Η Μάγδα του έντεχνου, της ροκ και της τζαζ

Η Μάγδα Βαρούχα μιλά για την αγάπη της για τη μουσική, την προετοιμασία του πρώτου της δίσκου και τις επιρροές της

Η Μάγδα Βαρούχα μιλά για την αγάπη της για τη μουσική, την προετοιμασία του πρώτου της δίσκου και τις επιρροές της


Αν και το όνομά της μου ήταν ήδη γνωστό, η Μάγδα Βαρούχα μπήκε στο ραντάρ μου μόλις πριν από λίγες εβδομάδες, όταν ανακοινώθηκε ότι θα εμφανιστεί στον Σταυρό του Νότου δίπλα σε δύο μουσικούς που εκτιμώ ιδιαίτερα, τον Χρυσόστομο Καραντωνίου και τον Πάνο Παπαϊωάννου. Σιγά σιγά, λοιπόν, όπως εξελισσόταν η… έρευνά μου, διαπίστωσα ότι εκτός από μία φωνή με πάθος και δυνατότητες, η Μάγδα εκφράζει τις ανησυχίες της και μέσα από το κομμάτι της δημιουργίας (στιχουργία και σύνθεση). Ενόψει, μάλιστα, της προσεχούς κυκλοφορίας του πρώτου της προσωπικού δίσκου, κυκλοφόρησε πρόσφατα και το τραγούδι «Αρωμα ξένων», ενώ από τα παλαιότερα τραγούδια της ξεχωρίζουν τα «Ονειρα». Συζητήσαμε με τη Μάγδα για τη μουσική, την προετοιμασία του πρώτου της δίσκου και τις επιρροές της.

Πότε και πώς «κόλλησες» το μικρόβιο της μουσικής;

Δεν θυμάμαι το πότε για να είμαι ειλικρινής. Ήμουν πολύ μικρή όταν η μητέρα μου με έπιασε να τραγουδάω «δεν φταίω εγώ που μεγαλώνω». Το όμορφο αυτό «μικρόβιο» μάλλον το είχα εκ γενετής και νιώθω πως με το πέρασμα του χρόνου ριζώνει όλο και πιο βαθιά μέσα μου. Εξελίσσεται και ωριμάζει μέρα με τη μέρα,και έτσι από «μικρόβιο» γίνεται πηγή ζωής.


Πώς υποδέχτηκε ο κύκλος σου την απόφασή σου να ασχοληθείς επαγγελματικά με τη μουσική;

Έγινε σταδιακά. Δεν βιάστηκα να αποφασίσω ότι η μουσική θα γίνει και επάγγελμα εκτός από απλή αγάπη. Το ένα βήμα έφερνε το άλλο. Δεν ήταν μονόπλευρη απόφαση. Μάλιστα, νιώθω πως πρώτα με επέλεξε η μουσική και μετά εγώ εκείνη. Έτσι, ο κύκλος μου αγάπησε και αγκάλιασε αυτή την απόφαση και με στήριξε από την πρώτη κιόλας ημέρα. Αν δεν ήταν στο πλευρό μου η οικογένεια και οι φίλοι μου, δεν θα είχα την ίδια καλλιτεχνική προσωπικότητα. Και σίγουρα θα ήμουν ένας διαφορετικός άνθρωπος. Τους οφείλω πολλά και τους ευχαριστώ.

Είσαι και ερμηνεύτρια και δημιουργός. Αν σου έλεγαν ότι πρέπει να επιλέξεις ανάμεσα στην ερμηνεία και τη δημιουργία, τι θα επέλεγες και γιατί;

Ειλικρινά, δεν μπορώ να επιλέξω. Είναι σαν να σου ζητάνε να κόψεις το ένα από τα δυο σου πόδια. Ποιο θα διάλεγες; Ο συνδυασμός και των δυο φτιάχνει αυτό που προσπαθώ να χτίσω. Την καλλιτεχνική προσωπικότητα της Μαγδας. Άρα, θα ήμουν κάποια άλλη και δεν θα πρόσφερα όσα θέλω να προσφέρω, αν αποφάσιζα να κρατήσω μια από τις δυο αυτές ιδιότητες. Για μένα είναι δυο τελείως διαφορετικά πράγματα η ερμηνεία και η δημιουργία. Το ένα έχει να κάνει με την εξωστρέφεια και την άμεση επικοινωνία. Την απελευθέρωση, τη λύτρωση, το ταξίδι. Η δημιουργία, από την άλλη, είναι αποτύπωση των συναισθημάτων με λέξεις σε σειρά βαλμένες και μελωδίες που γεννάει η καρδιά σου. Έμπνευση που σίγουρα κρύβεται μέσα στην εσωστρέφεια ενός ανθρώπου. Γράφεις όσα πιθανόν κρύβεις και από τον ίδιο σου τον εαυτό. Έτσι, τα ονομάζεις τραγούδια και ελευθερώνεσαι. Πώς μπορώ λοιπόν να επιλέξω;


