The Shannara Chronicles: Ξωτικά εναντίον δαιμόνων στη μικρή οθόνη

Όταν ακούς ότι το MTV αποφάσισε να δημιουργήσει μία σειρά fantasy που θα στηρίζεται στο έργο του Τέρι Μπρουκς είναι απολύτως κατανοητό να γίνεις αρκετά καχύποπτος. Και αυτό γιατί το πάλαι ποτέ αμιγώς μουσικό κανάλι δεν διακρίνεται για τέτοιου είδους παραγωγές, αλλά για ανούσια (για το μεγαλύτερης ηλικίας κοινό) reality show. Μετά βλέπεις στους δημιουργούς τα ονόματα των Αλ Γκοφ και Μάιλς Μίλαρ -τους δημιουργούς του Into the Badlands και του Smallville-, ανάμεσα στα ονόματα των παραγωγών αυτό του Τζον Φαβρό

(παραγωγού πολλών ταινιών της Marvel) και στο καστ το όνομα του Τζον Ρις-Ντέιβις και καταλαβαίνεις ότι το κανάλι έχει πάρει πολύ στα σοβαρά τη σειρά The Shannara Chronicles.



Η ιστορία εκτυλίσσεται στο απώτερο μέλλον της γης, σε μία εποχή ξωτικών, γνώμων, τρολ και μαγείας στην οποία ο πολιτισμός όπως τον γνωρίζουμε τώρα δεν αποτελεί καν μακρινή ανάμνηση. Το δέντρο Έλκρις, το μοναδικό ανάχωμα που προστατεύει τη γη από τον κόσμο των δαιμόνων μαραίνεται. Η μοναδική λύση είναι η αναγέννηση της Έλκρις, κάτι που μπορεί να καταφέρει μόνο η τελευταία των Εκλεκτών που είχαν αναλάβει τη φροντίδα της, η πριγκίπισσα Άμπερλι, η οποία θα πρέπει να μεταφέρει έναν μαγικό σπόρο του δέντρου στο Σέιφχολντ και να τον επιστρέψει για να το σώσει. Το πρόβλημα είναι, βέβαια, ότι κανένας δεν ξέρει πού είναι αυτό το Σέιφχολντ…

Σύμμαχοι της Άμπερλι θα είναι ο δρυΐδης Άλανον και ο μισός-άνθρωπος-μισός-ξωτικό Γουίλ Όμσφορντ, ο οποίος αν και αρχικά παρουσιάζεται ως ένας φτωχός χωρικός, τελικά αποδεικνύεται ότι είναι ο τελευταίος απόγονος των Σανάρα (μίας ισχυρής οικογένειας ξωτικών). Η αποστολή δεν θα είναι εύκολη, μια και ο Ντάγκντα Μορ -ένας πανίσχυρος δρυΐδης που υπέκυψε στη σκοτεινή μαγεία- στέλνει τους δαίμονες που έχουν αρχίσει να ανεβαίνουν στη γη στο κατόπι των ηρώων.



Η σειρά βασίζεται στην πολύ γνωστή σειρά βιβλίων fantasy του Τέρι Μπρουκς, Shannara, και συγκεκριμένα στο δεύτερο βιβλίο της αρχικής τριλογίας The Sword of Shannara, το οποίο έχει τίτλο The Elfstones of Shannara. Το πρώτο βιβλίο Shannara γράφτηκε το 1977 και έκτοτε ο Μπρουκς έχει καταφέρει να γράψει συνολικά 25 βιβλία για τη σειρά, με κάποια να προηγούνται χρονικά της αρχικής τριλογίας και κάποια άλλα να έπονται αυτής.

