Το πρώτο μεγάλο τεστ του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης

Το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης εγκαινίασε επίσημα το ισόγειο και το υπόγειό του, όλο τον χώρο δηλαδή για τις περιοδικές του εκθέσεις, με την έκθεση «Κρίσιμοι Διάλογοι: Αθήνα-Αμβέρσα», που ξεκίνησε προχθες, Δευτέρα 31 Οκτωβρίου. Το κοινό μπορεί να επισκέπτεται την έκθεση τις ώρες λειτουργίας του μουσείου, καθημερινά πλην Δευτέρας και από τις 11.00 έως τις 19.00 και κάθε Πέμπτη από τις 11.00 έως τις 22.00. Το εισιτήριο είναι 5 ευρώ και θα ισχύσουν και ειδικές κατηγορίες.

Η έκθεση που έσπασε το ρόδι στο ΕΜΣΤ αρθρώνεται σε 22 θεματικές ενότητες, με περισσότερα από 70 έργα 66 Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών, που επικοινωνούν το μήνυμά τους σ' έναν νοερό μεταξύ τους διάλογο, πολιτιστικό, στοχαστικό για τα μεγάλα και μικρά της ανθρώπινης ζωής. Όλα τα έργα προέρχονται από τις συλλογές του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης και του ΜHKA - Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης της Φλάνδρας με έδρα την Αμβέρσα, όπου η έκθεση θα περιοδεύσει τον Απρίλιο. Την επιμέλεια έχει η Κατερίνα Κοσκινά και αντίστοιχα ο διευθυντής του ΜΗΚΑ, Μπαρτ Ντε Μπάερ.

Κάθε ενότητα περιλαμβάνει έργα τριών καλλιτεχνών: Ενός Έλληνα και ενός Βέλγου που συντονίζονται, αναζητώντας μια έννοια που προκύπτει από αυτή τη συνήχηση και προσθέτοντας, στη συνέχεια, έναν τρίτο καλλιτέχνη, από τη μία εκ των δύο συλλογών. Για παράδειγμα, στην ενότητα «Αντιμετωπίζοντας την καταστροφή», ο Κώστας Βαρώτσος ανεγείρει ένα μικρό μνημείο για μια μεγάλη τραγωδία, χρησιμοποιώντας την πραγματική έλικα του πλοίου που, γεμάτο Αλβανούς μετανάστες, βυθίστηκε καθοδόν προς τις ιταλικές ακτές το 1997, όταν συγκρούστηκε με ιταλικό αντιτορπιλικό. «Πρόεκυψε μετά από παραγγελία των Ιταλών να κάνω ένα έργο με τα συντρίμμια του ναυαγίου που είχαν ανελκύσει. Κράτησα την έλικα του καραβιού και πρόσθεσα μια θάλασσα από γυαλί για μια νέα πλεύση, πιο δημιουργική, ανατρέποντας μέσω της τέχνης την τραγωδία του Οτράντο σ' ένα ταξίδι ζωής» λέει ο Κώστας Βαρώτσος, έχοντας πλήρη επίγνωση των ορίων της τέχνης απέναντι στην αληθινή ζωή.





Στην ίδια θεματική το έργο του συνομιλεί με αυτό του Γάλλου Φρανσουά Κιρλέ, που ορμώμενος από τη φρικιαστική ιστορία τρόμου του πάστορα Άντρας Πάντι, ο οποίος δολοφόνησε την οικογένειά του και διέλυσε τα πτώματά τους σε οξύ, μετατρέπει ξύλινα δοκάρια που βρήκε στο σπίτι του Πάντι, σε μια σειρά από σπιτάκια για πουλιά, όμως χωρίς σύρματα, με ανοιχτές όλες τις διεξόδους διαφυγής. Ο Ινδός καλλιτέχνης Ν.Σ. Χάρσα, με το ζωγραφικό του έργο και την κατασκευή που εκθέτει στην ίδια ενότητα με τους άλλους δύο ομοτέχνους του, ασκεί κριτική στο «δυτικό όνειρο», άπιαστο για τους Ινδούς αγρότες, οι οποίοι καταπιέζονται βίαια από την ραγδαία αναπτυσσόμενη σύγχρονη αστική κοινωνία.





Υπενθυμίζεται ότι στο συγκεκριμένο κτίριο στεγαζόταν αρχικά η ζυθοποιία FIX, η οποία το εγκατέλειψε στα τέλη της δεκαετίας του 1970. Στα χρόνια που ακολουθούν το κτίριο Φιξ μένει αναξιοποίητο. Οι φθορές που παρουσιάζονται στο εσωτερικό καθώς και στο εξωτερικό του κέλυφος αλλά και η ανάρτηση διαφημιστικών πινακίδων αλλοιώνουν τον χαρακτήρα του, ενώ ο προβληματισμός που εκφράζεται σχετικά με τη διατήρηση και την αξιοποίησή του είναι έντονος και μακροχρόνιος.

Τον Δεκέμβριο του 1994 το κτίριο περιέρχεται με αναγκαστική απαλλοτρίωση στην ιδιοκτησία της Αττικό Μετρό. Το βορινό τμήμα του κατεδαφίζεται για τις ανάγκες των έργων του μετρό και η ιδιοκτήτρια εταιρεία κατασκευάζει τον παρακείμενο σταθμό, ο οποίος τίθεται σε λειτουργία στις αρχές του 2000. Τον Φεβρουάριο της ίδιας χρονιάς, μετά από σχετική διαμόρφωση του ισογείου του κτιρίου, οργανώνεται από το Υπουργείο Πολιτισμού σε συνεργασία με το Ίδρυμα Γάννης Τσαρούχης, η έκθεση «Γιάννης Τσαρούχης, Μεταξύ Ανατολής και Δύσης». Λίγο αργότερα, ο χώρος αυτός παραχωρείται ως προσωρινή στέγη στο νεοσύστατο τότε Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (ΕΜΣΤ).





Στη συνέχεια αποφασίζεται το κτίριο να αποτελέσει τη μόνιμη στέγη του ΕΜΣΤ και το 2002 υπογράφεται σύμβαση μίσθωσης του κτιρίου μεταξύ της Αττικό Μετρό και του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, διάρκειας 50 ετών. Το εναπομείναν τμήμα του παλιού εργοστασίου της πρώην ζυθοποιίας FIX επισκευάζεται, διαρρυθμίζεται και ενισχύεται για να καλύψει τις ανάγκες του ΕΜΣΤ. Οι εργασίες αποκατάστασης του κτιρίου είχαν ολοκληρωθεί από τις αρχές του 2014, έκτοτε όμως το κτίριο παρέμενε κλειστό για το κοινό.



















Περισσότερες πληροφορίες για την έκθεση μπορείτε να βρείτε στο site του ΕΜΣΤ.