{{{ articlebanner-330x100-1 }}}

Από πού εμπνέεσαι όταν γράφεις στίχους;

Ο στίχος είναι περίεργη υπόθεση. Συνήθως έρχεται εκεί που δεν τον περιμένεις. Κάνεις μια σκέψη, και γίνεται εικόνα. Η μια συλλαβή φέρνει την άλλη. Ζεις κάτι και θες να το αποτυπώσεις στο χαρτί. Κάποιες φορές για μένα, ο στίχος λειτουργεί ως ημερολόγιο. Εμπνέομαι από την καθημερινότητα και γράφω. Από τους ανθρώπους και τις καταστάσεις γύρω μου. Από ένα γεγονός σημαντικό ή και ασήμαντο. Έναν έρωτα, μια φιλία, μια απώλεια. Στην ουσία θεωρώ ότι η μεγαλύτερη πηγή έμπνευσης είναι η ίδια ζωή και καθετί γύρω μου είναι ένα εν δυνάμει τραγούδι.

Πώς καταφέρνεις να συνδυάζεις τόσο ετερόκλητα μουσικά είδη; Ποιο είδος (ή ποια είδη) μουσικής θα έλεγες ότι δεν ταιριάζει (δεν ταιριάζουν) στο δικό σου στυλ;

Είναι ένας βασικός μου στόχος. Να καταφέρω να δέσω με όμορφο και ουσιαστικό τρόπο διαφορετικά είδη μουσικής. Αυτό γιατί έχω πολλές επιρροές και με αγγίζουν όλες. Είναι στιγμές που δεν μπορώ να επιλέξω ανάμεσα σε ένα ροκ/τζαζ κομμάτι ή σε ένα πεντατονικό. Δεν ξέρω που κλίνω περισσότερο. Ό,τι με συγκινεί και με ταξιδεύει, θέλω απλά να το ακολουθώ, να το στηρίζω και να το εκπροσωπώ. Με αυτή τη λογική γράφω και τα δικά μου τραγούδια, ή επιλέγω τρίτων. Νομίζω πως καθόλου δεν μου ταιριάζει αυτό που λέμε εμπορικό τραγούδι. Το ελαφρύ. Δεν με αγγίζει καθόλου. Επίσης, από την άλλη πλευρά, δεν θα μπορούσα να βγάλω ούτε μια νότα από heavy metal κομμάτι.


Δεν κρύβεις την αδυναμία σου στην Έιμι Γουάινχαουζ. Τι σημαίνει για εσένα;

Μου αρέσει πολύ η μοναδικότητα. Αγαπάω το ξεχωριστό. Το ιδιαίτερο. Σωστό ή λάθος. Για μένα επιτυχία είναι να γεννάς κάτι καινούργιο. Και αυτό το καινούργιο να είσαι εσύ. Που ασχέτως αν αρέσει σε λίγους η πολλούς, ξεχωρίζει. Έτσι και η Έιμι, έγραφε όσα ζούσε, έγραφε όσα ήταν. Κάθε live εκτέλεση είναι και μια καινούργια ερμηνεία, πάνω στα ίδια τραγούδια. Στις ίδιες νότες. Και είχε τόσο όμορφη χροιά... Είναι από τους λίγους ανθρώπους που εγώ κατάλαβα και είδα αυτό που λέμε άστρο. Και με συγκινεί το πόσο ευάλωτος άνθρωπος ήταν. Χωρίς κόμπλεξ, χωρίς ντροπή. Επιπόλαια όμως, αφέθηκε στην αμαρτία της και χάθηκε.

Με τι κριτήριο επιλέγεις τα τραγούδια που παρουσιάζεις στα live σου; Ποια τραγούδια τρίτων καλλιτεχνών είναι τα αγαπημένα σου και θέλεις να τα ερμηνεύεις σε κάθε σου συναυλία;

Τα κομμάτια που επιλέγουμε στις εμφανίσεις μας, έχουν στόχο να κυκλώσουν τη Μάγδα και να αγγίξουν τον κόσμο. Με αυτό εννοώ πως πρέπει από τη μια τα τραγούδια να ταιριάζουν στη φωνή και στο ύφος, αναδεικνύοντας τις δυνατότητες, αλλά παράλληλα να περνάνε και στον κόσμο. Να γινόμαστε ένα, μια παρέα. Να νιώθω πως υπάρχει μια αμοιβαία συγκίνηση και έλξη. Δεν είναι εύκολο να συνδυάσεις και τα δυο. Να είσαι ο εαυτός σου και να ταξιδεύεις τον κόσμο με τις μουσικές σου. Προσπαθούμε όμως. Έτσι ο ακροατής δέχεται και ταυτίζεται και με τα δικά σου κομμάτια, ευκολότερα. Δυο από τις αδυναμίες μου είναι ο «Άμλετ της Σελήνης» και «Της Άρνης το νερό».


