Το Detritus στη Στέγη και οι δύο καθηγητές

Ο Πάνος Χαραλάμπους είναι εικαστικός καλλιτέχνης και Πρύτανης της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών και ο Παναγιώτης Πανόπουλος είναι επίκουρος καθηγητής Ανθρωπολογίας της Μουσικής και του Χώρου στο Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Οι δυο τους, σημαντικοί ερευνητές στο χώρο των τεχνών και δη της μουσικής, συμμετέχουν στο πρόγραμμα «Detritus - Νέα μουσική με παλιά μέσα» στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση παρουσιάζοντας την περφόρμανς με τίτλο «Ένας αετός καθότανε…» . 

Με αφορμή τον τίτλο της περφόρμανς,- ενδεικτικά οι δύο καλλιτέχνες συνθέτουν την εικόνα της απώλειας του ήχου και της εμφάνισής του με οποιονδήποτε τρόπο, ακόμη και με τα νύχια ενός αετού. Θέλοντας να δώσουν στο κοινό μέσω της παρουσίασής τους μια νέα οπτική της χρήσης των βινυλίων μέσα από διάφορους τρόπους –ερμηνεύοντας κάθε φορά την ιδιαιτερότητα των μέσων. 

Το πρόγραμμα θα διαρκέσει τρείς ημέρες (26-27-28 Ιανουαρίου) και σκοπός είναι να εστιάσει στην διαχρονική σχέση των ανθρώπων με τα εφήμερα μέσα καταγραφής και ακρόασης των ήχων παρουσιάζοντας με συναυλίες, εγκαταστάσεις και συζητήσεις σε διάφορους χώρους της Στέγης μια οπτική στις παρυφές της sound art και της ηλεκτροακουστικής σύνθεσης με μια εξερεύνηση στις ηχητικές δυνατότητες των ξεπερασμένων τεχνολογιών.  

Όπως διαβάζουμε στο ενημερωτικό σημείωμα των διοργανωτών σχετικά με την ενέργεια: «To Detritus έχει σκοπό να αναδείξει την πολύμορφη αισθητική -των τεχνολογιών αναπαραγωγής ήχου και εικόνας- και το εννοιολογικό της πλαίσιο, τα οποία εδραιώθηκαν σταδιακά κατά τη διάρκεια του περασμένου αιώνα, διαγράφοντας μια παράλληλη πορεία δίπλα σε αυτήν των διαρκώς εξελισσόμενων τεχνολογικών μέσων επικοινωνίας και καταγραφής. Παρουσιάζει συναυλίες, εγκαταστάσεις και ομιλίες που θα καταστήσουν ορατές αυτές τις καλλιτεχνικές ανησυχίες και διαδικασίες, προβάλλοντας το έργο δημιουργών με σημαντική συνεισφορά στο εν λόγω πεδίο.»

Για να επανέλθουμε όμως στην παρουσία των δύο καθηγητών, σχετικά με την περφόρμανς τους διαβάζουμε: «Οι φωνές, οι ηχογραφημένες φωνές νεκρών, πνοές των φωνών, εν προκειμένω η διάσημη voce passionale του Demetrio Stratos, η voce divina της Μαρίας Κάλλας, η φωνή του agro-rocker Τάκη Καρναβά, η φωνή του εμιγκρέ Κώστα Χρόνη, είναι κάτι παραπάνω από απλή αποτύπωση σε δίσκους βινυλίου· είναι ηχητικές συνιστώσες που δυναμιτίζουν την παροδική νηνεμία…, δημιουργούν μαρμαρυγές, κύκλους, κυματώσεις, φοβίζουν ως φωνές επελθούσης κρίσης, τρομάζουν τα αγριοπούλια που πετούν προς τον Νότο..., η ομίχλη υποχωρεί, το τοπίο κόβεται στα δύο... Ο μαύρος δίσκος βινυλίου (locus) αναμένει μια αιχμή για να ηχήσει, ν' αναστηθεί η φωνή χωρίς βιβλικές εκλαμπρύνσεις. Μ' έναν κυνόδοντα σαρκοβόρου, με τα νύχια του αρπαχτικού, με το αγκάθι ενός ρόδου, με τον αθάνατο εν είδει βελόνας... Οι δίσκοι αναγορεύονται σε τόπους απελευθέρωσης.»

Στο πρόγραμμα συμμετέχουν σημαντικοί καλλιτέχνες ήχων με ηχητικές περφόρμανς, παρουσιάσεις και συζητήσεις οι οποίοι μέσω των εικαστικών τους παρεμβάσεων θα συμβάλλουν στην ερμηνεία των αισθητικών συμβολισμών στην τέχνη του ήχου. 

Περισσότερες πληροφορίες για την μουσική ενέργεια μπορείτε να βρείτε στο site της Στέγης www.sgt.gr