Οι περιπέτειες ενός βοηθού σεφ και ενός σερβιτόρου

Ποιος τους κλείδωσε στον τελευταίο όροφο του πολυτελούς ξενοδοχείου; Και γιατί μόνο αυτούς τους δυο; Όλο αυτό που ζουν στο παρόν, είναι άραγε προσχεδιασμένο από το παρελθόν; Ίσως… Όσο για το φινάλε: είναι αναπάντεχο και, συνάμα, γλυκόπικρα συγκινητικό. Υπάρχει τρόπος οι ήρωες της ιστορίας να βγουν από την «κατάσταση» που έχουν περιέλθει; Τι συμβαίνει όταν το θύμα αποφασίσει να γίνει θύτης; Τελικά, ότι δίνουμε στη ζωή, μας επιστρέφεται; Η εκδίκηση στις «Καραμέλες Ούζου» σίγουρα δεν είναι απλώς ένα πιάτο που τρώγεται κρύο…

Φέτος το καλοκαίρι, ο Σταύρος Νικολαΐδης πρωταγωνιστεί μαζί με τον Δημήτρη Καμπόλη και βάζει τη σκηνοθετική του σφραγίδα στην κωμωδία που έγραψε ο Γιάννης Γαλανόπουλος.

Το έργο ξεκινά με αρκετό μυστήριο και στοιχεία θρίλερ και καταλήγει σπονδυλωτά σε μια σύγχρονη κωμωδία, μέχρι δακρύων. Περιέχει βιτριολικές ατάκες καθώς και πολλές ανατροπές στην ιστορία των δύο πρωταγωνιστών: του βοηθού Σεφ (Σταύρος Νικολαΐδης) και του Σερβιτόρου (Δημήτρης Καμπόλης). 



Πείτε μας για τον ρολό σας;

Σταύρος Νικολαΐδης: Ο ρόλος μου είναι αυτός του βοηθού Σεφ σε ένα καλό ξενοδοχείο. Μια νύχτα που οι αστραπές και οι κεραυνοί δεν σταματούν, μετά από μια δεξίωση κι ενώ ήταν έτοιμος να φύγει βρίσκεται κλειδωμένος σε μια βοηθητική αίθουσα μαζί με έναν σερβιτόρο του ξενοδοχείου. Ένας όχι και πολύ θαρραλέος άνθρωπος με κρυμένα ψυχικά τραύματα, όπως αποκαλύπτεται στην πορεία κλείνεται χωρίς να ξέρει πως και γιατί στον τελευταίο όροφο ενός ξενοδοχείου με έναν εντελώς αντίθετο χαρακτήρα και χωρίς τρόπο επικοινωνίας με τον έξω κόσμο. Φαίνεται τρομακτικό αρχικά, αυτό θέλαμε άλλωστε, αλλά καταλήγει εντελώς αστείο. Μέχρι την τελική ανατροπή...
Γιάννης Γαλανόπουλος: Ο ρόλος μου ουσιαστικά είναι ο …από μηχανής Θεός του έργου «Καραμέλες Ούζου». Μπαίνει στην ιστορία, την κατάλληλη στιγμή, για να δώσει απαντήσεις σε πολλά πράγματα που δείχνουν περίεργα, παράξενα και ανεξήγητα όταν ο Βοηθός Σεφ (Σταύρος Νικολαΐδης) και ο Σερβιτόρος (Δημήτρης Καμπόλης) μένουν όλη νύχτα αποκλεισμένοι στον τελευταίο όροφο ενός ξενοδοχείου. Δεν θα σας αποκαλύψω τι κάνω ακριβώς για να μη χαθεί το μυστήριο. Ως συγγραφέας του έργου, είμαι πολύ ευτυχής για τη συνύπαρξη των τεσσάρων μας επί σκηνής, γιατί μπορεί να μην εμφανίζεται, αλλά συμμετέχει ραδιοφωνικά και η Ναταλία Γερμανού, σε ένα ρόλο που χαρίζει γέλιο. 
Δημήτρης Καμπόλης: Εγώ υποδύομαι ένα σερβιτόρο ο όποιος αντιτίθεται στο επικριτικό μάτι ενός Βοηθού Σεφ με κωμικές παρεμβάσεις και πολλαπλές εναλλαγές χαρακτήρων προκειμένου να νικήσω την άσχημη συμπεριφορά. Είμαι πολύ δυναμικός ως προσωπικότητα και σκοπός μου είναι η επιτυχία. Βέβαια, αυτά είναι επιφανειακά, ο σκοπός είναι άλλος, τον οποίο ανακαλύπτει ο θεατής στο τέλος της παράστασης. Ο ρόλος είναι κωμικός κατά βάση αλλά - όπως κάθε κωμικός ρόλος - κρύβει μια τραγικότητα που στο συγκεκριμένο έργο θα εκφράσει πολλούς θεατές, αν όχι όλους.

