Από τα Χανιά στο Παγκράτι

Η Κατερίνα Χατζηκυριάκου είναι με δύο λέξεις μία… ανήσυχη καλλιτέχνις. Νέα ηθοποιός και συγγραφέας, δεν σταματά να ψάχνεται και να κάνει πράγματα που τη γεμίζουν. Μεγάλωσε στα Χανιά και τα τελευταία οκτώ χρόνια ζει στην Αθήνα κυνηγώντας το όνειρό της. Οι παλιές αγάπες όμως δεν ξεχνιούνται ποτέ, όπως και τα αγαπημένα στέκια. Ένα τέτοιο είναι το μπαράκι Ababa στην πόλη των Χανίων, που άνοιξε πριν από αρκετά χρόνια ο εικαστικός και ζωγράφος Δημήτρης Αστερίου και η Κατερίνα λατρεύει να επισκέπτεται κάθε φορά που κατεβαίνει στη γενέτειρά της.



«Ο Δημήτρης με ξέρει από κοριτσάκι. Τώρα πια είμαστε καλοί φίλοι», μου λέει. Αλλά η απόλυτη αλήθεια είναι ότι εκτός από καλοί φίλοι, εδώ και έναν μήνα είναι και καλοί συνέταιροι! «Πλέον μένουμε και οι δύο στην Αθήνα. Μια μέρα, ενώ πίναμε καφέ, του έριξα την ιδέα να κάνουμε το αδελφάκι του Ababa στο Παγκράτι, τη γειτονιά μου», μου αποκαλύπτει η Κατερίνα. Κάπως έτσι, λίγο καιρό αργότερα, γεννήθηκε το αθηναϊκό Ababa bar στο πεζοδρομημένο κομμάτι της οδού Τιμοθέου στο Παγκράτι.

Πρόκειται για ένα τρισχαριτωμένο, μικροσκοπικό café bar με οικεία ατμόσφαιρα και το χρώμα να πρωταγωνιστεί. Οι ζωγραφιές και τα κεντήματα που διακοσμούν τους τοίχους είναι του Δημήτρη, ενώ και με τις πινελιές της Κατερίνας έχει στηθεί ένα μαγαζί που σε κερδίζει με το «καλημέρα σας» με την αισθητική του. «Τα περισσότερα πράγματα τα έχουμε βρει στα σκουπίδια. Πολύ λίγα αγοράσαμε, κι αυτά από την Πλατεία Αβησσυνίας. Έχει πλάκα, γιατί ακόμα και τώρα κάνα πρωινό μου λέει ο Δημήτρης: “Πάμε καμιά σκουπιδότσαρκα!”», αναφέρει η Κατερίνα και συνεχίζει: «Φτιάξαμε τα έπιπλα, τα επισκευάσαμε, τα λουστράραμε. Όλο αυτό μας δίνει ζωή και δημιουργία».

Έχει πέσει πολλή προσωπική δουλειά στο στήσιμο του μαγαζιού. Το αποτέλεσμα όμως τους δικαιώνει στο ακέραιο. «Προσωπικά δεν αισθάνομαι οικεία σε πολλά μαγαζιά, οπότε θα ήθελα να φτιάξω μία ατμόσφαιρα που θα νιώσει ο άλλος οικεία. Σαν να είναι στο σπίτι του, χωρίς φυσικά να κάνει κατάχρηση του χώρου», μου εξηγεί η Κατερίνα, που αισθάνεται ότι όλοι όσοι δουλεύουν στο Ababa λειτουργούν σαν οικογένεια κι αυτό τη γεμίζει χαρά.

Κι αν νομίζετε ότι μπορεί μετά από κάποιο διάστημα να βαρεθείτε να πηγαίνετε και να ξαναπηγαίνετε στο Ababa μάλλον απατάσθε, αφού ο εικαστικός διάκοσμος θα αλλάζει συχνά πυκνά. «Με αφορμή, ας πούμε, ένα πάρτυ που θα κάνουμε την επόμενη εβδομάδα θα βάλουμε σκοινιά απ’ άκρη σ’ άκρη και θα κρεμάσουμε εσώρουχα κάνοντας όλο το μαγαζί κιτς», μου επισημαίνει η Κατερίνα. «Θα έρχεται ο άλλος και θα βλέπει ένα άλλο μαγαζί».



Στο πατάρι του Ababa μπορεί να κάτσουν μεγαλύτερες παρέες παίζοντας επιτραπέζια παιχνίδια, ενώ παράλληλα θα φιλοξενούνται εικαστικές εκθέσεις, bazaar και άλλες δράσεις. «Θέλω να δώσω την ευκαιρία σε νέους καλλιτέχνες, όπως εγώ, να δείξουν τη δουλειά τους», μου εξηγεί η Κατερίνα, που προς το παρόν κρατάει τη βραδινή βάρδια στο μαγαζί.

Όποιος επιθυμεί όμως μπορεί να επισκεφτεί το Ababa από τις 10 το πρωί για καφέ μέχρι αργά το βράδυ για αλκοόλ. Κι εδώ το Ababa μας επιφυλάσσει και μία έκπληξη… Πέρα από τα συνηθισμένα ποτά, ο κατάλογός του περιλαμβάνει και τα περίφημα κοκτέιλ της οικονομικής κρίσης, που στοιχίζουν μόλις 4,5 ευρώ! Είναι κοκτέιλ που έχουν ως βάση τους τη ρακή και το ούζο. Και τα ονόματα αυτών… Μερκοζί, Τρόικα, Μνημόνιο 1, Μνημόνιο 2 και Χρεωκοπία.



Κι επειδή η Κατερίνα δεν αρκείται ποτέ μόνο σε ένα πράγμα, πολύ σύντομα αναμένεται να κυκλοφορήσει και το δεύτερο βιβλίο της μετά το «Κάποτε μαζί με τον απόντα». Ο τίτλος του είναι «Άρωμα κανέλλας» και αφορά τον πλατωνικό έρωτα δύο γυναικών, που ο φθόνος των ανθρώπων τις χωρίζει, και ένα παιδί που τρυπώνει στο παραμύθι για να κάνει την αγάπη να νικήσει ξανά.

Κι αν αναρωτιέστε πώς τα προλαβαίνει όλα η Κατερίνα, η απάντηση είναι απλή. Δεν εφησυχάζει, δουλεύει πολύ και ακούει το ένστικτό της. «Έτσι νιώθω καλά μέσα μου. Γιατί αυτό έχει πάνω απ’ όλα σημασία!».