Στο ερώτημα γιατί επιλέχθηκε το δεύτερο βιβλίο του The Sword of Shannara για τη σειρά, η απάντηση κρύβεται στο… ασθενές φύλο. Ο ίδιος ο Μπρουκς είναι αρκετά ξεκάθαρος σε συνέντευξή του στον Φρεντ Τόπελ του Den of Geek: «Το πρώτο βιβλίο δεν είχε δυνατούς γυναικείους χαρακτήρες […]. Θα έπρεπε να αλλάξουμε το φύλο κάποιων χαρακτήρων ή κάτι τέτοιο. Δεύτερον, [στο πρώτο βιβλίο] δεν υπάρχει ιστορία αγάπης. Εάν αφήνεις απ’ έξω τις γυναίκες και τις ιστορίες αγάπης, νομίζω ότι έχεις χάσει ήδη το γυναικείο κοινό. Θέλεις μία πιο γεμάτη ιστορία και το Elfstones είναι αυτό. Παραμένει μία ιστορία αναζήτησης. Εξακολουθεί να έχει μαγεία. Διαθέτει μία ασυνήθιστη ιστορία αγάπης, στην οποία μία από τις κοπέλες ελκύεται πολύ από τον Γουίλ Όμσφορντ ενώ η άλλη είναι κάπως αδιάφορη».


Το εξώφυλλο του βιβλίου στο οποίο βασίζεται η σειρά

Το καστ αποτελείται κατ’ εξοχήν από νεαρές ηλικίες (η επιλογή του συγκεκριμένου βιβλίου δεν είναι τυχαία από το MTV, το οποίο απευθύνεται ως επί το πλείστον σε νεανικό κοινό), ενώ υπάρχουν και ορισμένοι ηθοποιοί μεγαλύτερης ηλικίας για να κρατήσουν κάπως τις δημογραφικές ισορροπίες. Μάλιστα, οι τελευταίοι είναι και αυτοί που ξεχωρίζουν. Ο ένας είναι ο Τζον Ρις-Ντέιβις. Ο νάνος Γκίμλι του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών αναβαθμίζεται στον βασιλιά των ξωτικών Εβεντάιν Ελεσέντιλ - μία τρόπον τινά ειρωνική εξέλιξη που θα έκανε τον Λέγκολας να λυθεί στα γέλια. Και όμως, ο ήρωας του Ρις-Ντέιβις ξέρει να επικρατεί στους γύρω του απλά με την επιβλητική φωνή του και τις ανεπαίσθητες, γεμάτη αυτοπεποίθηση κινήσεις του.


Ο... Γκίμλι αναβαθμίστηκε σε βασιλιά των ξωτικών

Ο δεύτερος είναι ο Μάνου Μπένετ, ο οποίος είναι επίσης εξοικειωμένος σε ρόλους fantasy, μια και υποδύθηκε τον Αζόγκ, τον αμείλικτο διώκτη των νάνων στις ταινίες Χόμπιτ. Στο The Shannara Chronicles ο Μπένετ υποδύεται τον δρυΐδη Άλανον, ο οποίος ξύπνησε μετά από δεκαετίες λήθαργου για να σώσει τον κόσμο από την επερχόμενη εισβολή των δαιμόνων. Με το βλοσυρό του ύφος και τις δεινές του ικανότητες στη μαγεία και τη σπαθασκία λειτουργεί ως εξαιρετικός μέντορας για τους νέους ήρωες που δεν ξέρουν ακόμη ποια είναι η θέση τους σε αυτή την περιπέτεια. Από τους νεαρούς πρωταγωνιστές, επαρκής είναι η Πόπι Ντρέιτον στον ρόλο της Άμπερλι, ενώ ο Όστιν Μπάτλερ δείχνει αρκετά άτσαλος σε ορισμένες σκηνές ως Γουίλ - κάτι που μπορεί να ξεχαστεί χάρη στις χιουμοριστικές ατάκες του.


