Δύσκολοι καιροί για επανάσταση

Ο συγγραφέας Γιώργος Καββαδίας μάς καλεί στην παρουσίαση του βιβλίου-CD «Δεν ήσουν εσύ για επανάσταση», που θα πραγματοποιηθεί στον Πολυχώρο Beton7 (Πύδνας 7, Κεραμεικός) την Κυριακή 16 Οκτωβρίου, στις 17:00. Η παρουσίαση, σύμφωνα με τον συγγραφέα, θα είναι «πολύ διαφορετική από όλες τις προηγούμενες», καθώς θα στηριχθεί στη συζήτηση και θα συνοδεύεται από παράλληλες καλλιτεχνικές δράσεις.

Ο Γιώργος Καββαδίας έχει κυκλοφορήσει τέσσερις ποιητικές συλλογές, ενώ παράλληλα εργάζεται στον τομέα της Πληροφορικής και ασχολείται με το ραδιόφωνο. Η τελευταία του ποιητική συλλογή και η επερχόμενη παρουσίασή της στάθηκαν αφορμή για τη συνέντευξη, κατά τη διάρκεια της οποίας μιλήσαμε, μεταξύ άλλων, για την αφετηρία της συγγραφικής του πορείας, την απόφασή του να διατεθεί το μερίδιό του από τις πωλήσεις της ποιητικής συλλογής στον Σύλλογο γονιών παιδιών με νεοπλασματική ασθένεια «Φλόγα» και φυσικά για «Αναζωογόνηση» ή -για να το θέσω πιο σωστά- για Επανάσταση.



Aνακαλύψατε την κλίση σας στη συγγραφή όταν ήσαστε 16. Ποια ήταν η αφορμή;
Είχα ξεκινήσει να γράφω από τα 13 μου, αλλά επειδή εκείνη η περίοδος ήταν αρκετά πρώιμη θεωρώ πως στα 16 ασχολήθηκα πιο σοβαρά. Στην πρώτη φάση, αφορμή ήταν ένας γυμνασιακός έρωτας και η ανάγκη να εκφραστούν συναισθήματα έμμεσα, μιας και ήμουν πολύ ντροπαλός. Στη δεύτερη φάση, τα γραπτά μου άρχισαν να έχουν και έναν πιο κοινωνικό και πολιτικό χαρακτήρα. Περίοδος βομβαρδισμών στο Αφγανιστάν, καταλήψεις και πορείες με το σχολείο για αυτό το λόγο, με έβαλαν σε μια τέτοια θέση και είδα τα πράγματα διαφορετικά.

Η τέταρτη και πιο πρόσφατη ποιητική σας συλλογή τιτλοφορείται «Δεν ήσουν εσύ για επανάσταση». Γιατί επιλέξατε αυτόν τον τίτλο;
Πρόκειται για έναν τίτλο που σκοπό έχει να ειρωνευτεί και ταυτόχρονα να θίξει το θέμα της νωθρότητας και της αποστασιοποίησης από τα κοινά και τα όσα συμβαίνουν γύρω μας. Πολιτικά, κοινωνικά, ανθρωπιστικά. Παρατηρούμε αμέτοχοι πολλά πράγματα, και παρόλο που θέλουμε -ή τουλάχιστον έτσι λέμε- να αλλάξει αυτός ο κόσμος, δεν κάνουμε τίποτα για αυτό. Δεν έχει να κάνει με πολιτικά «στρατόπεδα», έχει να κάνει με τον άνθρωπο. Δεν υπάρχουν υπερήρωες, εμείς είμαστε σε αυτή τη γη, και εμείς οφείλουμε να κάνουμε κάτι για να αλλάξει ό,τι δε μας αρέσει.

Η ποιητική σας συλλογή χωρίζεται σε τέσσερις ενότητες (Άνοδος-Κρίση-Ύφεση-Αναζωογόνηση) και στο παράρτημα «Στους δρόμους...». Γιατί επιλέξατε αυτόν τον τρόπο προσέγγισης του θέματός σας;
Οι τέσσερις πρώτες ενότητες αποτελούν φάσεις της οικονομικής ανάπτυξης. Θεωρώ πως αυτός ο κύκλος είναι φαύλος και πρέπει να σπάσει. Συγκεκριμένα η Αναζωογόνηση τροφοδοτεί ξανά αυτόν τον κύκλο, κι έτσι στη συλλογή τη διαγράφω και την αντικαθιστώ με την Επανάσταση.
Όσο για το παράρτημα, αυτό περιέχει άρθρα μου από παλιότερες δημοσιεύσεις σε κάποια ηλεκτρονικά περιοδικά και ιστοσελίδες. Πήρε τον τίτλο «Στους δρόμους…» για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι ότι η έμπνευση για αυτά τα άρθρα ήρθε από το δρόμο, από πράγματα που συναντάμε ή ακούμε καθημερινά. Κάποια από αυτά αποφάσισα να τα καταγράψω. Ο δεύτερος είναι πως πρακτικά η επανάσταση γίνεται στους δρόμους.
Θεώρησα πως χωρίζοντας το βιβλίο κατ’ αυτό τον τρόπο, πέρα από το να περάσω ακόμη ένα μήνυμα, θα γίνει και καλύτερα αντιληπτό από τον αναγνώστη.

