Η Θεσσαλονίκη του 1960

Η Θεσσαλονίκη αποτελεί για πολλούς στις μέρες μας την ομορφότερη πόλη της Ελλάδος. Τα Κάστρα, η Νέα Παραλία, οι πλατείες, τα Μουσεία της, οι βυζαντινοί θησαυροί της και η πολυπολιτισμικότητά της συναπαρτίζουν ένα πλούσιο αστικό μωσαϊκό, με έντονο άρωμα Βαλκανίων και άπλετη μεσογειακή γοητεία.

Όλοι οι δρόμοι της συμπρωτεύουσας οδηγούν στη θάλασσα και στα ακούραστα ηλιοβασιλέματα του Θερμαϊκού, που κάθε μέρα κάνουν τους ντόπιους και τους επισκέπτες αυτής της πόλης να ερωτεύονται. Από την Ροτόντα και την Καμάρα, μέχρι τον Λευκό Πύργο και την Αριστοτέλους, η Θεσσαλονίκη είναι γεμάτη τοπόσημα και αξιομνημόνευτα μνημεία, που μοιάζουν να μην έχουν αλλάξει στο παραμικρό από το πέρασμα του χρόνου.



Πως ήταν όμως άραγε η πρωτεύουσα του Βορρά πριν από μισό αιώνα περίπου; Την περίοδο εκείνη οι πρώτες πολυώροφες πολυκατοικίες έκαναν την εμφάνισή τους, αλλά δεν είχαν αλλοιώσει ακόμη το κοσμοπολίτικο και πολύχρωμο σκηνικό της. Η πόλη είχε καθαρή ταυτότητα και αισθητή παρουσία, ενώ γοήτευε με την ομορφιά και την αρχοντιά της όλους όσους την επισκέπτονταν. Τα αρχοντικά των αναντάμ παπαντάμ Θεσσαλονικιών, τα νεοκλασικά της παραλίας, οι γραφικές συνοικίες του Κάστρου, τα χαμηλά σπίτια με τις ολάνθιστες αυλές και τους ψηλούς μαντρότοιχους, οι άδειοι δρόμοι και η καθαρή ατμόσφαιρα δημιουργούσαν στο σύνολό τους μία πόλη αξιοζήλευτη και επιβλητική.

Πλέον, οι δεκαετίες του 1960 και του 1970 μοιάζουν μακρινές. Η Θεσσαλονίκη μεγάλωσε απότομα, πολλά νεοκλασικά κατεδαφίστηκαν και στη θέση τους υψώθηκαν άχαρες πολυκατοικίες, που ανταγωνίζονται ποια θα πρωτοδεί θάλασσα. Οι δρόμοι στένεψαν, η κίνηση αυξήθηκε, και η αληθινή ταυτότητα αυτής της πόλης άρχισε να εξασθενεί και να εξαφανίζεται. Σήμερα η πόλη ταλανίζεται από τις εργασίες για την ολοκλήρωση του μετρό, που έχουν καταστήσει το κέντρο της σ’ ένα τεράστιο εργοτάξιο, ενώ η ατμόσφαιρα έχει γεμίσει από σκόνη και η διέλευση στους δρόμους είναι δύσκολη.

Ας ελπίσουμε σύντομα το ζωτικής σημασίας αυτό έργο να ολοκληρωθεί και η πόλη να πάρει ανάσα. Παράλληλα όμως οι ιθύνοντες θα πρέπει να πρέπει να προστατέψουν τους θησαυρούς της, να αναδείξουν τα δυνατά της σημεία, να προχωρήσουν σε περαιτέρω εργασίες αναβάθμισης του αστικού περιβάλλοντος και να δημιουργήσουν ένα υψηλό βιοτικό επίπεδο για τους κατοίκους της, όπως αρμόζει άλλωστε σε μία τέτοια αρχοντική πόλη, σαν τη Θεσσαλονίκη. Οι φωτογραφίες των περασμένων δεκαετιών μας δείχνουν την αίγλη που πρέπει η πόλη να αποκτήσει ξανά.