Ο Αριστοφάνης στο Ηρώδειο

Την Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου, στο Ωδείο του Ηρώδου του Αττικού, ο Γιώργος Κιμούλης, μαζί με τον Γιάννη Μπέζο και τον Πέτρο Φιλιππίδη, θα παρουσιάσουν ένα νέο ανέβασμα του έργου «Πλούτος» του Αριστοφάνη, έχοντας στο πλευρό τους τον Τάσο Γιαννόπουλο, τον Αλμπέρτο Φάϊς, και έναν δωδεκαμελή χορό ηθοποιών και μουσικών. Η σκηνοθεσία και η διασκευή του έργου φέρουν την υπογραφή του Γιώργου Κιμούλη.

Ο Αριστοφάνης, γιος του Φιλίππου από τον δήμο Κυδαθήναιον, ήταν Αθηναίος σατιρικός ποιητής του 5ου αιώνα. Είναι ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της περιόδου της αρχαίας αθηναϊκής κωμωδίας που χαρακτηρίζεται ως «αρχαία κωμωδία» και ο μοναδικός, του οποίου σώζονται ακέραια έργα. Συνέγραψε 46 κωμωδίες, από αυτές, όμως, σώζονται εννέα ακέραιες, ενώ έχουν διασωθεί 924 αποσπάσματα.

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 445 πΧ. περίπου και πέθανε στα μέσα της δεκαετίας του 380 πΧ. Έζησε στην Αθήνα και μεγάλωσε τα χρόνια που ξεκίνησε για την πόλη και τους κατοίκους της μία εποχή ειρήνης και άνθισης, κατά την οποία στην πολιτική ζωή κυριαρχούσε η προσωπικότητα του Περικλή, και η οποία διήρκεσε μέχρι την έναρξη του τριακονταετούς Πελοποννησιακού Πολέμου το 431 πΧ.

Νυμφεύτηκε νωρίς κι απέκτησε τρεις γιους, τον Φίλιππο, τον Νικόστρατο και τον Αραρότα. Ο τελευταίος ήταν κι αυτός κωμικός ποιητής και με το όνομά του ο Αριστοφάνης δίδαξε στα τελευταία χρόνια της ζωής του τις κωμωδίες του "Κώκαλον" και "Αιολοσίκωνα". Ο Αραρώς δίδαξε και δικά του πρωτότυπα έργα.

Έλαβε συνολικά δέκα μεγάλα πρώτα βραβεία σε σχετικούς θεατρικούς διαγωνισμούς. Από τα έργα του φαίνεται πως είχε εξαιρετική μόρφωση, γενική και ειδική. Εκτός από τη καθολική μόρφωση, που η Αθήνα του Περικλή έδινε στους νέους, γνώριζε άριστα τα έργα των προηγούμενων ποιητών και φρόντισε να τελειοποιηθεί στη σκηνική τέχνη.

Το έργο του «Πλούτος» είναι η τελευταία σωζόμενη κωμωδία του και γράφτηκε το 388 πΧ., σηματοδοτώντας το πέρασμα από την Αρχαία στη Νεότερη Αττική Κωμωδία. Στην κωμωδία αυτή ο Αριστοφάνης διακωμωδεί την κακή διανομή του Πλούτου, που, επειδή είναι τυφλός, πηγαίνει στους κακούς. Αλλά ένας χρηστός πολίτης, ο Χρεμύλος, μαζί με τον τετραπέρατο δούλο του Καρίωνα, περιθάλπουν τον τυφλό, τιμωρημένο από το Δία, θεό Πλούτο, που μικρός τυφλώθηκε για να αποφεύγει τους δίκαιους, τους σοφούς και τους έντιμους. Ο θεός Πλούτος λοιπόν ξαναβρίσκει το φως του, μετά τη γιατρειά που του προσφέρουν ο Χρέμυλος με τον δούλο του. Εκείνος δίνει τα πλούτη του στους αγαθούς και τους κακούς τους κάνει φτωχούς.