Καθημερινά εκατομμύρια άνθρωποι ανά τον κόσμο καθόμαστε και βλέπουμε βίντεο κλιπ στη μουσική πλατφόρμα του Youtube και διασκεδάζουμε τόσο με τον ήχο, όσο και με την εικόνα. Έχετε σκεφτεί όμως ποτέ τη δουλειά που γίνεται πίσω από αυτά τα βίντεο, με τα φαντασμαγορικά σκηνικά και τις εντυπωσιακές εικόνες που εναλλάσσονται με ταχύτατους ρυθμούς μπροστά στα μάτια μας; Με αυτήν την αφορμή συναντήσαμε τον Sherif Francis, τον νεαρό και ταλαντούχο σκηνοθέτη μερικών από τα καλύτερα βίντεο κλιπ στη χώρα μας, και μιλήσαμε για το παρασκήνιο των γυρισμάτων, τις δυσκολίες της δουλειάς, και φυσικά για τη δραστηριοποίησή του στο εξωτερικό.
Ο Sherif Francis αν και ξεκίνησε από την underground σκηνή, μετά τη σκηνοθεσία του τραγουδιού του Αλκαίου που εκπροσώπησε την Ελλάδα στο διαγωνισμό της Γιουροβίζιον το 2010, είδε την καριέρα του σταδιακά να ανεβαίνει. Έπειτα ακολούθησαν συνεργασίες με μεγάλες δισκογραφικές εταιρείες και τα τραγούδια που έγιναν χιτ τον βοήθησαν να αναδειχθεί και να εδραιωθεί στον χώρο του. Σήμερα, πέρα από τις συνεργασίες με μεγάλα ονόματα της εγχώριας μουσικής σκηνής (ενδεικτικά αναφέρουμε την Έλενα Παπαρίζου, τους Vegas, τον Ηλία Βρεττό κ.ά) ο Sherif έχει διακτινωθεί σε Γερμανία, Σκωτία, Ρουμανία, Σαουδική Αραβία, και Αμερική, γυρνώντας μερικά εξαίσια βίντεο, κατά την πλαισίωση δυνατών μουσικών κομματιών.
«Το διαδίκτυο», μας λέει ο ίδιος, «είναι το μόνο σίγουρο μέσο για να διευκολύνεις τη δουλειά σου. Βοηθάει τόσο στην προβολή, όσο και στη διάδοση ενός επιτεύγματος». Το «μικρόβιο» το κόλλησε από τον πατέρα του που ασχολούνταν με τη διεύθυνση φωτογραφίας. Την έμπνευσή του, μπορεί να την αντλήσει «από μία φωτογραφία, μέχρι μία ταινία, ακόμη και από κάποια είδηση», που ενδεχομένως να πιάσει το μάτι του στην τηλεόραση. Το τραγούδι εν συνεχεία, τον βοηθάει να πλάσει εικόνες και concept στο μυαλό του.
«Η δουλειά του σκηνοθέτη έχει πάρα πολλές όψεις», μας λέει ο ίδιος. «Η αγορά στην Ελλάδα είναι μικρή, οπότε ο σκηνοθέτης αναγκάζεται να αναλάβει περισσότερους από έναν ρόλους ταυτόχρονα, επειδή δεν υπάρχουν λεφτά για να επιτελέσει ο καθένας το χρέος του. Έτσι, ο σκηνοθέτης ξεφεύγει από τα όρια της σκηνοθεσίας». Ως προς την επιλογή μιας τοποθεσίας για να γυριστεί ένα βίντεο, ο Sherif μας εξηγεί ότι, «το μέρος θα πρέπει πρώτα να είναι κινηματογραφικά όμορφο, να είναι εύκολα προσβάσιμο και κυρίως ασφαλές για τη διεξαγωγή του. Ειδικά τα εγκαταλελειμμένα κτίρια θα πρέπει να ελέγχονται προσεχτικά για την αποφυγή ατυχημάτων. Στη μέχρι τώρα πορεία μου ευτυχώς δεν έχουν συμβεί τέτοια περιστατικά, εκτός από μία φορά όπου το πόδι μίας χορεύτριας μπήκε σε τρύπα που άνοιξε στο πάτωμα - ευτυχώς όμως δεν τραυματίστηκε».
