»;
Κατερίνα: Στο «Είναι εδώ!» φέρναμε ο καθένας τη φρεσκάδα, την ανεμελιά και την επιτυχία από τις πρώτες μας προσωπικές δουλείες («Κοντσέρτο για σοκολάτα και τριαντάφυλλα» και «Το παιδί με την κεραία» εγώ, και “Faros”, «Στη μοναξιά του φάρου» και «Αλφάδι» ο Νίκος), όπου ήμαστε καλλιτέχνες της Virgin. Εκεί μας αγαπούσαν και μας στήριζαν οικονομικά σε κάθε τι. Στο «Είναι εδώ!» ακόμα προσδοκούσαμε και ελπίζαμε. Σε αντίθεση η «Λάρβα» γεννήθηκε στο χειμώνα της ελπίδας μας όμως, δε θεωρώ πως είναι βαρύς δίσκος. Απλά έχει μια άλλη ωριμότητα. Η «Λάρβα» διαφέρει και ως προς τον τρόπο κυκλοφορίας. Είναι η πρώτη φορά που διακινήθηκε μέσα από μουσικό περιοδικό, την «Κόκκινη Καρφίτσα». Στο ρημαγμένο τοπίο της ελληνικής δισκογραφίας δυσκολευόμαστε να μετέχουμε. Η «Λάρβα» απέκτησε νόημα κι αξία με τον τρόπο που κυκλοφόρησε κι έχει μια σημειολογία η κίνηση αυτή για όποιον θέλει και τολμά να σκεφτεί σοβαρά και χωρίς παρωπίδες. Σε λίγες μέρες θα κυκλοφορήσει και ψηφιακά.

• Πώς νιώθετε που θα παρουσιάσετε καινούργια τραγούδια έξι χρόνια μετά την προηγούμενη δισκογραφική σας δουλειά;
Κατερίνα: Χαρούμενοι! Έχουμε να παίξουμε τα τραγούδια μας live από τον Μάρτιο του 2012 όπου κλείστηκα σε ένα δωμάτιο μελετώντας κιθάρα. Ανυπομονούμε. Μας έλειψε η επαφή με το κοινό.



• Τι θα ακούσουμε στο Passport Art στον Πειραιά; Πώς θα παρουσιάσετε τα τραγούδια σας;
Νίκος: Πέρα από τη «Λάρβα», όπου ουσιαστικά θα γίνει παρουσίαση, θα παίξουμε τραγούδια από το σύνολο της δισκογραφίας μας και επιλεγμένες διασκευές. Θα τα παρουσιάσουμε στην πιο γυμνή τους εκδοχή, με δυο ακουστικές κιθάρες. Έτσι κι αλλιώς πάντα ήμαστε μοναχικοί καβαλάρηδες, δεν προερχόμαστε από μπάντες. Είμαστε τροβαδούροι με όλη τη σημασία της λέξης. Οπότε, όσοι πιστοί προσέλθουν ας είναι προετοιμασμένοι για μελωδικές εξομολογήσεις από καρδιάς.