Στο παράρτημα «Στους δρόμους...» υπογραμμίζετε τη διαφορά των εννοιών «Αντίδραση» και «Εκτόνωση». Πιστεύετε ότι δεν αντιδρούμε επειδή βρίσκουμε τρόπους εκτόνωσης; «Όσο υπάρχει εκτόνωση στο καζάνι, δεν πρόκειται να σκάσει»;
Ναι, πιστεύω πως η ζωή μας στην παρούσα φάση δε διαφέρει πολύ από ένα καζάνι που βράζει. Οι ατμοί βρίσκουν διέξοδο και προφανώς η πίεση μέσα στο καζάνι μειώνεται. Συνεπώς και το θέμα της εύρεσης τρόπων εκτόνωσης συντελεί στο να μην αντιδρούμε. Σίγουρα όμως δεν είναι ο μόνος λόγος.



Ποιες διαφορές παρουσιάζει η ποιητική σας συλλογή  «Δεν ήσουν εσύ για επανάσταση» σε σύγκριση με τις προηγούμενες;
Η πρώτη ορατή διαφορά από τον αναγνώστη είναι η κοινωνικοπολιτική της θεματολογία. Οι προηγούμενες τρεις μπορεί να είχαν αναφορές και κάποια ποιήματα ίδιου θέματος, αλλά δεν ήταν επικεντρωμένες εκεί. Η δεύτερη είναι η ξεκάθαρη δομή της, με της ενότητες και το παράρτημα.
Η τρίτη ο εμπλουτισμός με τα σκίτσα-doodles των Γιάννη και Χρυσόστομου Ντούβαλη. H τέταρτη το CD που περιέχει 4 μελοποιημένα ποιήματα και 18 απαγγελίες από φίλους καλλιτέχνες. Και τέλος η πέμπτη που δεν είναι ορατή από τον αναγνώστη, είναι πως είναι η πρώτη συλλογή που ξεκίνησα να γράψω έχοντας τη θεματολογία και τη δομή στο μυαλό μου εξ’ αρχής, ήταν μεγάλο σχολείο.

«Οι ποιητές δεν σώπασαν ποτέ...», γράφετε. Ποιος είναι ο ρόλος του ποιητή στις ημέρες μας;
Οι ποιητές παρατηρούν, αισθάνονται, σκέφτονται και γράφουν για εμάς. Γράφουν πράγματα που θα ερμηνεύσει ο καθένας βάσει των δικών του βιωμάτων. Όλα αυτά που ζούμε, που βλέπουμε έχουν γραφτεί κατά καιρούς. Μα, όπως λέω στο κείμενο, «έπαψες να τους ακούς». Ο ρόλος τους είναι να μας δείχνουν πράγματα που δεν παρατηρούμε, που δε νιώθουμε. Να μας μεταφέρουν σε γωνιές του κόσμου μας και να δείχνουν με το δάχτυλο.
Ο κόσμος, όπως και να έχει, σπάνια επιλέγει να διαβάσει ποίηση. Η πώληση συλλογών είναι πολύ χαμηλή και πάνω εκεί πατάνε και οι εκδότες οι οποίοι, ως επί τω πλείστων, ζητάνε όσα χρήματα τους λείπουν για να εκδώσουν μια συλλογή χωρίς να ρισκάρουν τίποτα. Τις περισσότερες φορές μάλιστα, και οι όροι των συμβολαίων είναι για γέλια ή κλάματα, εξαρτάται πώς θα το δει κανείς. Το κείμενο αυτό, αναφέρεται έμμεσα και σε αυτή την κατάσταση.