Για να ολοκληρωθεί ένα βίντεο μέσα σε μία ημέρα, «χρειάζονται τουλάχιστον δέκα ώρες. Οι έμπειροι καλλιτέχνες χρειάζονται ελάχιστη καθοδήγηση κατά τη διάρκεια ενός γυρίσματος, αρκεί να τους δώσεις το γενικό πνεύμα και το concept. Περισσότερης βοήθειας χρήζουν αυτοί που είναι νέοι στον χώρο και δεν έχουν ξανακάνει κάτι ανάλογο. Οι καλλιτέχνες ακόμη πρέπει να αισθάνονται άνετα με το γύρισμα και συνήθως βάζουν το προσωπικό τους στοιχείο στην όλη προσπάθεια που καταβάλλεται».
Σύμφωνα με τον Sherif, «στο εξωτερικό, σε αντίθεση με την Ελλάδα, υπάρχει μεγάλη διαθεσιμότητα χώρων, μηχανημάτων, προϊόντων, και φυσικά μεγαλύτερο budget. Στη χώρα μας ακόμη δεν μπορείς να δημιουργήσεις έναν χώρο για γύρισμα, επομένως ψάχνεις να βρεις κάποιον έτοιμο που να μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του βίντεο. Επίσης, ο τρόπος πληρωμής που ισχύει στην αγορά, που είναι μεταχρονολογημένη για μία δουλειά που έχεις ήδη παραδώσει, αποτελεί έναν ανασταλτικό παράγοντα στην όλη προσπάθεια, καθώς παγώνουν τα πάντα». Για την επίτευξη όμως ενός καλού και αξιόλογου αποτελέσματος, «το budget πρέπει να διαχειρίζεται κατά τέτοιο τρόπο έτσι ώστε να ικανοποιούνται όλοι. Γι’ αυτό τα περισσότερα λεφτά δίνονται στην παραγωγή, για να υπάρχει και καλύτερη ποιότητα δουλειάς, δηλαδή καλή εικόνα». Παρά το γεγονός όμως ότι όλο το στήσιμο χρειάζεται χρήματα, η ιδέα είναι αυτή που μετράει πάνω απ’ όλα και ο τρόπος που θα την προσαρμόσεις στους διαθέσιμους πόρους».
Φεύγοντας από τα βίντεο κλιπ, το ενδιαφέρον του στρέφεται και «στις ταινίες μικρού μήκους», ενώ στον ελεύθερο χρόνο του γράφει μουσική, την οποία βλέπει «ως μία διέξοδο για χαλάρωση». Ο Sherif αν και έχει λίγο ελεύθερο χρόνο, όταν βρίσκει την ευκαιρία βγαίνει σε μικρά εναλλακτικά μαγαζιά, που παίζουν ροκ και χιπ χοπ μουσική, και βολτάρει σε περιοχές όπως το Χαλάνδρι και το Παγκράτι. Τα Κουφονήσια από την άλλη είναι αγαπημένος καλοκαιρινός προορισμός για τον ίδιο, αν και κάθε χρόνο ταξιδεύει σε διαφορετικά νησιά.
Πριν ολοκληρώσουμε την κουβέντα μας, έπεσε στο τραπέζι -αναπόφευκτα θα λέγαμε- το θέμα της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτιστικής κρίσης που βιώνουμε στις μέρες μας, και ο Sherif θέλησε να δώσει το δικό του μήνυμα επί τούτου. «Η κρίση», υπογράμμισε ο ίδιος, «αντί να μας φέρει κοντά σαν ανθρώπους μας έχει κάνει πιο κλειστούς και επιθετικούς απέναντι στους άλλους. Πιστεύω ότι θα πρέπει να γίνουμε περισσότερο ανθρώπινοι και να μην είμαστε απότομοι και ψυχροί με τους συνανθρώπους μας, καθώς έτσι δεν πρόκειται να πετύχουμε τίποτα».
