Μια βόλτα στην Αρχελάου

Ένα Σάββατο πρωί, αφήσαμε τα παιδιά στο Ελληνικό Παιδικό Μουσείο και είπαμε να πιούμε ένα καφέ με την ησυχία μας… Να τα πούμε σαν «ενήλικες» -τέλος πάντων- στην κοντινή στο μουσείο πλατεία Προσκόπων. Πηγαίνοντας όμως προς τα εκεί, μας παρέσυραν τα καινούρια μαγαζιά, το καθένα ξεχωριστό και «χειροποίητο», στημένο με το μεράκι Ελλήνων δημιουργών που δεν τους έχει αποθαρρύνει η κρίση και με «οδηγό» την έξυπνη και δημιουργική «βιοτεχνία» της εποχής μας, που δεν είναι άλλη από την σύγχρονη «οικοτεχνία». Με τη χρήση υλών φιλικών στο περιβάλλον και μέσα στα λίγα τετραγωνικά χώρου, οι νέοι δημιουργοί «απογειώνουν» τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τους, μας δίνουν τροφή για νέες ιδέες και μας γεμίζουν ελπίδα για το μέλλον.

Πρώτη στάση-αποκάλυψη το μικρό μαγαζάκι με τα πολλά ανοιξιάτικα παλ χρώματα στην Αμύντα 13. Το Chalk of the town (chalkofthetown.gr) πουλάει ελληνικές βαφές από κιμωλία. Παράλληλα όμως, πραγματοποιεί εργαστήρια-σεμινάρια αναπαλαίωσης των επίπλων και αντικειμένων που έχουμε στο σπίτι. «Μαθαίνουμε διασκεδάζοντας», σκέφτηκα και κανόνισα να συμμετέχει όλη η παρέα σε ένα από αυτά. Χωρίς παιδιά μια φορά! Ακριβώς δίπλα από ένα «παραδοσιακό» Χρωματοπωλείον. Τι ωραία εικόνα!.

Λίγο παραδίπλα, το «Ρόδι», καλλιτεχνικό εργαστήρι ραπτικής. Ενώ οι υπόλοιποι γονείς αγόραζαν καφέ στο χέρι από το «κλασικό» πλέον Τρίγωνο, εγώ χάζευα τα πλεκτά σκουφιά, τα μαντήλια, τις τσάντες και τα υφασμάτινα κοσμήματα και γοητευόμουν από τον ήχο της ραπτομηχανής του μικρού ατελιέ. Βγαίνοντας στην Αρχελάου, το Boxes’n’Foxes by Hara Kontaxaki (boxesnfoxes.gr) με ρούχα και αξεσουάρ, αλλά και πολλές ιδέες για διακόσμηση, όχι μόνο του σπιτιού, αλλά και του γάμου και της βάπτισης. «Δώρα για παιδιά και βαφτιστήρια για το Πάσχα», σκέφτηκα! Απέναντι η μπουτίκ m.katifori (facebook.com/M-Katifori) με ρούχα και αξεσουάρ άνετα, μεγάλα, με «εκτόπισμα» και προσωπικότητα. Στο 32, το Hallelujah (

facebook.com/hallelujahsocial) με κοσμήματα, χειροποίητες υφασμάτινες κούκλες, καρφίτσες για το πέτο, καπέλα και «λαιμούς».

Η κατάσταση μου θύμισε τις μπουτίκ στα νησιά των Κυκλάδων όταν ήμουν παιδί. Θυμάμαι να περπατάμε το σούρουπο ηλιοκαμμένοι με τα φανταχτερά «καλά» μας ρούχα στα σοκάκια και να χαζεύουμε τα μικρά μαγαζιά με τα πρωτότυπα χειροποίητα είδη, που απευθύνονταν τότε μόνο στους τουρίστες της Πάρου, της Σαντορίνης και της Μυκόνου. Μόνο αυτοί εκτιμούσαν την ελευθερία και την εξωστρέφεια των Ελλήνων σχεδιαστών τότε. Παραήταν «μπροστά» για τους Έλληνες –κυρίως Αθηναίους- τουρίστες. Νομίζω ότι σήμερα «φτάσαμε» πια στην εποχή και της δικής μας εξωστρέφειας. Για την ελευθερία, δεν ξέρω. Αυτή είναι ζητούμενο πάντα.

Καθήσαμε στο Ohh Boy (facebook.com/ohhboygr) για να «τσιμήσουμε». Η ατμόσφαιρα είναι γεμάτη θαλπωρή και μέσα και έξω και η βιτρίνα με τα γλυκά και τα σνακ πολύ δελεαστική. Το Studio Materiality ακριβώς δίπλα, κέντρισε την περιέργειά μας. Από τη βιτρίνα έμοιαζε με ένα ατελιέ σχεδιαστών. Στο τζάμι γράφει: “a place made for fun”. Μπήκαμε στην ιστοσελίδα και ανακαλύψαμε ότι πρόκειται για ένα εργαστήρι που εφαρμόζει τις Τέχνες σε διάφορα προϊόντα. Ό,τι φανταστεί ο νους σου δηλαδή. Καθρέφτες, φώτα, είδη σπιτιού και ό,τι άλλο θες, το μετατρέπουν σε έργο Τέχνης www.studiomateriality.com. Τα πολύ εκλεπτυσμένα Nail job για νύχια και Studio 30 για μαλλιά είναι τα στούντιο ομορφιάς και περιποίησης ιδωμένα αλλιώς. Σαν χώροι πολιτισμού!