Μέρος των εσόδων από τις πωλήσεις της ποιητικής συλλογής θα διατεθούν στον Σύλλογο γονιών παιδιών με νεοπλασματική ασθένεια «Φλόγα». Είναι ένα επιπλέον κίνητρο για εσάς;
Η Φλόγα είναι ένας σύλλογος που κάνει δουλειά. Το είδα από κοντά, και έχω ένα φίλο που χρειάστηκε κάποια στιγμή στη ζωή του να περάσει από εκεί και θεραπεύτηκε.
Τα παιδιά είναι το μέλλον αυτού του κόσμου, δεν πρέπει να είναι άρρωστα και θα οφείλουμε να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να γιατρεύονται.
Έτσι λίγο πριν τυπωθεί η συλλογή σκέφτηκα εντελώς λογικά. Η συγγραφή δεν είναι η δουλειά μου, άρα τα χρήματα που θα βγουν από τις πωλήσεις, δε θα μπορέσουν να πληρώσουν με τίποτα όσα αποτύπωσα στο χαρτί. Γιατί να μην τα κάνω δωρεά κάπου; Εκεί ήρθε αυτός ο φίλος, τα συζητήσαμε, με έφερε σε επικοινωνία με το σύλλογο και έτσι απλά όλο το δικό μου μερίδιο πηγαίνει εκεί. Είναι ένα κίνητρο για εμένα και γι’ αυτό το κυνήγησα με τόσες παρουσιάσεις στην Ελλάδα και αρκετό προσωπικό χρόνο.

Κάποια από τα ποιήματα σας έχουν μελοποιηθεί. Πώς νιώσατε όταν ακούσατε το πρώτο μελοποιημένο ποίημά σας;
Το πρώτο μελοποιημένο ποίημα μου έγινε από έναν Έλληνα συνθέτη που μένει στον Καναδά, τον Δημοσθένη Παπαδημητρίου. Εύχομαι να είναι καλά! Η συνεργασία μας ξεκίνησε πίσω στο 2010. Του έγραψα 4 τραγούδια, τα 3 σε έτοιμη μουσική από εκείνον. Δυστυχώς αυτά τα τραγούδια έμειναν απλά σε κάποιες demo ηχογραφήσεις και δεν προχώρησαν παρακάτω. Αλλά το συναίσθημα όταν πρωτάκουσα ποίημα μου μελοποιημένο δεν μπορώ να το περιγράψω. Από τη μία νιώθεις σαν ένας γονιός που θέλει να προσέχει πάρα πολύ το παιδί του, έκανα σχόλια για την άρθρωση, για τους τόνους. Έγινα αυτό που δεν μου αρέσει, περίεργος. Από την άλλη, το αγάπησα τόσο πολύ ακόμα και με τα λάθη του.
Την Κυριακή 16/10, σχεδόν ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία της ποιητικής σας συλλογής  «Δεν ήσουν εσύ για επανάσταση» από τις εκδόσεις Εντύποις, παρουσιάζετε το βιβλίο- CD στον Πολυχώρο Beton 7. Τι μπορείτε να μας αποκαλύψετε για την παρουσίαση;
Το σίγουρα είναι ότι θέλουμε αυτή η παρουσίαση να είναι πολύ διαφορετική από όλες τις προηγούμενες. Θα έχουμε 2 σχεδόν παράλληλα δρώμενα. Μια έκθεση φωτογραφίας των Μαριέττας Τούτση και Μαρίας Βατίστα με τίτλο «Στους δρόμους» και προβολή της ταινίας μικρού μήκους του Πάρη Πατσουρίδη, “Under stress”. Η παρουσίαση αυτή καθ’ αυτή θέλουμε να γίνει με συζήτηση. Είναι βαρετό να έρχεται ο κόσμος και απλά να ακούει διάφορους να μιλάνε για τον συγγραφέα, εγώ προσωπικά τα βαριέμαι αυτά. Οπότε θα γίνει με συζήτηση, να μπει ο κόσμος μέσα, να νιώσει, να σκεφτεί, να ρωτήσει. Στους ομιλητές θα είναι ο Θοδωρής Βλαχάκης (Μουσικός-Magic De Spell), η Νίκη Ιωαννίδου (ηθοποιός), η Στέργια Κάββαλου (Συγγραφέας) και η Δάφνη Μα (Συγγραφέας). Θα συντονίσει ο Αλέξανδρος Γερασίμου (Δημοσιογράφος-Ραδιοφωνικός Παραγωγός)

Παράλληλα με τη συγγραφή ασχολείστε με το ραδιόφωνο. Ποια στοιχεία αυτού του μέσου σας γοητεύουν;
Ναι, ασχολούμαι με το ραδιόφωνο κοντά οκτώ χρόνια. Η επικοινωνία μέσα από τραγούδια και λέξεις με ανθρώπους που δε βλέπεις και δε σε βλέπουν, με ανθρώπους που δεν θα γνωρίσεις ποτέ ίσως. Να καταφέρεις να ταξιδέψεις μαζί τους σε ένα φανταστικό κόσμο έστω και για ένα δίωρο. Αυτή είναι η μαγεία του ραδιοφώνου, το δέσιμο με αγνώστους μέσα από την επικοινωνία, το λόγο και τη μουσική.