Η Ελλάδα μπαίνει στον Άτλαντα της Ομορφιάς

. Το ξεκίνησε το 2013 όταν αποφάσισε να παραιτηθεί από τη δουλειά της και να ταξιδέψει. Το πρότζεκτ στην αρχή είχε προσωπικό χαρακτήρα, χρηματοδοτούνταν από τις λίγες αποταμιεύσεις της και ήταν γνωστό μόνο στη χώρα της, τη Ρουμανία. Πίσω του κρύβονταν πολλαπλοί στόχοι. Η Μιχαέλα ήθελε να δείξει στον κόσμο ότι η διαφορετικότητα, η ποικιλομορφία από μόνη της κάτι όμορφο, κάτι που δεν θα έπρεπε να αποτελεί αιτία συγκρούσεων. Ήθελε επίσης να κάνει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους να καταλάβουν ότι οι γυναίκες αξίζουν πολύ περισσότερο σεβασμό. Στα ταξίδια της, άλλωστε, η νεαρή φωτογράφος διέκρινε πολλές διακρίσεις εις βάρος του ασθενούς φύλου και ήθελε μέσα από τις φωτογραφίες της να κάνει τη διαφορά.

Τρία χρόνια μετά, ο Άτλαντας της Ομορφιάς έχει αποκτήσει άλλες διαστάσεις. Η Μιχαέλα έχει προσελκύσει ένα παγκόσμιο κοινό, πολλά μεγάλα μέσα ενημέρωσης έχουν κάνει αφιερώματα στη δουλειά της, ενώ ανάλογη αναγνώριση έχει εξασφαλίσει και στα social media, καθώς η σελίδα του πρότζεκτ στο Facebook αριθμεί σχεδόν 230 χιλιάδες θαυμαστές, ενώ η σελίδα του στο Instagram έχει 139 χιλιάδες ακολούθους. Η ίδια έβαλε… ένα χεράκι σε αυτή την επιτυχία. Μέχρι τώρα ταξίδεψε σε περισσότερες από 45 χώρες σε όλες τις ηπείρους, από τις ΗΠΑ και τη Βρετανία μέχρι το Αφγανιστάν και τη Βόρεια Κορέα, βγάζοντας υπέροχα πορτρέτα γυναικών. Η ίδια επισημαίνει ότι οι περισσότερες γυναίκες που έχει φωτογραφίσει ποζάρουν για πρώτη φορά μπροστά στον φακό ενός επαγγελματία, κάτι που η ίδια δεν βρίσκει καθόλου κακό, γιατί έτσι καταφέρνει να τραβά πιο αυθεντικές φωτογραφίες. Δίνει, μάλιστα, έμφαση στα μάτια, καθώς αυτά «δεν λένε ποτέ ψέματα».

Αυτή την περίοδο η Μιχαέλα βρίσκεται στη χώρα μας για να συνεχίσει το πρότζεκτ της. Η ίδια ήθελε να ζήσει από κοντά το ελληνικό Πάσχα. «Από τότε που προγραμμάτιζα το ταξίδι μου στην Ελλάδα ήθελα να προλάβω τα έθιμα της Ανάστασης. Κατάγομαι και εγώ από μία ορθόδοξη χώρα και ξέρω πόσο σημαντική είναι αυτή η γιορτή», μου αναφέρει σχετικά, για να προσθέσει: «Γνώριζα ότι σε πολλά μέρη της Ελλάδας διατηρούνται οι παραδόσεις του Πάσχα, έτσι επισκέφτηκα μικρές πόλεις όπως η Αράχοβα, τα Μέγαρα και η Κέρκυρα για να βιώσω τους εορτασμούς και να τραβήξω φωτογραφίες για το πρότζεκτ μου».

Πολλές Ελληνίδες είναι ήδη εξοικειωμένες με τη δουλειά της Μιχαέλα και αυτό της έκανε μεγάλη εντύπωση. Η ίδια μού επισημαίνει χαρακτηριστικά: «Καθώς προσέγγιζα γυναίκες στον δρόμο, μου προκάλεσε έκπληξη το πόσες πολλές από αυτές γνώριζαν το πρότζεκτ μου. Ήμουν πάντα ευπρόσδεκτη και πραγματικά ένιωσα σαν στο σπίτι μου».

Η ίδια, βέβαια, είχε ήδη κάποια πρώτα σημάδια για την υποδοχή της: «Θυμάμαι ότι λίγο προτού αναχωρήσω για την Ελλάδα έγραψα ένα μήνυμα στη σελίδα του πρότζεκτ στο Facebook για τον ερχομό μου και δεκάδες Έλληνες μου έστειλαν θαυμάσιες προτάσεις και όμορφες προσκλήσεις», θυμάται.

Η Μιχαέλα φρόντισε να καλύψει ένα μεγάλο μέρος της χώρας για τις ανάγκες του πρότζεκτ της. Η ποικιλομορφία που συνάντησε είναι ιδιαίτερα σημαντική στην περαιτέρω εξέλιξη του έργου της: «Εκτός από την περιφέρεια και τις μικρές πόλεις επισκέφτηκα επίσης τις μεγάλες πόλεις, όπως τη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα. Πραγματικά με εξέπληξε η ποικιλομορφία στα πρόσωπα. Στην Ελλάδα μπορείς εύκολα να συναντήσεις γυναίκες με σκούρα μάτια και μαλλιά, αλλά και γυναίκες με ξανθά μαλλιά και γαλάζια μάτια. Αναζητώ πάντα τη διαφορετικότητα, επομένως η Ελλάδα μέχρι τώρα είναι ένα υπέροχο μέρος για το πρότζεκτ μου». Δεν παρέλειψε, πάντως, να κάνει μία στάση και στην Ειδομένη και τον καταυλισμό των προσφύγων. Από εκεί προέρχεται και η πιο πρόσφατη φωτογραφία που ανήρτησε στο site της.

Όσο για τα μελλοντικά σχέδια της Μιχαέλα. Και φέτος θα συνεχίσει να ταξιδεύει ανά τον κόσμο. «Ακόμα και εάν το πρότζεκτ είναι πια διάσημο σε όλον τον κόσμο, είμαι ακόμα το ίδιο άτομο με το ίδιο σακίδιο, όπως τρία χρόνια πριν, λατρεύω να εξερευνώ την απαρατήρητη ομορφιά που κρύβουν οι απλοί άνθρωποι», αναφέρει. Του χρόνου, αν όλα πάνε καλά, η νεαρή φωτογράφος ελπίζει ότι θα έχει αρκετό φωτογραφικό υλικό για να κυκλοφορήσει την πρώτη έκδοση του The Atlas of Beauty, «δημιουργώντας ένα σύμπαν διαφορετικότητας».