Ο Μάνου Μπένετ στον ρόλο του Άλανον

Ένα μεγάλο πλεονέκτημα για τη σειρά είναι και τα σκηνικά. Ολόκληρος ο πρώτος κύκλος γυρίστηκε στη Νέα Ζηλανδία, μία χώρα ευλογημένη με πλούσια άγρια φυσικά τοπία που κόβουν την ανάσα - απλά θυμηθείτε τις εξωτερικές λήψεις του Άρχοντα και του Χόμπιτ. Τα τοπία αυτά έχουν εμπλουτιστεί και με CGI (όπως τα ερείπια του παλαιού πολιτισμού ή η Έλκρις που δεσπόζει με τα κόκκινα φύλλα της μέσα σε ένα πυκνό δάσος). Ιδιαίτερα προσεγμένα είναι και τα εσωτερικά σκηνικά, όπως το παλάτι των ξωτικών. Τα οπτικά εφέ εκπλήσσουν επίσης ευχάριστα, καθώς είναι πολύ καλά για τηλεοπτική παραγωγή που αναπόφευκτα έχει περιορισμένο μπάτζετ˙ οι σκηνές με τους δαίμονες πλησιάζουν αρκετά τα κινηματογραφικά στάνταρ.

Παρ’ όλα αυτά, δεν λείπουν και ορισμένα μειονεκτήματα. Το ένα είναι οι διάλογοι -ειδικά αυτοί μεταξύ των νέων ηρώων-, οι οποίοι φαντάζουν ιδιαίτερα… εφηβικοί. Δεδομένου όμως ότι παρεμβάλλονται μεταξύ τους σκηνές δράσεις ή παρεμβάσεις των μεγαλύτερων ηρώων, η αδυναμία αυτή δεν γίνεται ανυπόφορη σε σημείο που θα πεις «εντάξει, φτάνει, αλλάζω κανάλι».


Τα εφέ της σειράς κινούνται σε υψηλό επίπεδο

Το δεύτερο είναι ότι ενώ πρωταγωνιστές στη σειρά είναι τα ξωτικά, αυτά σε καμία περίπτωση δεν δίνουν την αίσθηση μίας ξεχωριστής φυλής. Μοιάζουν απλά με ανθρώπους με ένα συγκεκριμένο φυσικό ελάττωμα: τα μακριά αυτιά. Ούτε κινούνται ούτε μιλούν ούτε ντύνονται ως ξωτικά - τουλάχιστον όπως τα συνηθίσαμε στις ταινίες του Άρχοντα και του Χόμπιτ, οι οποίες έχουν θέσει συγκεκριμένες… προδιαγραφές. Τα κοστούμια δεν βοηθούν καθόλου. Είναι όμορφα, αλλά δεν ενδείκνυνται για μία παραγωγή fantasy. Το φόρεμα της Άμπερλι με το βαθύ ντεκολτέ στη γιορτή των ξωτικών ή το λεπτό φούτερ του Ουίλ πολύ απλά είναι παράταιρα - είναι ρούχα που θα μπορούσε να τα αγοράσει κανείς από ένα κατάστημα της Ερμού. Ίσως σε αυτό το πεδίο -μια και τα γυρίσματα έγιναν στη Νέα Ζηλανδία- θα ήταν καλό οι παραγωγοί να πάρουν καμιά συμβουλή από το Weta Workshop, το οποίο είχε αναλάβει κοστούμια, όπλα και πολλά άλλα στις ταινίες που στηρίχτηκαν στα βιβλία του Τόλκιν. 

Συνολικά, πάντως, αν είσαι λάτρης του fantasy, το The Shannara Chronicles είναι μία απροσδόκητα υποσχόμενη παραγωγή. Σίγουρα δεν συγκαταλέγεται στις κορυφαίες σειρές της σεζόν (εκτός εάν στη συνέχεια καταφέρει να βελτιωθεί σημαντικά), όμως ο πρώτος κύκλος αποτελείται από δέκα επεισόδια των 40 λεπτών, επομένως δεν χάνεις και πολλά να του δώσεις μία ευκαιρία.