Ποιο είναι το πρώτο που πρέπει να ξέρει κάποιος για να πάει να δει μια κωμωδία;
Σταύρος Νικολαΐδης: Αν θα γελάσει αλλά γιαυτό δεν μπορεί να είναι σίγουρος. Κοίτα, ο καλός κι ενημερωμένος θεατής, φαντάζομαι ότι πρέπει να ξέρει την υπόθεση και τους συντελεστές. Τίποτα όμως δεν μπορεί να σου εγγυηθεί το πόσο καλά θα περάσεις. Το αποτέλεσμα φαίνεται στο χειροκρότημα. Έχει τύχει να δω παραστάσεις ή ταινίες με γνωστούς κι αγαπημένους συντελεστές (και δεν εννοώ μόνο τους ηθοποιούς για αυτό λέω συντελεστές) που να βαρεθώ απίστευτα. 
Γιάννης Γαλανόπουλος: Υπάρχουν πολλών ειδών κωμωδίες, ακριβώς για να ικανοποιούνται τα γούστα όλων των θεατών. Το πρώτο πράγμα για εμένα προσωπικά, λοιπόν, πέρα από την υπόθεση που θα μου κεντρίσει το ενδιαφέρον, είναι το να γελά ο θεατής μέσα ακόμη και από «μαύρα» στιγμιότυπα. Και φυσικά οι ηθοποιοί. Στη δική μας παράσταση, ας πούμε, η υπόθεση ιντριγκάρει το θεατή και τον αποζημιώνει με τις ερμηνείες δύο πολύ ταλαντούχων ηθοποιών, όπως είναι ο Σταύρος και ο Δημήτρης. Είναι ότι ακριβώς είχα στο μυαλό μου όταν το έγραφα, γιατί ευτυχώς ο Σταύρος που το σκηνοθετεί κιόλας, διαβάζει πίσω από τα γράμματα και έδωσε ολοκληρωτικά τον εαυτό του, κερδίζοντας το στοίχημα.
Δημήτρης Καμπόλης: Η κωμωδία έχει πάντα ένα σκοπό: μέσα από το γέλιο και την ατάκα, την κωμική κατάσταση, να περάσει μηνύματα έχοντας κερδίσει το ενδιαφέρον του κοινού. Έχοντας τον άνθρωπο απέναντί σου γελαστό, μπορείς να περάσεις τα πιο δύσκολα μηνύματα που στο δράμα υπερτονίζονται και φαίνονται ίσως υπερβολικά ή και απωθητικά. Άρα, σκοπός του θεατή θα πρέπει να’ ναι οι λεπτομέρειες εκείνες που θα τον οδηγήσουν και σε μεγαλύτερη απόλαυση του έργου από την κωμική του πλευρά αλλά και στον προβληματισμό που έρχεται στο τέλος.



Στο μυαλό έχετε σας κάποιο νέο σχέδιο για παράσταση η τηλεόραση;
Σταύρος Νικολαΐδης: Το φθινόπωρο θα συνεχίσουμε λίγο ακόμα με τις Καραμέλες Ούζου, για τις οποίες δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι το ταξίδι τους θα τελειώσει το '17. Μπορεί να κάνουν μόνο ένα διάλειμμα. Οπως και να ´χει όμως, τον χειμώνα θα έχω την χαρά να συνεργαστώ ξανά μετά από χρόνια με την Μιμή Ντενίση στην παράσταση για την ζωή του μεγάλου Στέλιου Καζαντζίδη. Προβλέπω άλλη μια τεράστια επιτυχία στο ενεργητικό της Μιμής. 
Γιάννης Γαλανόπουλος: Προς το παρόν, θέλω να δω την ανταπόκριση που θα έχει το πρώτο μου θεατρικό έργο, από τις 10 Αυγούστου που έχουμε πρεμιέρα και μετά. Όχι ότι δεν σκέφτομαι ήδη το επόμενο. Στο μυαλό μου έχω την ιστορία πολλούς μήνες, αρχή - μέση - τέλος, αλλά δεν έχω καθίσει να γράψω γιατί τώρα ασχολούμαι μόνο με την παράσταση αυτή. Ίσως από το Σεπτέμβριο να ξεκινήσω να γράφω. Οι «Καραμέλες Ούζου» είναι πιθανόν να συνεχιστούν και το φθινόπωρο στην Αθήνα. Βλέποντας και κάνοντας θα πράξω… 
Δημήτρης Καμπόλης: Υπάρχουν κάποιες προτάσεις άπλα τώρα όλη μου η ενέργεια είναι αφιερωμένη σ’ αυτή τη δουλειά η οποία με εκφράζει και ως καλλιτέχνη αλλά και ως άνθρωπο.

Info
Το έργο, που αποτελεί Παραγωγή του Πνευματικού & Καλλιτεχνικού Κέντρου Σταφιδοκάμπου, Πρεμιέρα: Πέμπτη 10/8 "Σινέ Ρόδον" Σταφιδόκαμπος. Σάββατο 12/8 Βάρδα, Κυριακή 13/8 Διεθνές Φεστιβάλ Αρχαίας Ολυμπίας (θέατρο Δρούβα), Τετάρτη 16/8 Ζαχάρω, Σάββατο 19/8 1ο Tunnel Festival, θέατρο Αιγάνης Λάρισας.