Παραπέρα, το Vathos Apparel Showroom (vathosapparel.com), εκθέτει και πουλάει οικολογικά ελληνικά ρούχα σε γήινες αποχρώσεις, δίπλα στο νούμερο 20, πιο έντονα χρώματα, μόδα sur mesure από το Juju de Kokimo (facebook.com/jujudekokimo). Πήγαμε μέχρι το σημείο που η Αρχελάου συναντά τη Σπύρου Μερκούρη κι ανακαλύψαμε ακόμα ένα «χειροποίητο» μαγαζάκι, το Holly Wabbit (facebook.com/holywabbit) στο νούμερο 1. Ζωγραφική σε ρούχα, αξεσουάρ, διακοσμητικά, κοσμήματα, σελιδοδείκτες με ιδιαίτερους «ήρωες», που κάπου θα βρείτε τον εαυτό σας.

Για το πόσα ωραία καφέ, μπαρ και φαγάδικα υπάρχουν στην Αρχελάου, μάλλον κάπου θα έχετε ακούσει, διαβάσει και ενδεχομένως κάποια από αυτά να έχετε επισκεφτεί κιόλας: Mint με χειροποίητες μπίρες και παπιγιόν (!). Σουβλάκια το Piggyπόπουλο, και οικολογικά για νηστεύοντες και χορτοφάγους. Al Tahrir, αιγυπτιακό καφενείο με ναργιλέ, falafel, συκώτι και λουκάνικο με αραβική πίτα, όλα 2 ευρώ (και όλα τα πρωταθλήματα). Small 8, το μικρό που μεγάλωσε στο νούμερο 8.

Απέναντι το Skrow Theatre, ένας μη συμβατικός θεατρικός χώρος, πολυσυλλεκτικός, με έμφαση στους νέους δημιουργούς και νέους Έλληνες συγγραφείς φιλοξενεί εκτός από θεατρικά δρώμενα κι ένα τμήμα του βράχου του Άλσους Παγκρατίου. Ακολουθήστε το blog του skrowtheater.com.

Και τα ευφάνταστα καφέ και μπαρ συνεχίζονται: Το Pink Freud στο νούμερο 7 και το Σποράκι στο νούμερο 9-11 διαδέχεται η νέα ιταλική τρατορία Le tre sorelle και το αγαπημένο μου εδώ και χρόνια σαντουιτσάδικο-τυροπιτάδικο Kafeniko. Φυσικά δεν λείπει και το «απαραίτητο της γειτονιάς» μπακάλικο.

Μπαίνοντας στην Αρριανού, το γωνιακό Musique και λίγο παρακάτω το Μαύρο Πρόβατο του Press Café ευθύνονται για τον «κόσμο» που γνώρισε τα τελευταία χρόνια αυτή τη γειτονιά του Παγκρατίου. Λίγο παρακάτω ένας «ντελί» φούρνος, ο Millybird Bakery & Deli shop πουλάει υγιεινά σνακ και αρτοσκευάσματα με βιτρίνα μπουτίκ facebook.com/Arrianou/. Γωνία Ηρώνδα και Παυσανίου, η «Μπλε Τελεία» ανεβάζει το επίπεδο της εκπαίδευσης παιδιών στις εικαστικές Τέχνες, όχι μόνο στη γειτονιά, αλλά και γενικώς.

Τελικά δεν φτάσαμε ποτέ στην πλατεία Προσκόπων. Ήρθε η ώρα να περιμαζέψουμε τα βλαστάρια μας από το Μουσείο, ενθουσιασμένα και ολίγον τι κουρασμένα από… το πολύ παιχνίδι. Ο ουρανός σκοτείνιασε κι άρχισε να ψιχαλίζει. Η διάθεσή μου ήταν ανοιξιάτικη, όμως. «Και βροχή να ρίξει, έχει μπει πλέον η Άνοιξη», σκέφτηκα. Η ψυχή μου «άνοιξε» εξάλλου όπως είδα το λιθαράκι μιας νέας, δημιουργικής Ελλάδας, να αγωνίζεται ουσιαστικά με θάρρος, μεράκι, ταλέντο και πολύ μυαλό να κατακτήσει την ελευθερία, την αυτάρκεια και την εξωστρέφειά του σε ένα μικρό δρόμο της Αθήνας.

Συνήθως γράφω για βόλτες με παιδιά, τις οποίες μπορείτε να βρείτε και στο www.mamakita.gr, αλλά και οι βόλτες για γονείς χωρίς τα παιδιά τους είναι απαραίτητες και εξαιρετικά αναζωογονητικές, όταν υπάρχει η δυνατότητα.