Έχεις συμμετάσχει σε κοινωνικές δράσεις και έχεις υπογράψει το τραγούδι «Να μου γελάς» για την παράσταση “Stand up for U” για την UNICEF. Τι είναι αυτό που σε κινητοποιεί να συμμετέχεις σε δράσεις κοινωνικής αλληλεγγύης;

Ναι, είναι ίσως η πιο σπουδαία μου στιγμή στον κόσμο της μουσικής. Θέλω πολύ να βοηθάω. Με κάνει ευτυχισμένη η δυνατότητα να μπορώ να προσφέρω. Δεν το βλέπω μόνο ως χρέος καλλιτεχνικό αλλά και ως δική μου ανάγκη. Με ενοχλεί ο κόσμος που κλείνει τα μάτια και την πόρτα του, ενώ μπορεί με μια μικρή κίνηση να προσφέρει τόσα πολλά. Κατανοώ πως ειδικά τα τελευταία χρόνια οι συνθήκες ζωής μας απομακρύνουν και μας αποξενώνουν. Κοιτάμε τον διπλανό με επιφύλαξη και φόβο. Αλλά τι θα μας κοστίσει να είμαστε απλά άνθρωποι; Αντιθέτως, νομίζω θα μας δώσει δύναμη για τη συνέχεια.

Πιστεύεις ότι η συμμετοχή σε κοινωνικές δράσεις πρέπει να αποτελεί ένα είδος «καθήκοντος» για τους καλλιτέχνες;

Αρχικά θεωρώ πως είναι «καθήκον» για κάθε άνθρωπο που έχει τη δυνατότητα. Ασχέτως επαγγέλματος και κοινωνικής θέσης. Πόσο μάλλον ο κόσμος της τέχνης. Που ούτως ή άλλως καθημερινά προσφέρει έργο στην κοινωνία, στον πολιτισμό, στη ζωή. Ναι, πρέπει να συμμετέχουμε... Πρέπει να βοηθάμε. Έτσι κρατάμε ζεστό τον κόσμο γύρω μας άλλα και μέσα μας.


Εκτός από τις εμφανίσεις σου στην Αθήνα βρέθηκες πολλές φορές στην επαρχία για συναυλίες. Μίλησέ μας για αυτή την εμπειρία σου. Σκοπεύεις να συνεχίσεις αυτές τις «εξορμήσεις»;

Είναι ένας τρόπος να ερχόμαστε κοντά με τον κόσμο που ζει εκτός Αθήνας, ασχέτως αν μας γνωρίζει ή όχι. Θα μας μάθει! Αστειεύομαι. Καλά είναι λοιπόν, τα ηλεκτρονικά μέσα αναπαραγωγής και η τεχνολογία, αλλά για να χτιστεί σωστά μια οποιαδήποτε ανθρώπινη σχέση θέλει επαφή. Και εμείς αυτό επιθυμούμε και επιδιώκουμε. Την επαφή με τους ανθρώπους. Με τις εμφανίσεις μας καλούμε τον κόσμο να ακούσει και να δει από κοντά τι μπορεί να κερδίσει από εμάς. Θέλουμε να μας αγκαλιάσει. Να δούμε το χαμόγελο στο πρόσωπο του. Να φύγει με ένα συναίσθημα βαθύ, ότι βγήκε κερδισμένος από την επιλογή του να έρθει σε εμάς. Θα συνεχίσουμε τις «εξορμήσεις» μας λοιπόν. Γιατί εκτός των άλλων, κάθε ταξίδι είναι και μια εμπειρία, ένα μάθημα και μια ευκαιρία να γίνουμε καλύτεροι.

Μίλησέ μας για τον πρώτο σου δίσκο που έχεις στα σκαριά, καθώς και για τα υπόλοιπα σχέδιά σου.

Ο πρώτος μου δίσκος. Τον προσέχω. Τον προσέχω αρκετά. Θέλω να έχει κάθε κομμάτι του εαυτού μου. Θέλω να με εκπροσωπεί όσα χρόνια και αν περάσουν. Όχι μόνο τα δικά μου τραγούδια, αλλά και των συνεργατών μου. Να είναι, εγώ. Περνάει από αρκετές φάσεις, και πιστεύω πως σύντομα θα μπορώ να μιλάω πιο ανοιχτά για την κυκλοφορία και το περιεχόμενό του. Εκτός από τις εμφανίσεις μας στην επαρχία ετοιμάζουμε και κάποια πραγματάκια στην Αθήνα. Επίσης, οργανώνουμε το καλοκαίρι όπου θα υπάρξουν κάποιες συνεργασίες και συμμετοχές.

{{{ articlebanner-330x100-triple-1 }}}
{{{ articlebanner-330x100-triple-2 }}}
{{{ articlebanner-330x100-triple-3 }}}

Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr