Οι 10 καλύτερες κινηματογραφικές και τηλεοπτικές μεταφορές έργων του Στίβεν Κινγκ

Σε μία συζήτηση στο Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης στην οποία ήταν καλεσμένος, ο οικοδεσπότης, Άντρε Ντούμπους, παρουσιάζοντας τον Στίβεν Κινγκ αναφέρει τα 300 εκατ. βιβλία που έχει πουλήσει παγκοσμίως, αλλά και τις περισσότερες από 50 μεταφορές έργων του σε ταινίες. «Ορισμένες από αυτές ήταν καλές», σημειώνει αφοπλιστικά ο άρχοντας του τρόμου. Με αφορμή την είδηση για την επιλογή του καστ για την κινηματογραφική μεταφορά του «Μαύρου πύργου», επιλέξαμε 10 παραγωγές που στηρίχτηκαν σε έργα του Στίβεν Κινγκ και ξεχώρισαν.

Τελευταία έξοδος: Ρίτα Χέιγουορθ (The Shawshank redemption, 1994)

Θυμάμαι όταν είχαν αρχίσει να ξεφυτρώνουν τα social media, πολλοί χρήστες έβαζαν αυτή την ταινία ως μία από τις αγαπημένες τους. Είχαν μία υποψία ότι απλά αντέγραφαν τη λίστα του IMDB με τις ταινίες με τις κορυφαίες βαθμολογίες, αυτό όμως δεν αναιρεί στο ελάχιστο το γεγονός ότι έχουμε να κάνουμε με μία ταινιάρα. Ένας τραπεζίτης βιώνει τη φρίκη της φυλάκισης κατηγορούμενος για τη δολοφονία της γυναίκας του και του εραστή της. Εκεί θα αναπτύξει το δικό του μακροπρόθεσμο σχέδιο και θα γίνει φίλος και με έναν άλλο τρόφιμο. Οι Τιμ Ρόμπινς και Μόργκαν Φρίμαν στα καλύτερά τους.

Μαθήματα φόβου (Apt pupil - 1998)

Τι σχέση έχει το “Apt Pupil” με το “Shawshank Redemption”; Και τα δύο πρωτοκυκλοφόρησαν μαζί με άλλες δύο ιστορίες (η μία από αυτές ενέπνευσε την ταινία «Στάσου πλάι μου») στο βιβλίο με τίτλο “Different Seasons” το 1982. Στη μάλλον υποτιμημένη ταινία ένας μαθητής λυκείου ανακαλύπτει το ναζιστικό παρελθόν ενός γείτονα (θαυμάσιος Ίαν ΜακΚέλεν) και τον βάζει να κάνει πράγματα που δεν θέλει, εκβιάζοντάς τον ότι θα αποκαλύψει σε όλους την πραγματική του ταυτότητα. Σταδιακά, ο έφηβος μετατρέπεται και αυτός σε τέρας, έχοντας την αίσθηση ότι ασκεί απεριόριστη δύναμη πάνω σε έναν άλλο άνθρωπο. Ένας πραγματικός στοχασμός στα επίπεδα της σκληρότητας που μπορεί να φτάσει ένας άνθρωπος.

Στάσου πλάι μου (Stand by me - 1986)

Το τρίτο διήγημα του “Different Seasons” που γέννησε μία εξαιρετική ταινία έχει τίτλο “The body” και μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη υπό τον τίτλο “Stand by me”, ντυμένο με το καταπληκτικό ομότιτλο τραγούδι του Μπεν Κινγκ. Αφηγείται την ιστορία μίας παρέας πιτσιρικάδων που ξεκίνησαν τη δική τους περιπέτεια για να βρουν το πτώμα ενός εξαφανισμένου αγοριού. Η ταινία είναι ένας ύμνος στην παιδική φιλία και δυσκολεύομαι να σκεφτώ κάποια άλλη που κατάφερε να τη φτάσει σε αυτό το επίπεδο. Ανάμεσα στους νέους ηθοποιούς βλέπουμε τον αδικοχαμένο Ρίβερ Φοίνιξ και τον Κίφερ Σάντερλαντ.

Κάρι, έκρηξη οργής (Carrie - 1976)

Είναι αυτό που λέμε «η πρώτη σου αγάπη και παντοτινή». Η «Κάρι» (σε σκηνοθεσία του μοναδικού Μπράιαν Ντε Πάλμα) είναι η πρώτη ταινία που βασίστηκε σε κάποιο από τα έργα του Στίβεν Κινγκ και αποτελεί από μόνη της επιτομή του θρίλερ. Η ιστορία εκτυλίσσεται γύρω από την Κάρι (Σίσι Σπέισεκ που κέρδισε και υποψηφιότητα για Όσκαρ) που υπόκειται σε bullying από τη μία πλευρά από τους συμμαθητές της και από την άλλη από την ανισόρροπη μητέρα της (Πάιπερ Λόρι, η οποία επίσης κέρδισε μία οσκαρική υποψηφιότητα). Πόσο να αντέξει η κοπέλα; Σπάει κατά τη διάρκεια του χορού του σχολείου και εξαπολύει τον τρόμο με τις τηλεκινητικές της ικανότητες.

Κριστίν (Christine - 1983)

Και Στίβεν Κινγκ (βιβλίο) και Τζον Κάρπεντερ (σκηνοθεσία). Τι άλλο να ζητήσει κανείς από ένα θρίλερ; Ένας νεαρός, ολίγον τι… σπασίκλας, αγοράζει το πρώτο του αυτοκίνητο, μία κατακόκκινη Plymouth Fury με… ύποπτο παρελθόν. Αποδεικνύεται ότι το αμάξι διαθέτει τη δική του προσωπικότητα, επηρεάζοντας ταυτόχρονα και τον ιδιοκτήτη του. Και όχι μόνο αυτό. Αναπτύσσει και μία δολοφονική εχθρότητα τόσο απέναντι στους αντίζηλους, όσο και απέναντι στους φίλους του αφεντικού του. Ένα μακάβριο σχόλιο απέναντι στον καταναλωτισμό και στο πώς άψυχα πράγματα ασκούν τελικά τη δική τους επιρροή πάνω μας.

Το Οχυρό (The Stand - 1994)

Επιτρέψτε μου να προσθέσω και μία μίνι σειρά στη λίστα - η αγαπημένη μου παραγωγή από αυτές που στηρίζονται στο έργο του Κινγκ. Η ιστορία ξεκινά με μία αποκαλυπτικών διαστάσεων καταστροφή. Υπό τους ήχους του “Don’t fear the Ripper” ένας ιός εξοντώνει το 99,9% του ανθρώπινου πληθυσμού. Οι ελάχιστοι που επιβιώνουν θα χωριστούν σε δύο αντίπαλα στρατόπεδα (καλοί-κακοί) και θα πολεμήσουν για το μέλλον της ανθρωπότητας. Αποκάλυψη (pun intended) ήταν η ενσάρκωση του κακού, ο Ράνταλ Φλαγκ, ο οποίος εμφανίζεται και σε άλλες ιστορίες του Κινγκ, ανάμεσα στις οποίες είναι ο «Μαύρος πύργος». Στην επερχόμενη ομότιτλη ταινία, μάλιστα, θα τον υποδυθεί ο Μάθιου ΜακΚόναχι.

Το πράσινο μίλι (The green mile - 1999)

Κάθε φορά που το πετυχαίνεις στο Star, θέλεις να κάτσεις και να το δεις, ακόμα και εάν έχεις χάσει ήδη μία ώρα από την ταινία. Η ταινία αφηγείται τη ζωή σε μία πτέρυγα μελλοθάνατων καταδίκων, όπου βρίσκεται ένας θηριώδης μαύρος άνδρας περιμένοντας τη μοίρα του. Ο Τζον Κόφι (κοινά αρχικά με τον Ιησού Χριστό στα αγγλικά) έχει ένα μοναδικό χάρισμα: να θεραπεύει τους ανθρώπους με τα χέρια του. Έτσι, όταν είδε δύο αιμόφυρτα κορίτσια, έσπευσε να τα βοηθήσει. Δεν τα κατάφερε όμως και κατέληξε κατηγορούμενος για τον θάνατό τους. Μοναδικές ερμηνείες σε μία ταινία που συνδυάζει με περίτεχνο τρόπο διαμετρικά αντίθετα ανθρώπινα χαρακτηριστικά: την καλοσύνη με τη σκληρότητα και τη μισαλλοδοξία και τον αλτρουισμό με την εγωπάθεια.

Η ομίχλη (The Mist - 2007)

Ο Φρανκ Ντάραμποντ είναι ένας μύθος της μεγάλης οθόνης. Υπέγραψε το σενάριο του «Τελευταία έξοδος: Ρίτα Χέιγουορθ» και του «Πράσινο μίλι», από τα έργα του Κινγκ, και έχει δημιουργήσει το “The Walking Dead”, της σειράς-φαινόμενο που έχει μαγνητίσει τους Αμερικανούς τηλεθεατές. Έχει υπογράψει, δε, και την «Ομίχλη», στην οποία εξερευνά τα όρια των ανθρώπων, όταν αυτοί έρχονται σε επαφή με εξαιρετικά ασυνήθιστες και επικίνδυνες καταστάσεις. Η ιστορία έχει ως εξής: έπειτα από μία καταιγίδα, οι κάτοικοι μίας μικρής πόλης θα εγκλωβιστούν μέσα σε ένα σούπερ-μάρκετ, αντιμετωπίζοντας μία επίθεση αιμοσταγών πλασμάτων. Πώς θα καταφέρουν να γλιτώσουν;

Misery (1990)

Ή αλλιώς, ο υγιεινός περίπατος της Κάθι Μπέιτς προς το Όσκαρ. Η ταινία έχει ουσιαστικά δύο πρωταγωνιστές και εκτυλίσσεται επί το πλείστον σε ένα δωμάτιο. Η Άνι Γουίλκς (Μπέιτς) σώζει από ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα τον γνωστό συγγραφέα Πολ Σέλντον (Τζέιμς Κάαν). Ωστόσο από νοσοκόμα του εξελίσσεται σε δεσμώτη του, αναγκάζοντάς τον να γράψει ένα καινούργιο βιβλίο για την αγαπημένη της ηρωίδα. Ο Πολ αποκλεισμένος από τον έξω κόσμο θα πρέπει να βρει τρόπο να δραπετεύσει από την ψυχοπαθή οικοδέσποινά του. 

Η λάμψη (The Shining - 1980)

Είναι η ταινία που θα έβαζε ο Τζόι από τα «Φιλαράκια» στην κατάψυξη. Είναι η ταινία που θα σε κάνει να βλέπεις εφιάλτες μόλις ακούσεις την ατάκα του Τζακ Νίκολσον “Here’s Johnny!”. Είναι μία από τις καλύτερες ταινίες του Κιούμπρικ. Και είναι μία από τις ταινίες με τις οποίες έχει ξενερώσει σφόδρα ο Στίβεν Κινγκ: «Προφανώς ο κόσμος λατρεύει την ταινία και δεν καταλαβαίνω γιατί. Το βιβλίο τελειώνει με φωτιά και η ταινία τελειώνει με πάγο», είπε ο Κινγκ στο Rolling Stone. Αυτό όμως δεν αναιρεί το γεγονός ότι ο Νίκολσον και το βλέμμα του (που απέκτησε τον δικό του χαρακτήρα) έκαναν μία από τις πιο τρομακτικές ταινίες στην ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου, εκεί στο απομακρυσμένο ξενοδοχείο που δεινοπάθησαν η γυναίκα και ο γιος του Τζακ Τόρανς.